Tíminn - 02.07.1968, Blaðsíða 16

AVORPIN
sem dr. Gunnar Thoroddsen og dr. Kristján
Eldjárn fluttu í sjónvarpinu í gærkvöldi. —-
EJ-Reykjavík, mánudag.
Dr. Gunnar Thoroddsen og dr.
Kristján Eldjárn fluttu ávörp í
Sjónvarpinu í kvöld, og fara á-
vörpin hér á eftir.
Dr. Gunnar Thoroddsen tala'ði
fyrstur og sagði eftirfarandi:
„Góðir íslendingar.
Úrslitin liggja nú fyrir. Ég
vil óska frú Halldóru og Dr.
Kristjáni Eldjárn til hamingju
með sigurinn, og vona að gæfan
fylgi þeim í hinu mikilvæga
starfi.
Við hjónin sendum vinum okk
ar og stuðningsmönnum innileg
ar þakkir fyrir liðveizlu þeirra,
vináttu og fórnfúst starf.
Guð blessi ísland.“
Dr. Kristján Eldjárn í viðtaii við Tímann:
„ÉG BJÓST EKKI
VIÐ ÞVÍLÍKUM
MEIRIHLUTA"
Dr. Gunnar Thoroddsen
Því naast tók dir. Kristján F.ld-
járn til máls, og sagði eftirfar-
andi:
„Góðir Islendnigar!
Það er nú ljóst orðið, að ég
hef borið hærra hlut í forsetakosn
ingunum, sem fram fóru hér
landi í gær. íslenzka þjóðin hei
ur kosið mig til að vera forseti
hins íslenzka lýðveldis hið næst
kjörtímabil.
Þegar ég tók þá ákvörðun að
verða í framboði, gerði ég mér
grein fyrir að brugðið gæti ti
beggja vona um úrslit. Slíkt ei
eðli kosninga, og ég var utidii
það búinn að taka hvorum kost
inum sem væri. Nú eru úrslitin
séð, og mér og okkur hjónum
báðum er það ljóst, að okkur
er mikil ábyrgð á herðar lögð
Okkur er það mikið gleði
efni, að svo mikill meirihlut
þjóðarinnar hefur fylkt sér af
baki okkar. Þetta mikla trausl
mun verða okkur ómetanlegui
styrkur fram á leið og fyrir þaí
vil ég nú þak'ka af hrærðmrr
huga.
Þegar ég lít yfir farinn veg
kosningaundirbúninginn og kosn
ingarnar sjálfar, get ég ekki am
að með sanni sagt en að þar
hafi allt farið fram skaplega.
kosninguim skiptast menn í hópa
ekki af óvinseimd, heldur af kappi
og að kosningium loknum eig;
menm að geta tekizt í hendur í bróf
erni. Keppinautur minn er virðr
legur og mikilsmetinn maður, o|
milli okkar persónulega hefui
Framhald á bls. 15.
AK, Reykjavík. — Við litum
inn á heimili liinna nýkjörnu
forsetahjóna, frii Ifalldóru
Ingólfsdóttur og dr. Kristjáns
Eldjárns, á sjölta túnanum í
gær, en þar gafst lítið tóm til
viðræðna, enda mannmargt á
heimiiinu, og vinir og kunningj
ar voru að koma og fara, sjón
varpsmcnn við myndatöku og
síminn síkallandi. Frú
Halldóra var í önnum og
sinnti gestum sínum með glað
legri umhyggju íslenzkrar hús ||
móður, eins og ekkert hefði ||
gerzt, en húsbóndinn skauzt
mcð blaðamanni í stofuliorn að
svara örfáuin spurningum.
— Bauð yður það í grun, dr.
Kristján, undir lok þessarar
ar kosningabaráttu, að úrsiit
yrðu á þann veg, sem nú eru
kun.n?
— Nei, ég bjóst alls ekki vfð
sliíkum meiriihluta. H'ann er
miklu meiri en mig óraði fyrir,
þótt mér virtist, er á leið, að
ýmis sólarmerki bentu tl þess,
að sigur mundi vinnast. En
gott er að þurfa ekki að vera
í neinum vafa uim þjóðarviljann.
— Finnst yður, að þetta
mikla fylgi, þessi sterki þjóðar
vitji, sem i ljós er kominn,
breyti viðhorfi yðar eða leggi
yður auknar skiyldur á herð
ar?
— Að vissu leyt-i fjnnst mér
ábyrgð mín aukast við þetta
mikla traust, sem þjóðin hefur
sýnt mér, en það veitir mér
einnig mikinn styrk í þeim
ásetningi að ka-ppkosta að reyn
ast þess verðugur.
— Eruð þér ekki me? margt
í miðjum klíðum í fræðum yð-
ar og rannsóknum, sem bætt er
v-ið að þér verðið að 1-eggjia á
hiMu um sinn ?
— Jú, ég er auðvitað með
miörg háltfunnin verk í höndum,
en ég vonast tiil þess, að mér
gefist tírni og tóm til þess að
sinna þeim og ljiúka. En um
þetta veit ég ekki ,nú, og það
verður að sjiátfisögðu að ráðast.
—■ Þér takið við forsetaemb
ætti 1. ágúist. Telduð þér æski
legt, að tími vseri lengri tfl
stefnu?
— Ég helid ekki. Lengri tími
tit stefnu muindi varla breyta
nokkru úr því sem komið er.
Förin er ráðin.
— En næsta ménuðinn?
— Ég skyldi gjarnan þiggja
nokkurra daga hvíld, en hætt
Framhald á bls. 15.
Dr. Kristján Eldjárn ræðir við An drés Kristjánsson, ritstjóra, sfi
degis í gær. (Tímamynd—G€)
IIARÐ liVDI
Ástandið í Borgarfirði:
Gróðurieysi á afréttum, en
kal og sprettuleysi í byggð
Indriði G. Þorsteinsson, rit-
stjóri Tímans, er nú á ferðalagi
um harðindasvæðin að ky.ma
sér ástandið. í dag og næst-u
daga munu birtast hér i blað
inu frásagnir hans af því, sem,
fyrir augu ber, eftir því sem
kostur er á. Hér á eftir fer
fyrsta fréttagrein hans og fjall
ar hún um ástandið í Borgar
firði.
IGÞ-Brú, Hrútaf. mánud.
Það má furðulegt heita,
hversu lítið hefur til þessa
heyrzt um hið alvarlega
ástand, sem nú ríkir í
Borgarfirði. Bændur þar
koma ekki fé sínu á fjall
vegna gróðurleysis á afrétt
um, og standa úrræðalaus-
ir andspænis kali og
sprettuleysi niðri í byggð.
Munu bændur nú reyna að
leita einhverra úrræða, og
er væntanlegur á næstunni
fundur hjá Búnaðarsam-
bandi Borgarfjarðar um
þetta alvarlega ástand.
Úthagi í Borgarfirði er nú
eins og hann er venjulega í
júníbyrjun. og efst í Norðurár
dal er hann alveg sinuhvitur.
Ne-fna má, að i gær komu þrír
bændur úr Stafholtstungum upp
í Fornahvamm og voru að
huga að afréttum, Þegar þeir
sáu hvernig umhorfs var á heið
inni, hættu þeir við að reka fé
sitt á fjallið Er það- eðlilegt,
þvd ekki er stingandi strá að
sjá þar. Ég ók yfii heiðina í
dag, og var þar þoka og súld.
og jafnvel féllu snjókorn ann
að slagið.
Að minnsta kosti þrjár vik
ur virðast enn í túnaslátt neð
arlega i Borgarfirði, ef a'ð tíð
in verður góð. Sem dæmi um,
hversu illa tún hafa farið, skal
nefnt að allt túnið í Forna-
hvammi er ónýtt, og hefur skki
einu sinni verið .borið á það i
vor. Ég kom einnig viðí Sveina
tungu, en Björn Gíslason,
bóndi, var ekki heima Túnið
hijá honum er ekkert sprottið,
og mikið kalið, þótt ekki sé
það eins illa farið og í Forna
hvammi. Athyglisvert er, að
smárönd í Sveinatungutúninu,
niður við veginn. er minnst
skem-mt. Er þetta svokallað
mýrartún og virðist það hafa
sloppið við kal, en þessi rönd
er mjög lítið sprottin eins og
allt annað hér á' þessum tíma.
Mjög mikið kal er í Hvítár
síðu og Þverárhlíð. og úthagi
er að mestu ógróinn.
Hjá Brekiku, Klettastiu og
Dalsmynni eru sjálfgróin engi
stórskemmd af kali, sem er
óvenjuilegt.
Skúli Þórðarson bóndi í
Sanddalstungu hefur um 200
fjár, og nokkrar kýr. Hefur
hann undanfarið verið að leita
sér að engi til að heyja, en
ekkert fengið. Túnið hjá hon
um og slægjurnar virðiast al-
veg eins illa farnar og í Forna
hvammi, þ. e. mest allt ónýtt
Hann mun hafa haft tal af odd
vita hreppsins og skýrt honum
frá því, að hann sæi engin úr-
ræði.
Athyglisvert er, að túnið i
Fornahva-mmi hefur verið að
Framhald á bls. 14