Vísir - 16.01.1980, Blaðsíða 2

VÍSIR
Miövikudagur 16. janúar 1980.
Ferðu með bænir á
kvöldin?
Margrét Ponzi, nemi: Jil, þaö
geri ég og ekki á mjög áberandi
hátt. Ég biö innra meö mér, þvi
þaö er ekki fyrir aöra en Guö aö
hlusta á.
Björn Kristmundsson, verslunar-
maöur: Já, þaö geri ég alltaf á
kvöldin og finnst alveg sjálfsagt.
Agúst Agústsson, fjármálastjóri:
Nei, aldrei.
Þorbjörg Erla, nemi: Nei, þaö
geröi ég þegar ég var minni. Þaö
er of timafrekt.
Andrés Björnsson, útvarpsstjóri:
Já.
Réttarsalur Hæstaréttar er jafnan þéttskipaöur þessa dagana og öflugur lögregluvöröur á göngum hússins. (Vlsism. BG)
„Þetta er mann-
drðp al ðsetnlnoi”
- saoði Þórður Björnsson rikissaksðknari i lok sóknarræðu sinnar
í Guðmundarmðlinu fyrir Hæstarétti í gærdag
„Arásin var meö þeim hætti aö þeim hlaut aö vera ljóst aö hún
gæti ieitt til dauöa Guömundar. Þetta er manndráp af ásetningi sem
varðar við 211. grein hegningarlaganna”, sagöi Þóröur Björnsson
rikissaksóknari undir lok ræöu sinnar fyrir Hæstarétti I gær um
Guðmundarmálið.
Saksóknari lagöi áherslu á þetta atriöi, eftir aö hafa dregið saman
framburö ákæröu og vitnis um þaö er þeir Kristján Viöar, Sævar
Ciesielski og Tryggvi Rúnar réöust aö Guömundi Einarssyni aö
Hamarsbraut 11 aöfaranótt 27. janúar 1974.
Þóröur Björnsson gat þess aö forseti Hæstaréttar heföi viö þing-
haldiö daginn áöur látiö svo ummælt aö rétt væri aö hafa i huga til
vara möguleika á aö brot ákæröu ættu viö 215. og 218. grein
hegningarlaga. Þær greinar fjalla um manndráp af gáleysi og
likamsmeiöingar.
,,Ég þarf ekki aö ræöa þær greinar. Ég tel hér um visvitandi
manndráp aö ræöa”, sagöi Þóröur Björnsson saksóknari.
Hann sagöi ennfremur aö ef Hæstiréttur teldi aö hér ættu viö 215.
og 218. gr., þá sýndist sér þær.greinar ekki tæma sök. Þá ætti lika aö
sakfella fyrir 1. málsgrein 220. greinar svo og 124.grein hegningar-
laga. „En ég trúi þvi ekki aö 211. grein verði hafnaö”, sagöi sak-
sóknari.
Til skýringar er rétt aö geta þess aö 1. málsgrein 220. greinar
hljóöar svo:
„Hver, sem kemur manni i þaö ástand, aö hann er án bjargar, eöa
yfirgefur mann, sem hann átti aö sjá um, i sliku ástandi, skal sæta
fangelsi allt aö átta árum.”
Hins vegar fjallar 124. grein um ósæmilega meöferö á liki.
m Umdeildur ákæruliður
Eins og fram kom hér aö
I framan krefst saksóknari þess
“ að Kristjáni Viðari, Sævari
! Ciesielski og Tryggva Rúnari
verði refsað fyrir manndráp af
. ásetningi sem þeir frömdu i
J sameiningu.
Albert Klahn er hins vegar
| gefið að sök hlutdeild aö verkn-
I aði og ákært I hans máli sam-
| kvæmt 211. grein samanber 4.
H málsgrein 22. greinar sem
H fjallar um hlutdeild.
■ Rikissaksóknari sagði að hér
væri um umdeildan ákærulið aö
ræða. Það var ekki fyrr en eftir
útgáfu ákæru sem I ljós kom að
Albert Klahn hafði verið við-
staddur átökin ásamt Gunnari
Jónssyni. Aður hafði það verið
talið vist að Albert heföi ekki
komið að Hamarsbraut 11 fyrr
en eftir átökin og flutt lik
Guðmundar i Hafnarfjarðar-
hraun.
1 dómi héraðsdóms segir að
ekki hafi verið gefin út frekari
ákæra vegna hinna nýju upplýs-
inga en verklýsing i ákæru nái
ekki nema til þess er Albert kom
aftur að Hamarsbraut 11, eftir
h'ann ók Gunnari heim.
Héraðsdómur sýknaði þvi
Albert að hlutdeild i manndrápi
og taldi dómurinn að þarna
hefði átt að gefa út framhalds-
ákæru. Albert var þvi aðeins
dæmdur fyrir að tálma rann-
sókn og ósæmilega meðferð á
liki.
Þórður Björnsson sagði að
ónauðsynlegt að sinum dómi að
gefa út framhaldsákæru vegna
hinna nýju upplýsinga þar sem
fyrri ákæra hafi verið um hlut-
deild I manndrápi. Upplýs-
ingarnar sem komu fram eftir
útgáfu ákæru um að Albert hafi
verið viðstaddur séu þvi bara
viðbótarrökstuöningur við
ákæruna.
Furðulegt tiltæki.
Rikissaksóknari vék nokkuð
að þvi i málflutningi sinum i gær
er Sævar, Kristján og Tryggvi
drógu framburði sina og játn-
ingar til baka og sögðu að lög-
reglumenn hefðu fengið þá til að
gefa rangar skýrslur og leitt þá
við yfirheyrslur.
Taldi saksóknari ekkert hafa
komið fram sem benti til þess að
afdráttarlausar játningar
ákærðu væru rangar. Við rann-
sókn sem gerð heföi veriö á ætl-
uðu harðræði hefði ekkert komið
fram sem benti til þess að með-
ferð ákærðu i gæsluvarðhaldi
hefði leitt þá til játninga.
Hins vegar gat saksóknari
þess, að þann 30. janúar 1977
hefði Sævar verið fluttur úr
Siðumúlafangelsi i Hegningar-
Sakborningar segja Ilk Guömundar hafa veriö faliö I Hafnarfjarðar hrauni en leit hefur engan
árangur boriö. Myndin er tekin er lögreglumenn leita i hrauninu á sinum tima.
húsið á Skólavörðustig. Þar var
Sævar settur i næsta klefa við
Tryggva Rúnar, en það væri
vitað mál að hljóðbært væri
miili klefa á Skólavörðustign-
um. Þetta hefði verið gert án
vitundar dómara og engar skýr-
ingar fengist á þessu tiltæki.
Mátti skilja á saksóknara að þar
hefðu þeir Sævar og Tryggvi
ákveðið að draga framburði
sina og játningar til baka.
Þá gat saksóknari þess að
réttargæslumenn ákærðu hefðu
verið viðstaddir játningar
þeirra og eftir þvi sem sjá mætti
á skýrslum hefðu ákærðu skýrt
sjálfstætt og hver i sinu lagi frá
málavöxtum.
Vitni hótað
Loks er að geta þess sem
Sæmundur
' Guðvinsson
biaöamaöur
skrifar
mesta athygli vakti viö mál-
‘flutninginn i gær, en það vgr
framburður stúlku er vann á
Kópavogshæli er atburöirnir
áttu sér stað á Hamarsbraut.
Sævar hafði verið hjá henni
kvöldið áður en farið þaðan að
Hamarsbraut. Þessi stúlka kom
fyrir dóm á föstudaginn var og
skýrði þar frá bréflegri beiðni
Sævars frá Litla Hrauni i haust
um að hún breytti framburði
sinum á þann veg að Sævar
hefði verið hjá henni alla um-
rædda nótt.
Hún fékk sömu beiðni simleiö-
is frá stúlku er eitthvað hafði
unnið á Litla Hrauni. í Klúbbn-
um varð hún fyrir hótunum
manna er skiluðu þvi til hennar
frá Sævari að barn hennar væri i
hættu og spurðu einnig hvort
hún byggi ekki i timburhúsi.
Stúlkan hélt hins vegar fast við
fyrri framburð sinn um að
Sævar hefði farið frá sér seint
um kvöldið eða snemma nætur.
Sjá nánar frétt á útsiðu.
Eftir að hafa reifað
Guðmundarmálið rakti sak-
sóknari önnur afbrot sakborn-
inga i Guömundarmálinu sem
ákært er fyrir um leiö.
Flutningur Geirfinnsmálsins
hefst siðan i dag.
— SG