Morgunblaðið - 31.05.2001, Blaðsíða 67

ÞAÐ þykir ekki dónaleg nautn að
skella sér á Hróarskelduhátíðina.
Hátíðin í fyrra hverfur þó líkleg-
ast seint úr minni vegna hins
hræðilega mannfalls sem setti
blóðugan blett á annars stórslysa-
lausa sögu hátíðarinnar. Þarf því
fáum að koma á óvart að örygg-
isráðstafanir hafi verði hertar til
muna í ár. Stærsta breytingin er
líklegast sú að fyrir framan app-
elsínugula tjaldið, aðalsviðið þar
sem hið hörmulega slys átti sér
stað, verður nú afgirt svæði þar
sem takmörkuðum fólksfjölda
verður veittur aðgangur hverju
sinni.
The Cure snýr aftur
Hátíðin fer fram dagana 28.
júní– 1. júlí og dagskráin í ár er
ekkert minna en stórglæsileg. Það
gleður væntanlega þá sem sóttu
hátíðina í fyrra að hljómsveitin
The Cure verður með í ár, en hún
hvarf frá því að koma fram í fyrra,
enda átti hún að spila næst á eftir
Pearl Jam, sveitinni sem var á
sviðinu þegar allt fór úr bönd-
unum framan við sviðið. Þetta
verða einu tónleika The Cure á
árinu, en sveitin tilkynnti í fyrra
að hún hygðist hætta tónleika-
ferðalögum, auk þess sem Robert
Smith söngvari hljómsveitarinnar
hefur margsinnis gefið orðrómi
um að sveitin sé að líða undir lok
byr undir báða vængi.
Af öðrum stórnúmerum á hátíð-
inni í ár má nefna Íslands(ó)vin
númer eitt Robbie Williams og
dönsku Barbie-poppsveitina Aqua
sem munu vafalítið „halda stuðinu
gangandi“.
Tvær lifandi goðsagnir
Það hefur vakið athygli að í ár
muni tvær goðsagnir í lifanda lífi
að troða upp, Bob Dylan og Neil
Young. Það er ekki um hverja
helgi sem tónlistaráhugafólk fær
færi á því að bera saman fram-
komu Bobs Dylans og Neils
Youngs, en þann munað geta Hró-
arskeldugestir leyft sér í ár.
„Bland í poka“-tónlistarsprelli-
karlinn Beck mætir á svæðið en
þeir sem voru á hátíðinni ’97 muna
væntanlega vel eftir þeirri unaðs-
legu frammistöðu hans. Annar
tónlistarmaður, og öllu alvarlegri,
sem lét síðast sjá sig sama ár, snýr
einnig aftur. Þar er á ferð ekki
ómerkari maður en Nick Cave sem
leggur væntanlega mikla áherslu á
að skapa svipuð rólegheit og hann
gerir á sinni nýjustu breiðskífu,
No More Shall We Part.
Drottning og prinsessa
Allur kvenleggur rokkhirð-
arinnar verður á svæðinu, en bæði
drottningin Patti Smith og prins-
essan P.J. Harvey hafa verið bók-
aðar. Af öðru athyglisverðu rokki
má nefna Placebo, Dandy Warhols,
Deftones, Feeder, Queens Of The
Stone Age, The Gathering og Tool.
Hljómsveitirnar Guns n’ Roses og
Coldplay höfðu báðar boðað komu
sína en eru báðar hættar við.
Þeir rokkáhugamenn sem kafa
undir meginstrauminn eiga von á
að finna nokkrar djúphafsperlur á
svæðinu. Þar meðal má nefna Arab
Strap, Grandaddy, The Hellacopt-
ers, JJ72, Karate, The Magnetic
Fields, Modest Mouse og My Vitr-
iol.
Fulltrúi Frónbúa
Ein íslensk sveit leikur á hátíð-
inni í ár. Það er afsprengi Til-
rauneldhússins, Orgelkvartettinn
Apparat sem þeir Músíkvatur, Úlf-
ur Eldjárn, Jóhann Jóhannsson og
Hörður Bragason skipa.
Einnig ber að benda á nokkra
afar athyglisverða atburði á hátíð-
inni. Manu Chao, fyrrum for-
sprakki Mano Negra, tilkynnti ný-
lega komu sína. Khaled, konungur
Rai-tónlistarinnar er maður sem
flestir ættu að sjá á sviði, að
ógleymdri hinni stórskemmtilegu
sveit Ozomatli sem blandar saman
suður-amerískri sveiflu, hip-hoppi,
djass, jaðarrokki og fönktónum.
Þá verður eitthvað um hip-hop
og elektróník og ber þar helst að
nefna Basement Jaxx, Faithless,
Fugees-liminn Wyclef Jean, Plaid,
Senor Coconut, Spooks, Stereo
Mc’s og Wookie.
Hvernig verður Hróarskelda árið 2001?
The Cure ætla að leika í minn-
ingu þeirra sem létust í fyrra.
Dylan: Sextugur í fullu fjöri.
Batnandi hátíðum
er best að lifa
FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2001 67
REYKJAVÍK Mini-Festival er
tveggja daga tónlistarhátíð sem
plötubúðin Hljómalind stendur fyrir
og mun hún fara fram í Laugardals-
höll um næstu helgi. Erlendir og inn-
lendir listamenn munu troða upp en
dagskráin er annars þessi: á laugar-
dagskvöld munu Blonde Redhead,
Maus, Kuai og Úlpa spila ásamt
plötusnúðum úr Propellerheads en á
sunnudagskvöldið munu Sigur Rós,
Hljómar, Gras og Alex Gifford spila.
Hljómar voru, eins og alþjóð veit, ein
helsta dægurlagasveit Íslands á sjö-
unda áratugnum en blaðamaður hitti
þá félaga fyrir á fundi heima hjá
Gunnari Þórðarsyni, gítarleikara
sveitarinnar.
Líkkistusýningin mikla
Er ég kom á staðinn voru fyrir þeir
Gunnar, Rúnar Júlíusson bassaleik-
ari og Erlingur Björnsson gítarleik-
ari. Félagi þeirra, Óttar Felix Hauks-
son, var þarna líka en hann var og
áberandi í tónlistarlífi sjöunda ára-
tugarins og lék með fjölda sveita eins
og t.a.m. Pops. Þarna voru þeir
mættir til skrafs og ráðagerða fyrir
væntanlega tónleika. Gunnar segir
að þetta verði bara gaman aðspurður
hvernig þeim lítist á þetta. Rúnar
segir þá hafa gert þetta öðru hvoru,
allt frá því þeir hættu.
Erlingur minnist „líkkistusýning-
arinnar“ á Sögu sem fram fór fyrir
einu og hálfu ári og þeir félagar hlæja
dátt. „Við vorum þá búnir að vera
grafnir í þrjátíu ár,“ segir hann og
brosir.
„Við vorum með kistur á sviðinu!“
segir Rúnar og Óttar hlær: „Spinal
Tap!“
Dagskráin í Höllinni verður sam-
sett af Hljómalögum eingöngu enda
af nógu að taka. „Hér er listinn,“ seg-
ir Erlingur kankvís og sýnir mér
væntanlegan lagalista.
Aðspurðir hvort tökulög myndu
skreyta dagskrána, hafði Rúnar ját-
að en Gunnar var ekki lengi að hafna
því. Rúnar fer þá að hugsa og segir.
„Jú, þegar farið var yfir lagaskrána
frá ’63 til ’69 voru þar um 350 lög.“
Farsími gellur við og það reynist
vera til Rúnars. Seinna í samtali okk-
ar hringir síminn hans Rúnars aftur.
Erlingur segir hæðnislega að aldrei
sé hringt í hann, hann sé ekki svona
vinsæll. Óttar segir þá að bragði og
beinir orðunum til Erlings. „Sumir
hlutir breytast aldr-
ei.“
Að sögn Gunnars
verður bandið skip-
að þeim Rúnari, Er-
lingi og Engilbert
Jenssen. Trommar-
inn Sigfús Óttarsson
ætlar svo að sjá um
húðirnar.
Ég spyr þá hvort
þeir verði varir við
viðvarandi vinsældir
Hljóma. Rúnar segir
svo vera en Gunnar
svarar: „Ég verð nú
aldrei var við það,“
og hlær. Óttar kem-
ur þá með innslag.
„Það er líka þessi út-
varpsspilun á gömlu
lögunum sem heldur
nafninu á lofti,“ seg-
ir hann og Rúnar bætir við. „Maður
sér það líka oft í þessum söngva-
keppnum sem framhaldsskólarnir
eru með. Það eru oft Hljómalög.“
Nú er varpað fram staðhæfingu
sem vekur viðbrögð. Ártöl fljúga
fram og aftur og sögurnar byrja:
„Þið voruð auðvitað aðalbandið á
sínum tíma var það ekki?“
„Jú. Við vorum það,“ segir Gunnar
ískaldur en skellir síðan uppúr líkt og
hinir.
„En hverjir voru aðalkeppinaut-
arnir?“
„Það voru á tímabili Tónar,“ heyr-
ist og nöfnunum Flowers, Sóló, Dátar
og Dúmbó og Steini er varpað fram.
Óttar gerir að lokum tilraun til að
draga þetta saman. „Hljómar höfðu
það forskot að vera fyrsta Bítlaband-
ið. Þannig að það var engin alvöru
keppni í upphafi. Það var fyrst þegar
Flowers varð til að Hljómar fengu
verðuga keppni.“
Hljómar munu bjóða Sigur Rós,
Gras og Alex Gifford til vinsamlegrar
keppni á sunnudaginn kemur í Laug-
ardalshöll eins og áður segir. Spyrj-
um að leikslokum.
Morgunblaðið/Sigurður Jökull
Hinir einu sönnu Hljómar munu spila í Laugar-
dalshöll á sunnudaginn og eru tónleikarnir liður í
Reykjavík Mini-Festival. Arnar Eggert Thorodd-
sen ræddi við kappana af tilefninu.
Hljómar spila á Reykjavík Mini-Festival
Hljómar 2001: Gunnar Þórðarson, Erlingur Björnsson og Rúnar Júlíusson.
Hljómar ’64: Engilbert Jensen, Erlingur Björns-
son, Rúnar Júlíusson og Gunnar Þórðarson.
Aðalbandið