Lesbók Morgunblaðsins - 17.06.1928, Page 1
R flugi og ferð.
j
Tuíuegis farið samöcegurs milli Reykjauíkur og Hfcureyrar.
Eftj rjA rna3|Ójl]a.
Sama árið, sem sá merkisatburð-
ur skeði, að bræðurnir Wright
gátu lyft sjer frá jörð í farartæki,
sem var þyngra heldur en loftið,
fór jeg í fyrsta skifti frá Norður-
landi til Reykjavíkur. Jeg lagði
af stað frá Húsavík í Þingeyjar-
sýslu 28. október á ,Vestu‘ gömlu,
og steig á land í Reykjavík 17.
nóvember. Jeg var rjettar þrjár
vikur á leiðitoni og kom þó eng-
inn óvenjulegur farartálmi fyrir.
En á mátoudaginn var fór jeg
hjer um bil sömu leið fram og aft-
ur á einu dægri:
Jeg fór á álíka mörgum mínút-
um yfir Húnaflóa* og áður nam
sólarhringum!
Er það munur?'
Það eru ekki ýkja mörg ár síð-
an, að menn, sem þurftu að fara
frá Reykjavík til Seyðisfjarðar,
urðu að leggja þá lykkju á leið
sína að fara fyrst annað' hvort til
F.nglands eða Danmerkur. Sam-
göngum á sjó var þannig háttað
þá. Á landi voru þær ekki betri.
— Skreiðarferðimar, helstu að-
dráttaferðir bænda, eru í minnum
þeirra er nú lifa. Enn eru á lífi
þeir menn, sem voru hálfan mánuð
eða þrjár vikur í skreiðarferðum
austan úr Raögárvallasýslu eða
Skaftafelissýslu vest.ur til ver-
stöðvanna á Reykjanesi og komu
heim aftur úttaugaðir, með úttaug-
aða hesta og helmeidda undan
þorskhausaklyfjum.
Hugsið ykkur það búskaparlag!
Valdasti maður af hverju heim-
ili er sendur um hábjargræðistím-
ann með hesta vestur til Grindávík-
ur, Hafna, Sandgerðis, Keflavíkur
eða Njarðvíka. Eftir 3 vikur kem-
ur hann heim (þegar vel gekk),
með 60—80 punda klyfjar af
þorskhausum og öðru harðmeti.
Hvað kostaði það, sje reiknað til
peninga, tími og erfiði manna og
hesta ?
Þegar vegir komu um Sunn-
letodingafjórðung lagðist klyfja-
bandið niður að mestu, en við tóku
hestvagnar. Gekk nú í nokkur ár
þorskhausaflutningur með þeim —
og þótti afar mikil framför frá
því sem áður var um klyfjabandið.
Árið 1913 hófust svo bifreiða-
ferðir hjer fyrir alvöru. Á Suð-
urlandsvegunum var þá alt sam-
tímis: klyfjaband, hlaðnir hest-
vagnar og þjótandi bifreiðir. —
Þrenn samgöngutæki samtímis.
Bifreiðirnar báru af vegna þess
hvað þær voru fljótar í ferðum.
Þær voru að vísu dýrari farartæki
e'n reiðingshestar og hestvagnar,
en þær voru fljótar í feiðum. Þær
sþöruðu mönnum tíma, og hann er
dýrmætastur af öllu. Og íslenskir
bæiulur, sem anuars eru iausir við
nýungagirni, fundu fljótt hver hag
ur þeim var að hröðum samgöng-
um. Aldraður sunnlenskur bóndi
sagði við mig um daginn:
„Jeg er hættur við hestana og
kerruflutninginn. Kerruflutning-
ur borgar sig ekki lengur. Það er
meiri þægindamunur fyrir. okkur
bændur að nota nú bíla í staðinn
fjrir kerrur, heldur en var á því
fyrir nokkrum árum að nota kerr-
ur í staðinn fyrir klyfjaband.“
Eftir nokkur ár verður við-
kvæðið: Jeg er hættur að nota
bíla. Jeg ferðast sjálfut í loftinu
og flyt alt í ioftinu.
Þetta á ekki langt í land. Áður
en langt um líður verður loftið'
þjóðbraut íslendinga.
Að svo mæltu ætla jeg að reyna
að lýsa fyrsta farþegafluginu milli
höfuðborganna, sunnan lands og
norðan, Reykjavíkur og Akur-
eyrar.
Það var ákveðið að leggja á
stað frá Reykjavík kl. 9%, fljúga
til Akureyrar og þaðan aftur til
Reykjavíkur samdægurs. Brottför'-
in frá Reykjavík tafðist nokkuð
vegna þess að eldsneytið (benzin-
ið) kom ekki á tilsettum tíma. —
Veðurskeyti hermdu að dimt
veður væri fyrir norðan, snjóaði
í fjöll, og var því jafnvel gert ráð