Vísir - 21.11.1976, Blaðsíða 8

Sunnudagur 21. nóvember 1976
VISIR

„Jú, þau augnablik koma aö mig óar við þeim möguleika að ég
verði brjálaöur vegna galdraiökunarinnar...”
þar veröur sannur satanisti
sifellt að beita rökvisi.
Heittrúaðir kristnir menn
kasta jafnan allri rökvisi
fyrir borð. Ég held þvi fram
að þeir righaldi i blekkingar-
heiminn, loki sig af á smá-
bletti þarsemhlýttog gotter
að vera. Þetta fólk skortir
hugrekki. Og ég verö að
segja að galdur krefst nokk-
urs hugrekkís af iðkendun-
um. Það gefur auga leið að
það þarf hugrekki til að
brjóta af sér þá hlekki sem
allir venjulegir menn ganga
með og ekki sist til að halda
sönsum gegnum allt sem
galdramaðurinn reynir. Jú,
það er vissulega algengt að
þeir sem iöka galdur haldi
ekki sönsum. Slikt gerist
þegar menn ofmeta eða trúa
á þær blekkingar sem þeir
búa til sjálfir, og missa sjón-
ar á táknrænni merkingu
þessa mikla gangverks, og
þvi að það er tæki til þekk:-
ingar”.
Að sitja ekki fastur í
drullunni.
Hann segir að til þess að
varastþessa hættu verði ætið
að beita rökhugsun. „Maður
veröur alltaf að halda þeim
sataniska anda að eyðileggja
blekkingarnar jafnoðúm,
splundra þeim. Annars er
sem sagt hættan sú aö menn
lokist inni i sinum eigin
blekkingum og veröi fastir i
drullunni”.
Verður hann sjálfur aldrei
hræddur um aö svo muni'
fara?
„Jú. þau augnarblik koma
að mig óar við þeim mögu-
leika að ég verði brjalaður
vegna þessarar iðkunar.
Sumirsegja reyndar aðbara
það að iðka galdur sé merki
um brjálun.og kannski á það
viö einhverja sem lesa þetta
viðtal. En vissulega hafa
galdramenn farið forgörðum
viö þessa iðju. Það sem ég
X

/
Þessi mynd hangir á vinnustað ómars. Hann segist hafa málað
hana sjálfkrafa, — ómeövitað um myndefniö sjálft. Myndin skiptist
I niu reiti meö táknum sem lýsa persónulegri upplifun hans á satan-
isma.
hef sifellt i huga i þessu sam-
bandi eru orð sem Crowley
hefur eftir Páli postula:
Reynið allt og haldiö aðeins
þvi föstu sem er gott. — Þótt
menn loki sig inni i einhverju
sleni og sinnuleysi er heldur
engin trygging fyrir þvi að
þeir verði ekki brjálaðir.
Slikt er aðeins merki um litla
atorkusemi”.
Praktisk beiting
galdurs.
Ómar segist, eins og fram
hefur komið, litið vilja skýra
frá þvi hvernig sjálf iðkun
galdursins er stunduð. Þar
sé um að ræoa ákveðnar
helgiathafnir og ákveönar
listrænar athafnir sem menn
iðki i einrúmi fyrst i stað, en
siðar geta komið til hópat-
hafnir. Hann segir að þeir
séu tveir kunningjar sem
haldi saman i þessu sam-
bandi, en honum sé ekki
kunnugt um að hér á Islandi
hafi myndast „sértrúarhóp-
ur” satanista. Hins vegar
kveðst hann vita um all-
nokkra einstakíinga sem
fengist hafa við galdur hér-
lendis, og m.a. hafi þetta
stundum verið tiska meðal
menntskælinga að fikta við
þetta, en ekki risti þaö djúpt.
heldur dulfræðileg. En það
er erfitt að útskýra þetta”.
Ómar vildi hvorki játa né
neita þvi að hann noti galdur
jafnvel i persónulegu ábata-
skyni i hversdagslifinu. ,,Að
nota galdur við að fá óskir
uppfylltar er oft miklu erf-
iðara en að fá þær uppfylltar
eftir venjulegum leiðum.
Þetta veltur allt á þvi hversu
fær galdramaðurinn er. En
þeir sem þekkja þessi fræði
vel ættu að geta séð af þessu
viðtali hversu langt ég er
kominn. Ef mig langaöi t.d.
til að komast yfir kvenmann
þá er ég ekkert viss um að ég
myndi nota galdur”.
Mikilvægi virkjunar
kynkraftsins.
Hann segir að i galdri sé
kynferðisleg orka mannsins
grundvallaratriði,. þótt hann
telji að ”þeir fábjánar sem
staðið hafa fyrirj endur-
vakningu satanismans á
Vesturlöndum, t.d. i Bret-
landi, að undanförnu, og er
ekkert annað en þjóöfélags-
legs eðlis eölis, eins konar
stresssjúkdómur”. ,hafi mis-
notað þetta grundvallar-
atriði til að fá fýsnum sinum
svalað i merkingarlausum
orgium.
„En iðkun galdurs byggist
Ómar meö Tarotútgáfu Aleisters Crowley. Af honum og læri-
sveinum hans kveöst hann ef til vill hafa lært mest. Krossarnir tveir
sem hann hefur um hálsinn, eru: Crux-ansata <á grfsku) eöa Ankh
(á egypsku) sem er sá efri. Hann er kross lifsins, og samanstendur
af myndrúninni Tau, sem táknar heiminn, og hringnum, sem er
tákn fullkomnunar og timaleysis. Neöri krossinn er Stjarna
Soiomons, — tákn Makrokosmos, alheimsins, og samanstendur af
tvcimur andstæöum þrihyrningum innan hringsins, sem enn er tákn
fuilkomnunar. Þrihyrningarnir tákna iögmáliö: svo hiö neöra sem
hiö efra. Innan á sér ber ómar einnig merki Mikrokosmos.
Hann segir að allir galdra-
menn haldi sinar dagbækur
yfir þær athafnir sem þeir
fremja. „En ég vil ekki
skýra frá ákveönum hlutum
sem ég hef reynt. Það gæti
komiðsér illa fyrirmig. Gæti
t.d. komið öðru fólki viö. Ég
er ekki endilega aö segja aö
ég gæti orðiö fyrjr svarta-
galdri, en alveg eins.
Reyndar er skiptingin milli
svartagaldurs og hvita-
galdurs hæpin. Crowley not-
ar skiptinguna i svartbræð-
ur, sem loka sig inni, og hvít-
bræður, sem opna sig. Þessi
skipting er ekki siöferðileg
vissulega aö miklu leyti á
virkjun kynorkunnar”, segir
hann, „Að virkja kynkraft-
inn, þessar dýrslegu hvatir
sem maöurinn gengur fyrir,
og Crowley kallar „losta”.
Crowley boðar: Gerið það
sem vilji yðar býður yður, en
bætir við, að ánægjan af þvi
að framkvæma vilja sinn
skipti lika megin máli, að
gera lifsvilja að lifsgleði.
Það er lostinn. í galdri verða
kynferðislegar athafnir,
þeirra á meðal kynvilla og
animalismi eöa samfarir við
dýr, táknrænar. Þær veröa
hluti af helgiathöfn, og þar er
hápunkturinn orgasmi, —
blossier kynkrafturinn hefur
verið virkjaður til sköpunar.
Jú, auðvitað hefur þetta
mótað algjörlega min
personulegu viðhorf til kyn-
lifs. Kynlif verður ritúalskt,
— leið til að virkja geypi-
kraft sem allir búa yfir og
þar með vikka skynsvið
manns.”
Hin takmarkalausa
þekkihgarleit.
„Þetta grundvallast raun-
ar allt á útvlkkunarþrá’<segir
hann. „Eina vissan er að
takmarkiö er að öölast skiln-
ing. Það hljomar að vlsu
dautt og slepjulegt I minum
eigin eyrum. En engu að slð-
ur grundvallast þetta á tak-
markalausri þekkingarleit,
takmarkalausri þrá eftir
krafti eða valdi. Jú, jú, það
koma augnablik þar sem ég
efast um það hvort ég er á
réttri leið, en ég held samt
áfram að lesa þessar bækur,
gera þessa hluti”.
Ómar segir að þessi iðkun
hans og trú rekist á engan
hátt á v ið hans daglega starf,
þótt siðar meir hyggist hann
reyna að helga sig frekar
námi og ástundun mynd-
listarinnar. „En ég verð
vissulega var við geysilega
fordóma gagnvart þvi sem
ég er að gera. Algengast er
að fólk hlæi bara. En sumir
eru fullir fordóma og
hneykslunar. Og það eru þá
frekar menn sem hafa meiri
skilning á þvi sem hér er á
ferðinni. Astæðan fyrir þvi
að ég féllst á þetta blaðavið-
tal er löngun min til að vekja
fólk til meðvitundar um
þessi mál. Ef fólk kynnti sér
þessi fræði, — og ég held að
islendingar séu almennt
mjög móttækilegir fyrir dul-
rænum fræðum— , þá myndu
þau kynni ekki vera nema
jákvæð. Þeir sem óhæfir eru
til þessara hluta detta sjálf-
krafa út, en þeir hæfu halda
áfram.
Ekki aftur snúið
fyrir mig”.
Hann viðurkennir að innan
fjölskyldu sinnar sé mönnum
ekki sama um þa Ieið sem
hann hefur valið. „Og þeir
sem láta sér annt um mig
hafa áhyggjur. En ég get
ekki látið það aftra mér”.
Ómar Stefánsson segir að
hann hafi aldrei átt sér sina
kristnu barnatrú og aldrei
verið gefinn fyrir að biðia.
„Og þaðvar t.d. einkennilegt
áð hálfum mánuði áöur en ég
var fermdur fékk ég alveg
geypilega flensu, —gat varla
talað fyrir slimi. Það svona
urraði i mér. En ég var drif-
inn í kirkjuna. Þar lá hins
vegar við þvi aö liði yfir mig.
Allt varð svart og ég varð
íjólublár i framan og þurfti
að fá vatnsglas hjá með-
hjálparanum. Og einu sinni i
skóla þegar ég átti aö leika
Jósep í helgileik i kirkjunni i
tilefni af jólunum og hefði
þurft að leiða Mariu mey
mér við hönd, þá hafði ég vit
á þvi að verða veikur á slð-
ustu stundu. Það varð að
redda sýningunni meö því að
fá annan leikara. Ég vei't
ekki hvort eða hvernig á að
skýra þetta. 1 minni æsku
kom aldrei nokkur skapaöur
hlutur fyrir mig sem hefði
átt að geta haft áhrif á það
hvaða stefnu ég hef tekiö.
Aleister Crowley er sigilt
dæmi um mann sem átti
alveg sérstaklega eðlilega
barnæsku en varö svo hinn
mesti galdramaöur. Ætli það
verði ekki svipaö með mig.
Það verður alla vega ekki
aftur snúið fyrir mig. Mér er
alltaf illa við þegar er talað
um að ég hafi satanisma og
galdur að áhugamáli, hobbi.
Þetta er mitt lif”.
— AÞ.

4