Lesbók Morgunblaðsins - 07.05.1950, Page 5

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
257
,-dtK ,vXB&''ML s;'"' JáTTZr'SE ítssssb^ :' -aMas ! --------r-
« .
li'/ JíO ,10 1,1.
ij: ’ ■ * - öhœ ,6ii- - 6i
i/JiOib [’A j’r. .
I
Hamarskotisinöl uni 1900.
kom nokkuð oft fyrir, og mun bráð-
lega frá þeim töfum sagt.
Þegar til Reykjavíkur kom, ók
Ward beint niður í Zimsensport.
Var það stórt hlað eða húsagarður,
sem verslunar- og vörugeymsluhús
Zimsens stóðu utan að. Á porti
þessu voru stórar dyr mót suðri og
var þeim lokað um nætur. Inni í
þessu porti fekk Ward að láta vagn
sinn standa, meðan staðið var við,
cn ckki vildi liann spenna hesiana
frá, svo ekki væri annað en rtíga
upp í og aka af stað, þegar heim
skyldi halda, því svo var að sjá,
sem hann þyrfti að hafa mjög hrað-
an á í öllum ferðalögum.
Oftar var það að hann stóð ekki
lengi við í Reykjavík, en nokkrum
sinnum kom fyrir, að við fórum
tvær ferðir á dag, og þá auðvitað
með sömu hestana. Hann var um-
hyggjusamur og góður við hesta
sína, þótt hann notaði þá mikið.
í hverri íerð fekk hann mjer pen-
inga, svo að jeg gæti keypt bollu-
kaffi, að hann sagði, og bað þá Þór-
arinn hjá Zimsen að gefa hestum
og vagni gætur, á meðan jeg væri
í þeim útrjettingum. Þá fekk mað-
ur kaffi og brauð, eins og hver vildi
hafa, fyrir 25 aura.
Einn dag datt á rigning, meðan
við stóðum við í Reykjavík. Ward
vissi, að jeg hafði ekkert utan yfir
mig, mjer til hlífðar. Brá hann sjei
þá inn í verslun og keypti olíukápu.
sem hann gaf mjer. Þetta var fyrsta
síðkápan sem jeg eignaðist. Sjálfur
brá Ward yfir sig blárri taudoppu,
sem hann hafði alltaf með í vagn-
inum. Annars var mitt slarf í bess-
um ferðum aðeins það að vera hjá
hestum og vagni, meðan staðið var
við, og var það ljett verk, en mjer
ánægjulegt.
Dálítið átti jeg bágt með að skilja
Ward fyrst eftir að jeg kom tii
hans. Ensku kunni jeg ekki, svo við
urðum að bjarga okkur á íslensk-
unni, enda skildi hann hana allvel.
Þetta lagaðist furðu fljótt, jeg
lærði að skilja hans mai, þ. e. u. s.
það mál, sem hann talaði við ís-
lendinga, sem ekki töluðu ensku.
Þegar við komum til Haínarfjarð
ar úr þessari fyrstu ferð.minni weo
Ward, kvaðst hann ætla.að sHUja
vagninn eftir við hús Ágústar
Flygenrings, og var hann þar
það sem eftir var sumarsins, miili
ferða, og sökum landrýmis var
hann þar cngum til óþæginda. Það-
an gengum við svo þangað, sem
Ward bjó, cn aktygi og doppu
Wards tók jeg i mína umaja, þar
sem jeg átti heima ekW afiijarri.
Þetta endurtók sig sumariangt. - e
h-r/! lái'iíl f/
Ward var greiðvikinn. j
Eftir þessa fyrstu fegð imiiíf, til
Reykjavíkur með Ward ljet iiann
mig hætta allri annarf , viruiu
þeirri, sem viðkom hesLuoum.-þess
utan var jeg hjá honum aliar.stund
ir, sem við vorum ekki.j Reykjayik.
Til Reykjavíkur for jeg með bp»-
um ailar ferðir eftir þ&tta, og fynr