Vísir - 28.09.1976, Blaðsíða 2

Þriöjudagur 28. september 1976.
( í REYKJAVÍK )
i
Ertu flughrædd(ur)?
tvar Pétursson nemi: — Nei, ég
finn aldrei fyrir flughræöslu. Ég
hef flogið nokkuö oft, til dæmis til
útlanda.
Herta Þorsteinsdóttir, í skóla: —
Nei, ég hef aldrei oröið vör við
þaö. En að visu hef ég aldrei lent i
vondu veðri.
Margrét Sverrisdóttir, i skóla: —
Ég er ekki neitt flughrædd, Ég hef
bara gaman af þvi að fljúga og
ferðast oft með flugvélum.
Ingibjörg Gunnarsdóttir, nem-
andi: — Nei, ég er alls ekki neitt
flughrædd. Ég hugsa aö ég yrði
ekkert hrædd þó svo aö ég lenti i
vondu veöri.
Baidina ólafsdóttir, nemi: — Nei,
ég hef hingað til ekki oröiö vör við
flughræðslu. En ef ég lenti i
virkilega slæmu veöri gæti ég trú-
aö að mér stæöi ekki á sama.
STEFNT AÐ MEIRI HAGKVÆMNI
í REKSTRI PÓSTS OG SÍMA
„Það þýöingarmesta i þessum
skipulagsbreytingum er aö
stefnumörkun og daglegur rekst-
ur er aðskilið eins og unnt er,”
sagði Jón Skúlason póst- og sima-
málastjóri á blaöamannafundi
um reglugerö þá um stjórn póst-
og simamála sem tók gildi 1. júli
sl.
Á fundinum gerði Halldór E.
Sigurðsson samgönguráðherra
grein fyrir reglugerðinni. Sagði
hann að hún væri byggð á grund-
vallarhugmyndum. sem komu
fram i tillögum nefndar sem skip-
uð var i mars 1973 af þáverandi
samgönguráðherra Hannibal
Valdimarssyni. Verkefni nefnd-
arinnar var að gera allsherjar at-
hugun á skipulagi og rekstri Pósts
og sima.
Formaður nefndarinnar var
skipaöur Jón Skúlason, en aðrir
nefndarmenn voru þeir Brynjólf-
ur Ingólfsson ráöuneytisstjóri, og
Hörður Sigurgestsson rekstrar-
hagfræöingur, Þá hefur Jón
Böðvarsson deildarstjóri i fjár-
laga- og hagsýslustofnun starfað
meö nefndinni sem ritari hennar.
Nefndinni til aöstoðar var
norska ráðgjafafyrirtækið A.
Habberstad i Osló. Ennfremur
hafa Trygve Bruland frá norsku
póststjórninni og Tore Dyrkorn
frá norsku simamálastjórninni
unnið með nefndinni aö skipu-
lagsmálum nærri frá upphafi, en
þessar stofnanir hafa nýlega ver-
ið endurskipulagöar.
Hörður Sigurgestsson, Brynjólfur Ingólfsson, Halldór E. Sigurðsson samgönguráðherra, Jón Skúiason
og Jón Böövarsson á fundi meö fréttamönnum. — Ljósm. Loftur.
Sjálfstæði umdæma
og valddreifing
I tillögum sinum taldi nefndin
að við endurskipulagningu Pósts
og sima ætti að hafa þrjú megin-
atriði að leiðarljósi:
1) Aðskilnað stefnumörkunar og
reksturs.
2) Valddreifingu innan stofnun-
arinnar.
3) Aukna formlega stefnumörk-
un og rekstrareftirlit.
Nefndin lagði til aö stofnuninni
yrði skipt i stjórnunarhluta og
rekstrarhluta. Rekstrarhlutanum
yrði svo skipt i fjögur póst- og
simaumdæmi, en áöur voru um-
dæmin 5. Taldi hún að leggja bæri
áherslu á að umdæmin væru sem
sjálfstæðust i störfum.
„Þessi skipting er fjárhagslega
hagkvæm og hún auðveldar
stjórnun stofnunarinnar,” sagöi
Jón Skúlason. „Þegar um svona
stóra stofnun er aö ræöa er erfitt
að hafa yfirsýn yfir hana alla.
Jafnframt verður þjónustan við
almennine betri viö bað aö um-
dæmin eru sjálfstæöari. Þá
verður þjónustan öll innan vé-
banda hvers umdæmis og vanda-
málin leyst á hverjum staö i stað
þess að leita þurfi fyrst til
Reykjavikur, eins og verið hef-
ur.”
Færra starfsfólk
Nefndin taldi, að þessar skipu-
lagsbreytingar væri unnt að gera
án fjölgunar starfsfólks og aö
unnt væri að fækka starfsfólki i
stofnuninni verulega á næstu 3-4
misserum vegna þessara skipu-
lagsbreytinga og rekstrarbreyt-
inga sem unnið hefur verið að I
stofnuninni.
Er búist við að unnt veröi aö
fækka starfsfólkinu um 75, en hjá
Pósti og sima störfuðu árið 1975
1.715manns.Starfsfólkiverður þó
ekki fækkað með uppsögnum,
heldur verður ekki endurráöið i á-
kveðnar stöður þegar þær losna.
Samgönguráðherra sagöi aö
nokkurn tima tæki að koma
reglugerðinni i framkvæmd að
öllu leyti, en verulegt átak heföi
þegar verið gert og að þvi stefnt
að ljúka sem mestu á þessu ári.
—SJ
Hin nýja starfsskipting Pósts og sima er talin fjárhagsiega hagkvæm og á að auövelda stjórnun stofnunarinnar. Þessar myndir eru úr einni
sjálfvirku simstöðvanna og frá langlinumiöstöðinni i Reykjavák.
Frímúrarareglan kýs sér œðsta meistara-
Um siöustu helgi var kosinn
nýr yfirmaður frimúrararegl-
unnar á tslandi. Eðlilega hefur
verið hljótt um þá kosningu,
þar sem frimúrarareglan er al-
þjóðlegur leynifélagsskapur
stúkubræöra, sem fyrst var
stofnað til i núverandi mynd I
Englandi árið 1717. En annars á
frimúrarareglan rætur að rekja
til leynifélaga meðal egypta,
grikkja og rómverja. Þaö hefur
löngum þótt nokkub ihyglisvert
ab hafa leynifélagsskap á borð
viö frimúrarareglu starfandi
hér, og er sömu sögu ab segja
frá öðrum þjóðum. Þó er verk-
efni frfmúrara ekki annab en
efla bræðralag meðal manna og
mannfib og dyggöir meblim-
anna, svo aö vitnað sé i kunna
bók um regluna.
Hitler sálugi var einn harðasti
andstæðingur frimúrara á
seinni timum og studdist þar við
upplýsingar Ludendorfs hers-
höfðingja, sem talaöi illa bæði
um frfmúrara og gyðinga, og
skrifaði bók um þá fyrrnefndu
þeim til háöungar. Þaö mun þó
hafa verib vegna leyndarinnar,
og vegna hins alþjóölega inn-
taks, sem Hitler taldi heppi-
legra að leggja regluna niður,
enda ætlaöi hann einn að ráða I
þúsund ára rikinu.
Hin beina fyrirmynd frfmúr-
arareglunnar er samtök kirkju-
smiða á miðöldum, sérstaklega
I Englandi. Og enn eru viö lýöi
ýms tákn um hina fyrri smiöa-
vinnu, svo sem stigin, lærlingur,
sveinn og meistari, auk ýmissa
hærri stiga, sem hafa bæst við á
langri ævi. Regian byggir á
einskonar gráöukerfi, þannig að
meðlimir færast frá einni gráöu
til annarrar. Gráöurnar falla
inn i stúkur, sem ýmist starfa
einar sér, eöa, sem er algeng-
ara sameinaðar í eina stór-
stúku.
Hverri stúku er stjórnað af
meistara sem hefur ýmsa emb-
ættismenn sér til aðstoöar. Á
fundum eru fluttar ræður, spilað
á hljóðfæri og sungið. Að lokn-
um alvarlegum stúkufundum er
efnt til veislu. Mætt er tii funda i
kjól og hvitt eins og þaö er kall-
að, og hærra settir bera jafnvel
orður. Regian er nátengd yfir-
stéttinni i hverju þjóðfélagi, og
innan hennar er jafnan að finna
valdamiklar persónur, sem
hafa haft mikil pólitisk áhrif.
Frimúrarareglan er rik samtök,
og til aö fá inngöngu þarf ó-
flekkað mannorð og mebmæli
tveggja guðfeðra. Einnig þarf
að gangast undir ýmiskonar
próf og vinna þagnareið. Því er
ekki að leyna að margir kunnir
menn i þessu landi hafa veriö
frimúrarar. Þó hafa ýmsir
stjórnmálamenn verið fjarri þvl
að ganga I leynifélagsskap sem
þennan.
Frimúrarar eiga hús i
Reykjavik og á Akureyri, þar
sem þeir koma saman til stúku-
funda og borðhalds, en frimúr-
ara er að finna um allt land
engu að siður. Þeir nota viss
merki sin á milli, m.a. merki
sem gefur iifshættu til kynna,
auk þess önnur einkenni eins og
fingurguii á löngutöng.
Samkvæmt eðli málsins er
ekki vitað hver var kjörinn
æðstur meistara um siðustu
helgi né hver hafði verið það áð-
ur, en reglan er i stöðugri
endurnýjun. Margir ungir menn
kjósa að ganga I hana árlega,
þrátt fyrir ýmsa gamaldags siði
og venjur. Kannski minna þeir
siðir lærlinganna á ýmislegt
popp úr samtimanum frekar en
þá trúarlegu alvöru sem þeir
byggöust á i upphafi. Einhverju
sinni gekk heill söngflokkur
karla i regluna i Reykjavik
vegna þess að það vantaði til-
finnanlega söngmenn. Þeir urðu
auðvitað að vinna sitt þagnar-
heit, þrátt fyrir starfann. Og
þetta þagnarheit virðast fri-
múrarar halda vel, þvi mjög Jit-
ið er vitað um hreyfinguna fyrir
utan ytri sögu hennar. Þess
vegna verður seint metiö hvaða
áhrif þessi huliðsheimur hefur á
gang mála, en undarlega marg-
ir af æðstu mönnum þjóðarinnar
og voldugustu hafa gengið þar
um garða.
Svarthöfði.