Lesbók Morgunblaðsins - 06.12.1964, Síða 16

KROSSGÁTA LESBOKAR
Lausn á síðustu krossgátu
m i Hfcfú LAu*. L'iP' FÆRi Hui- O-VR LIÍ - sn _ fC«« Í»K*' IR rpHM H'Jot cícrí fýruft V KcRn'
‘0 K £ M M r i L L 4 r 1 A U 4 A R
í [v ' ^ _ 5 'A L M Bi A A N A í'-iKþ A H A L J> i N U
wí K R A M i N N S'fZiT- UM N 'A L £ á A Sr r A M
A P R ‘1 L ffOT Sp v«. 6. A L H Mh«K 1 L VcTiL A R A
rí m f) vsrí® A f> 1 L i FLloT- jA N u M /i r R s R
L A' N N y R A £> 5fn« KltRK £ K 0 R A Í«V‘ 4 K.ft ,t
£££ frl^ tÁHfi K»r>«. /r F A fí Fá?K£> ó K K í f) 'ORt >P UN//; 'O L A 4 1 Ní u
iir- r/m i B 0 T N L A- AJ 4 1 /t Wt! ÍMÍ- 1 L =3 UJ d >ifK' Rput •íj M A N A ■P 1 R
X'il unru 1 .D h 'T Ffdl Æ R u U "ífiT TTriá A r 'A JS FflMH KlflRK A L SLflR ! «JÍÚ U»/Ml ■R 9 'A R M
F K F /V R N«M« úUTfl r R Úi p A R (VfMMIl K'/KD A R ;P ÍÖUV U
Tciu N ú L L l H u (# K r!«a* MflflKi) +) 1 Á FTÓTR h. j) A SLCM RiKI 1 L L
úf tn fjfíftl IfHWb r/tKi 1 H A ÍXU'M N A Lonv ttJt 1 HCk A U 5 u N A íí* <,# S K«f. R 1 N U Setri Átfti ‘D L
N N A U r 1 N U/ ,'Xru RR N K Al r A K FCfliR R A s K A R
‘k V/Jif F r R 1 P ? l bVlLD /Ffl K A L A N N HLRSS- IÐ Jftow*- ÖTTTT PS'tO /V A’ L i#v r
/ R K 'A r A ÁHESf (tn A U L A R fUCéLi /V £> A Híienr R U sæ PVR$ Á K A
F> 'b L l MHTÓP M A- K N A tPiR A'or 'o A R 1 iTurr UR. 2 K A M M U R
B 7 L !. fFJHfcl L A K úít A R á A- R (if/ Aí ö r ! A/ Mfó'ú T i w i A F A R
ZoHV- Hmoi Á T 1 TcVij 3 h K K /V N A- N N A N KftPj e /'p” '0 f) SKflP L L P '0
m r Ú M F 1 S K U K Kdffí A 4 N A R 4 l i> Y H R K 1 9
w: a R Í KlR K Jif - A L T A R 1 f) A *R r A R A 4 í A £)
Hagalagðar
Prjóna saman
Með þessu mikla kappi við prjóna-
skapinn, urðu sumir afar fljótir að
prjóna. Stundum var piltur og stúlka
sett við sama bolinn, og varð þá oft
gaman úr. Jón nokkur Sigui'ðsson,
unglingspiltur, átti einu sinni að
prjóna gráa boli móti kerlingu, sem
Helga hét Stefánsdóttir á Litlahamri,
og þótti skömm til koma. Þá var þetta
kveðið:
Siðug Jón og Helga hér
heiðra þjónastandið,
•liðug prjóna saman sér
sauðgrátt hjónabandið.
(ísl. þjóðhœttir)
Konungsferðin 1907
Mjög þótti þeim, sem um ferðina
rita, íslenzku torfbæirnir vesæl ibúð-
arhús. Margir þeirra hafa komi'ð inn
í bæi hér og þar á leiðinni og lýsa
byiggingu og húsaskipun þar. Einkum
h,afa baðstofurnar og eldhúsin vakið
athygli þeirra. í baðstofunum þykir
þeim það merkilegast, hve greiður
sé þar gangur milli rúma karla og
kvenna, en eldstæðin í eldhúsunum
segja þeir í minnsta lagi þúsund ár á
eftir tímanum. Einn segir frá því að
á löngu og köldu vetrarkvöldunum
sitji allt heimilisfólkið kringum glæð
urnar í eldhúsinu og þar séu sögurnar
iesnar og sagðar. (Úr Óðni).
Honum vannst tími til þess.
Mangt hefur verið rita'ð um auð-
manninn mikla, Morgan, sem nú er
nýlátinn og flest lofsamlegt. — Hann
var safnaðarlimur í Biskupakirkjunni
og 26 síðustu árin kii’kj uþingsfulltrúi
sins umdæmis og sat ár hvert 3 vikur
á kirkjuþingi og var hinn bezti liðs-
maður og aliur í því starfL Var þó
óhætt að segja að varla hafi annar
maður í heiminum haft annasamara
en Mongan. (N. Kirkjubl.)