Alþýðublaðið - 10.03.1989, Blaðsíða 4
4
Föstudagur 10. mars 1989
ÚTTEKT Á FðSTUDEGI
FRIÐRIK ÞÓR
GUÐMUNDSSON
Sameining fyrirtækja, tískufyrirbrigði eða var-
anleg lausn, var efni morgunverðarfundar Félags
viðskipta- og hagf ræðinga ó Hótel Söpu í gær. Þar
hélt meðal annars Ólafur B. Thors, frafarandi for-
stjóri Almennra trygginga og nú annar forstjóra
Sjóvór-Almennra, erindi um sameiningu trygg-
ingafélaganna. Meðal óheyrenda var Ingi R.
Helgason, en fyrirtækið sem hann stýrði, Bruna-
bótafélagið, hefur nú runnið saman við Samvinnu-
tryqaingar í Vótryggingafélag Islands. Alþýðu-
blaoið tók við þetta tækifæri þa Ólaf og Inga tali.
— Hvað er það sem sparast helst
við sameiningu tryggingafé-
laganna?
Ólafur: „Við slógum því einhvern
tímann fram að við þessa samein-
ingu okkar myndi sparnaðurinn
vera kominn upp í um I milljarð um
næstu aldamót og ég hugsa að það
sé ekkert vitlausari tala en hver önn-
ur. Mjög stór póstur í þessu er í
launakostnaðinum, því svona félag
verður rekið með miklu færri
starfsmönnum. Þá má nefna sparn-
að í sölu á húsnæði og ávöxtun
þeirra peninga, tölvukostnaður er
verulegur þáttur, alls konar að-
keyptur sérfræðingakostnaður og
tugir milljóna fara í auglýsinga-
kostnað. Við ætlum okkur að spara
líka í endurtryggingunum, i þróun-
arkostnaði og víðar.“
Ingi: „Það er um nákvæmlega
sömu atriðin að ræða hjá okkur. Eg
get ekki komið með krónutölur í
Ingi R. Helgason: „Ég vona auð-
vitað að samkeppnin lifi og
harðni. Við Ólafur erum beggja
vegna að búa okkur undir slíkt.eí