Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1955, Blaðsíða 19

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
711
Séra Benjamln Kristjánsson:
jarna
IÓLAFRÁSÖGURNAR eru marg-
" ar og furðu ólíkar, en þó eru
þær allar heillandi fagrar. Lúkas
segir frá fæðingunni í Betlehem og
fjárhirðunum á Betlehemsvöllum,
söng englanna og hinum himneska
ljóma, sem umkringdi þá og för
þeirra á fund Jesúbarnsins. Það
eru alþýðumenn, óupplýstir en
hreinhjartaðir, sem fá þessa opin-
berun. Yfir allri þeirri frásögn er
birta og friður og yndisleg'ir töfrar.
Mattheus kann aðrar frásagnir,
sem einnig eru töfrandi á sinn hátt,
en þó uggvænlegri fyrirspá um
ævi og örlög jólabarnsins. Hér eru
það vitringar úr Austurlöndum,
sem sjá stjörnu hans á himninum,
taka sig upp og koma langt að til
að auðsýna barninu lotningu og
færa því dýrmætar gjafir. Þjóð-
sagnirnar gerðu seinna þessa vitr-
inga að voldugum konungum, sem
áttu að hafa komið frá inum miklu
fornríkjum Asíu.
En bak við ið tígulega ævintýri,
sem gerist á stjörnubjartri nótt,
bak við sannleiksleit og hollustu
inna vitru konunga sjáum vér ver-
öldina þrungna böh og háska. Þar
er Herodes inn grimmi og fláráði
konungur, þar er barnamorðið í
Rama, kveinstafir mæðranna, sem
gráta börnin sín, og' flóttinn til
Egyptalands.
Konungur friðarins fæddist inn
í háskalegan heim. Undir eins eru
ofsóknir hafnar á hendur honum.
Hann er umkringdur hættum og
skelfingum. Guðspjallið dregur
Benjamín Kristjánsson
upp litauðuga mynd af þessu öllu,
sem vér skulum athuga lítið eitt
nánar.
{★}
Vitringarnir
Fyrst skulum vér virða fyrir oss
vitringana frá Austurlöndum. Þeir
fara dagfari og náttfari yfir eyði-
merkur og brunasanda til þess eins
að sjá inn mikla friðarkonung, sem
þeir eru sannfærðir um að fæddur
sé í heiminn til að færa mannkyn-
inu sannleika, frelsi og hamingju.
Þeir koma til að auðsýna honum
lotningu og færa honum gjafir. Það
er skraut og fegurð yfir þessari
lýsingu. In blikandi stjarna vísar
þeim leið. Jafnvel englar guðs gefa
þeim bendingar í draumi. Þeir láta
ekki slægð Herodesar villa sér sýn.
Gjafirnar eru fagrar og ríkmann-
legar: gull, reykelsi og myrra.
Myrra var ilmsmyrsl af fínustu
tegund. Þetta voru allt konung-
legar gjafir, sem báru vitni um ina
dýpstu hollustu og virðingu.
Sagan er táknræn lýsing á því,
hvernig vitrustu menn allra alda
hafa leitað þess, sem gott er, fag-
urt og fullkomið, af brennandi þrá
sálar sinnar og ekki horft í neina
örðugleika til að finna það. Það er
alkunnugt að með Indverjum,
Persum og Kínverjum voru uppi
snemma á öldum og jafnvel löngu
fyrir Krists burð spekingar, sem
vörðu allri ævi sinni til að hugsa
og leita að inni æðstu vizku. Frá
þessum þjóðum eru til ævaforn rit,
sem þrungin eru trúaralvöru og
djúpri íhugun.
Einstakir vitringar tóku snemma
á öldum að leita sannleikans um
mannlegt líf með svo mikilli ákefð,
að ekkert annað lá þeim meir á
hjarta. Og hjá þessum mönnum óx
sá skilningur, að mannkynið gæti
aldrei orðið farsælt fyrr en það
lærði að haga lífi sínu eftir inum
eilífu lögmálum guðs. Menn eins
og höfundar Vedabókanna, Laotse,
Konfucius, Sókrates og fleiri höfðu
allan hugann við þetta og reyndu
að leiðbeina þjóðum sínum eins og
þeir bezt vissu um það, eftir hvaða
hugsjónum þær ættu að lifa, til að
geta orðið hamingjusamar.
Slíkir menn voru einnig vafa-
laust til um þær mundir, sem Jesús
fæddist. Þá ríkti einmitt meðal
þessara manna sterk eftirvænting
um, að fram mundi koma einhver
frábær andi, einhver fulltrúi guðs
á jörðinni, sem með guðlegu valdi