Alþýðublaðið - 27.02.1985, Blaðsíða 2

I
2
Miðvikudagur 26. febrúar 1985
RITSTJÓRNARGREIN
Undirstaða alls
Kað gleymist alltof oft hver er hinn raunveru-
legi grundvöllurþess að hægt erað haldauppi
nútíma þjóðfélagi hér á landi. í seinni tlð hefur
það orðið æ algengara að fólk gleymi sjálfri
undirstöðunni; hafi ekki nægan skilning á því
hvað það er sem skapar verðmætin. Hin efnis-
legu gæði verða ekki til úr engu. Vitaskuld er
það sjávarútvegurinn, fiskveiðarnar sem allt
stendur og fellur með á íslandi. Það er áleitin
spurning hvort yfirleitt væri mögulegt að halda
byggð í landinu ef gjöfult hafið brygðist í lengri
tíma og við gætum ekki dregið þaðan björg i
bú. Það stendur allt og fellur með fiskinum.
Þessum staðreyndum má aldrei gleyma.
Fólk verðurað þekkjaeigin ræturog það hvern-
ig hin efnislegu verðmæti verða til.
A þettaerdrepið héraf gefnu tilefni. Of marg-
ir virðast skynja hina gagnrýnu umræðu sem
átt hefur sér stað um sjávarútvegsmál, sem
vantrú ágetu og tilgangi sjávarútvegs hérlend-
is. Það er vitanlega reginmisskilningur. Fisk-
veiðar hafa um aldaraðir verið undirstaða alls
hérlendis. Það verða þær áfram.
Hitt er svo annað mál, að stjómun fiskveiða
og sjávarútvegsmálanna almennt hefur verið
meira og minna í molum hin síðari ár. Frum-
skógarlögmálið gengurekki I sjávarútveginum
fremur en ( öðrum atvinnugreinum. Sú oftrú
hefur riðið húsum að hafið tæki endalaust við
og sömuleiöis væri sjórinn nánast endalaus
uppspretta gæðanna; þaðan mætti taka eins
og hver vildi. En sannleikurinn er annar. Víða
hefur mengun lagt llfríki hafsins í rúst, enda
þótt sú hætta sé ekki jafn áleitin hér noröur I
Atlantshafi. Á hinn bóginn höfum við íslend-
ingaroröið áþreifanlegavarirvið það, að ekki er
unnt að ganga á helstu fiskstofna okkar án
þess að stefna þeim I verulega hættu. Það hef-
ur nakinn veruleikinn kennt okkur.
Stjórnun sjávarútvegsmálanna hefur verið
meira og minna í lamasessi. Heildarstefnuna
hefur vantað. Bráðabirgðareddingar á bráða-
birgðareddingarofan hafaverið þau einu bjarg-
ráð, sem gripið hefur verið til, þegar allt hefur
verið á heljarþröm. Slík vinnubrögð ganga ekki
til lengdar. Það kemur að skuldadögum. Og
þeir eru runnir upp. Lengur dugir ekki hálfkák.
Það verðuraðstokkauppailt kerfið; Útgerðina,
fiskvinnsluna, markaðsmálin, kjaramál sjó-
manna, verðmyndunarkerfið og fleira og fleira.
En það þarf pólitlskan kjark til að fram- ■
kvæma uppskurð af þessu tagi. Siíkur kjarkur
hefur ekki verið til staðar hjá núverandi stjórn-
völdum.
En Alþýðublaðið vili undirstrika að með öllum
tiltækum ráðum verður að hlúa að sjávarútveg-
inum. Hann er og verður undirstaða alls. Og er
óverjandi að leika sér af gáleysi með fjöregg
þjóðarinnar?
— GÁS.
Ellin og
I þessu svo kallaða velferðarþjóðfélagí okkar
búa um 40% aldraðra við svo þröngan kost að
geta aðeins framfært sér á lifeyri almanna-
trygginga. Margt af þessu fólki varð fyrir veru-
legum búsifjum þegar ráðherra heilbrigðis-
mála margfaldaði með einu pennastriki kostn-
aðinn við lyfja- og læknaþjónustuna í landinu.
Ekki síst eru það húsnæðismálin sem eru i
ólestri hjá öldruðum um þessar mundir. í borg
pyngjan
Davíðs ríkir neyðarástand, upp undir þúsund
aldraðireru á biðlistaen framkvæmdir í algjöru
lágmarki. Þó sá borgarstjórnarmeirihluti
Ihaldsinsengaástæðu til að samþykkjatillögu
borgarfulltrúa Alþýðuflokksins um sérstakt 35
milijón króna framlag til bygginga á sjálfs-
eignaíbúðum fyrir aldrað fólk.
En aldraðireru eins og annað fólk í þjóðféiag-
inu misjafnlega vel stætt. Nú hefur það verið
opinberað að margir af fjársterkustu og valda-
mestu mönnum landsins hafa stofnað hlutafé-
lag um byggingu stórhýsis þar sem þeir hyggj-
ast búa saman á sínum efri árum. Þessir menn
búa svo vel að þurfa ekki á nokkurri opinbeVri
aðstoð að halda — en geta áreynslulítið lagt
fram 70—80 þúsund krónur á mánuði í fram-
kvæmdirnar.
Hér er ekki vakin athygli á þessu máli til að
agnúast yfir því að efnaðir menn geti búið vel
íellinni. Þvertámóti — þettadæmi sýnirokkur
að það hyidýpi sem hefur myndast milli rikra
og fátækra I þjóðfélaginu er breiðast og dýpst
þá upp er staðið — í ellinni. FÞG.
Skatteftirlit
Lausar eru til umsóknar stööur eftirlitsfulltrúa á skatt-
stofum I Reykjanesumdæmi og Norðurlandsumdæmi
eystra.
Umsækjendur þurfa að hafa góða þekkingu á bókhaldi
og skattskilum, eða hafa lokiö embættisprófi ( lög-
fræði eða viðskiptafræði.
Umsóknir berist fjármálaráðuneytinu fyrir 29. mars nk.
Reykjavík, 22. febrúar 1985
Fjármálaráðuneytið.
FÉLAGSSTARF
ALÞÝÐUFLOKKSINS
Kvenfélaq
Alþýðuflokksins í
Hafnarfirði
Heldur félagsfund miðvikudaginn 27. feb. kl.
20.30. I Alþýðuhúsinu við Strandgötu.
Gestur fundarins verður Jóhanna Sigurðardóttir.
Konur fjölmennið og takið með ykkur gesti.
Stjórnin.
Borgarmálaráð
Alþýðuflokksins
í Reykjavík
Fundur nk. þriðjudag 5. mars kl. 17.00 í félagsmiðstöð
SUJ að Hverfisgötu I06a, Reykjavik.
Vinsamlegast mætið stundvíslega.
Formaður.
Magnús 1
Byggingarsjóðs um hvorki meira né
minna en 2A að jafnaði í stjórnartíð
sinni. Núverandi ríkisstjórn hefur
haldið á sömu braut lengst framan-
af.
„Þessi mikla skerðing, ég vil
segja þjófnaður, á mörkuðum
tekjustofnum Byggingarsjóðs ríkis-
ins á árunum 1980-1984, sem nemur
samtals talsvert á þriðja milljarð
króna á núverandi verðlagi, er
höfuðástæða þess, hvernig komið
er fyrir sjóðnum og bitnar nú
harkalega á þeim, sem á lánum
þurfa að haldaþ sagði Magnús.
Önnur höfuðástæðan fyrir því
hvernig komið er segir Magnús síð-
an vera sú ákvörðun núverandi
ríkisstjórnar, að stöðva viðmiðun
launa við framfærsluvísitölu, en
láta á sama tíma allar vísitölur
mæla af fullum þunga á öllum öðr-
um sviðum. Eignaupptaka er fram-
in í stórum stíl.
Magnús gerir þá kröfu, að sam-
þykktar verði tillögur alþýðu-
flokksmanna um stóreignaskatt til
tveggja ára til að fá fjármagn í
Byggingarsjóðina, að uppbygging
ÖKU-
LJOSIIM
Ökuljósin
kosta lítið og því
er um að gera að
spara þau ekki í ryki og
dimmviðri eða þegar
skyggja tekur. Best af
öllu er að aka ávallt
með ökúljósum.
yUMFERDAR/^
Er bent á, að aðgerðir ríkis-
stjórnarinnar og kvótakerfi hafi
bitnað sérstaklega á fiskimönnum
og fiskverkunarfólki, við' lág laun
hafi nú bæst við öryggisleysi í at-
vinnumálum og þetta fólk orðið að
taka á sig kjaraskerðingu umfram
þá almennu kjaraskerðingu sem
orðið hefur hjá því fólki sem vinnur
á opinberum launatöxtum og hefur
ekki getað velt vanda þjóðarinnar
af sér og yfir á annarra herðar eins
og sumir aðrir þegnar þjóðfélagsins
hafa gert.
Tíllögur 1
Hjá Hjörleifi er höfuðáherslan
lögð á eflingu Ríkisútvarpsins.
Einnig vill hann að settur sé sá var-
nagli, að fyrirtæki, sem stundi ann-
an rekstur en útvarpsrekstur, fái
ekki leyfi til að reka útvarpsstöð. Þá
vill hann að algjört bann sé á aug-
lýsingatekjum fyrir einkastöðvarn-
ar.
Kristín vill leyfa augiýsingar.
Einsog sjá má á þessu eru skoð-
anir manna mjög skiptar í þessu
máli og verður fróðlegt að fylgjast
með framvindu þess. Eitt er víst að
fæðing þess gengur ekki jafn greið-
lega og menntamálaráðherra hefði
viljað.
Lausar stöður
Eftirtaldar stööur eru lausar til umsóknar í heimspeki-
deild Háskóla íslands:
Dósentsstaða í frönsku.
Lektorsstaða í íslenskri málfræði.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna rikisins.
Umsóknirásamt rækilegri skýrslu um visindastörf um-
sækjenda, ritsmíöarog rannsóknir, svo og námsferil og
störf, skulu sendar menntmálaráðuneytinu, Hverfis-
götu 6,101 Reykjavlk, og skulu þær hafa borist fyrir 20.
mars nk.
Menntamálaráðuneytið, 19. febrúar 1985.
Byggingarsjóðs verði með þeim
hætti sem frumvarp Alþýðuflokks-
ins útlistaði og í þriðja lagi, að sam-
þykkt verði frumvarp Alþýðu-
flokksins um frestun á þeim hluta
verðtryggingarþátta og vaxta, sem
er umfram almennar launahækk-
anir á hverjum tíma.
10% 1
til þess að gera störf við fiskvinnslu
meira aðlaðandi. Nú er einmitt
brýn þörf á því að starfskjör fólks í
þeirri undirstöðuatvinnugrein, sem
fiskveiðar og fiskvinnsla er fyrir af-
komu þjóðarbúsins, séu með þeim
hætti að það sé eftirsóknarvert að
starfa í þessum starfsgreinum. Það
er alvörumál — ekki aðeins fyrir
starfsgreinina heldur einnig þjóðar-
heildina — þegar fólk leitar unn-
vörpum úr fiskveiðum og fisk-
vinnslu í aðrar starfsgreinar sem
flestar eða allar eiga í raun vöxt sinn
og viðgang undir því að undir-
stöðustörfin í landinu, fiskveiðar
og fiskvinnsla, geti gengið eðlilega
fyrir sig. Það getur ekki orðið nema
þær starfsgreinar geti boðið launa-
kjör og starfsaðstöðu sem gerir það
eftirsóknarvert að leita starfa ein-
mitt þar. Langur vegur er nú frá því
að svo séí‘