Morgunblaðið - 22.12.2001, Blaðsíða 47

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. DESEMBER 2001 47
HVERS vegna skipt-
ir aðventan okkur svona
miklu máli? Af hverju
gerum við svona mikið
úr henni? Það gerir
myrkrið. Myrkrið er
tákn alls þess sem ógn-
ar lífinu, eyðir og deyð-
ir. Við viljum ekki til-
heyra því. Við viljum
ekki týnast í myrkrinu
og hverfa inn í tóm
þess. Við erum sköpuð
fyrir ljósið sem er óháð
birtubrigðum náttúr-
unnar og sólfari, ljósið
sem er eilíft. Um það
ljós fjalla aðventa og
jólin. Við kveikjum á
kertum, klemmum ljós í gluggana og
dæsum af ánægju þegar birtir allt í
kringum okkur þótt myrkrið ríki utan
dyra.
Fæðingarhátíð frelsarans laðar
okkur aftur til tilfinningalífs bernsk-
unnar, návistar ástvina, minninga um
öryggi og hlýju. Hvað það var gott að
sitja við eldhúsborðið hjá mömmu og
fylgjast með bakstrinum og jóla-
kortaskrifunum. Og upphefðin þegar
maður þótti nógu gamall til að setja
kortin í umslögin eða sleikja frímerk-
in. Jólin vekja minningar um það eða
þrá og löngun til þess sem er heilt,
gott, hlýtt og áhyggju-
laust.
Á jólunum sjáum við
hina heilögu fjölskyldu
Maríu, Jósef og barnið
litla. Þetta er falleg
mynd en samt sem áður
engin glansmynd.
María og Jósef eru ung,
fátæk og ókunnug á
þessum stað. María að
því komin að eiga sitt
fyrsta barn. Það fylgir
því engin rómantík að
hlusta á sögur af þeim
sem ekkert eiga, fá ekki
rúm undir neinu þaki og
verða jafnvel að taka á
móti barni sínu á köldu
moldargólfi. Ein í myrkri sem gleypir
sársaukastunur móður og veikan grát
barns sem heimurinn tekur ekki á
móti. Það var engin rauðbleik
draumaslæða yfir sögu Maríu og Jós-
efs. Nei, líf þeirra var engin glans-
mynd. Líf okkar er það venjulega
ekki heldur. Þreyta, streita, sjúkdóm-
ar, fátækt, áföll og vonbrigði alls kon-
ar í lífi okkar ná oft undirtökunum.
María og Jósef þekktu þetta. Þau
voru manneskjur rétt eins og þú og
ég. En þau höndluðu það sem gerir
gæfumuninn í öllu amstri hversdags-
ins. Þau áttu kærleika og trú.
Í ljósum, hljómum og hughrifum
aðventu og jóla knýr trúin og kær-
leikurinn dyra hjá þér. Lokaðu ekki á
þær dýrmætu gjafir. Hjálparstarf
kirkjunnar hefur í mörgu að snúast
þessa dagana, enn meir en áður. Hjá
því er knúið dyra og það beðið að-
stoðar. Það eru margir sem eiga um
sárt að binda. Ég vil höfða til þín, les-
andi góður, sem gefið getur. Guð gaf
þér ekki allar sínar gjafir til þess að
þú sætir að þeim einn. Ábyrgð Guðs
er ábyrgð þín og kærleikur hans er og
þinn. Því bið ég þig að hugsa til þeirra
sem líða og gera eitthvað í því. Láttu
af hendi rakna og styddu Guð í því að
gera heiminn lífvænlegri fyrir öll
hans börn.
Raunveruleiki, ekki hughrif
Barnið í hálminum er Guð kominn í
mannheima. Hann er frelsarinn
Kristur og þekkir allt það sem ógnar
gleði þinni og lífsþrótti. Hann þekkir
það af eigin raun. Hann vill bera það
allt með þér og sigra með þér. Hann
er ekki hughrif æskunnar eða draum-
ur um betri daga. Hann er raunveru-
legur hér og nú. Hann kennir að gleði
þín og gæfa eru fólgin í því sem glæð-
ir sál þína lífi. Það felst í því sem þú
ræktar í hjarta þínu og berð fram úr
sjóðum þess. Samskipti, tengsl og
umhyggja. Trú er tengsl við Guð,
samskipti við Guð. Í því er fólgin upp-
spretta gleðinnar, vonarinnar og
kærleikans. Án þess er allt einskis
vert. Engin ást þrífst án samtals og
engin trú lifir án bænar því að biðja er
að tala við Guð og eiga trúnað hans.
Hjálparstarf er ekki síður fólgið í því
að hlusta. Að hlusta á drauma, vonir
og þrár – sársauka og sorgir. Það er
hlutverk okkar allra.
Njótum jólanna
Við, þú og ég, sem ætlum nú að
undirbúa jólin. Við skulum ekki leita
langt yfir skammt. Njótum hughrifa
þessa yndislega tíma með því að finna
til nándar og umhyggju í kærleika.
Taktu utan um þau sem þér standa
næst, láttu þau finna að þau skipta
máli. Farið saman með bæn sem snýr
huganum til þess sem einn megnar að
lýsa, hugga og styrkja og glæða kær-
leikann og vonina. Brostu líka til
þeirra sem þú mætir á göngu þinni og
leggðu þitt af mörkum til Hjálpar-
starfs kirkjunnar. Hendur þínar eru
hendur Guðs.
Jólaljósin góðu, söngvarnir og sag-
an um Betlehem − allt þetta ber þér
boð um kraftinn sem þú þráir í magn-
leysi þínu. Þau bera þér boð um Jesú
Krist, frelsara heimsins. Og þótt
margir verði til að blása á þessi orð
Guðs til þín þá veistu í hjarta þínu að
þetta er satt. Þarna er hann og bíður
eftir því að þú takir honum fagnandi.
Takir honum í trú og kærleika og
leyfir honum að vera mátturinn í lífi
þínu, þér og þínum til lífs og bless-
unar.
Guð gefi þér og ástvinum þínum
gleði, frið og blessun aðventunnar og
heilagra jóla.
Njótum jólanna
Guðný
Hallgrímsdóttir
Jólahátíðin
Jólin, segir Guðný
Hallgrímsdóttir,
eru þrá eftir því sem
er heilt og gott.
Höfundur er prestur fatlaðra.
TILEFNI þessarar
greinar er að nokkru
leyti bréf sem Júlíus
Hafstein skrifaði í
Morgunblaðið 16. októ-
ber sl. um það hvernig
Reykjavíkurborg hefði
misst bæði frumkvæði
og forystu í ýmsum
málum. Í grein sinni
ræðir hann um hnign-
un borgarinnar á
mörgum sviðum og tel-
ur greinilega að allt
hafi farið á versta veg
síðan Sjálfstæðisflokk-
urinn tapaði völdum í
borginni. Þar sem ég er
ósammála flestu því
sem fram kemur í grein Júlíusar og
hef mikinn áhuga á málefnum
Reykjavíkurborgar ákvað ég að
skrifa nokkur orð um málefni hennar
og lýsa hvernig ég upplifi þróun og
ástand miðborgarinnar.
Miðborg Reykjavíkur er að mínu
mati ákaflega skemmtilegur og að-
laðandi staður. Þangað sæki ég
margvíslega þjónustu og geri hvað
ég get til þess að rölta frekar upp og
niður Laugaveginn í stað þess að
fara í Kringluna eða hina nýopnuðu
Smáralind. Vissulega hefur verið
þrengt að umferð reykspúandi öku-
tækja á nokkrum stöðum í miðborg-
inni, og það er ekkert
nema gott um það að
segja. Helst vildi ég að
Austurstræti og Ing-
ólfstorgi yrði alfarið
lokað fyrir umferð bíla
og það svæði yrði helg-
að gangandi fólki. Slíkt
væri að mínu mati eðli-
leg og rökrétt þróun í
þá átt að minnka notk-
un á einkabílum og yrði
jafnvel til þess að fleiri
nýttu sér almennings-
samgöngur. Hækkun
bílastæðagjalda og
stöðumælasekta er
ennfremur viðleitni til
þess að minnka gífur-
legt álag á annars takmarkað land-
rými miðbæjarins. Eftir minni bestu
vitneskju eru stærstu og mest sóttu
verslunarstaðir í höfuðborgum
Norðurlandanna einmitt bíllausar
göngugötur. Þar þarf fólk nær und-
antekningarlaust að skilja bíla sína
eftir langt frá áfangastað, eða nota
almenningssamgöngur. Ekki virðist
bílleysið á þessum verslunargötum
drepa niður verslun og viðskipti og
því skyldi það verða raunin hér.
Júlíus talar fjálglega um að í öðru
hverju húsi miðbæjarins séu nú
sukk- og súlubúllur og að hinum al-
menna borgara sé ekki óhætt að
ganga um götur bæjarins eftir að
skyggja tekur. Vissulega er það rétt
athugað hjá greinarhöfundi að tölu-
vert er um skemmtistaði og öldurhús
í miðborg Reykjavíkur, hvaða höf-
uðborg státar ekki af slíku. Ég held
að fólki þætti nú heldur tómlegt í
miðbænum ef ekki væru staðir þar
sem hægt er að skemmta sér í góð-
um hópi, hvort sem sú skemmtan
felst í því að drekka nokkrar kollur
af öli eða nokkra kaffibolla. Þess ber
einnig að geta að fjölmargir þessara
staða eru einnig hinir ágætustu mat-
staðir. Hvað súlustaðina varðar þá er
það rétt athugað að þeir eru nokkrir
í miðbæ Reykjavíkur, en það er líka
allt og sumt. Vissulega geta menn
verið ósammála um gæði og lögmæti
þeirrar þjónustu sem þessir staðir
veita viðskiptavinum sínum. Það
þýðir þó ekki að staðir sem þessir
eigi ekki heima í miðbænum, þangað
sem fólk sækir. Ég tel ennfremur að
það sé hvorki móðgun við hið háa Al-
þingi né guð almáttugan að það sé
súlustaður í næsta nágrenni þeirra.
Alþingi leyfir starfsemina og ekki
hefur guð almáttugur tjáð sig mikið
um málið á opinberum vettvangi svo
ég viti til. Hvað öryggi næturröltara
í miðborginni snertir þá finnst mér
nú harla ólíklegt að fólk þurfi að ótt-
ast um líf sitt og limi eftir að sól er
sest.
Júlíus virðist ennfremur hafa
gleymt því að í miðborginni er ým-
islegt annað en öldurhús og strípi-
staðir. Óvíða er verslanaflóran fjöl-
skrúðugri og skemmtilegri en
einmitt í miðbænum, þar sem ægir
saman bókabúðum, snyrtivöruversl-
unum, fatabúðum og glingurkytrum.
Í miðborginni þrífst ennfremur fjöl-
breytt menning í fjölmörgum gall-
eríum, handverkshúsum og lista-
söfnum. Þangað streymir fjöldi fólks
á degi hverjum til þess að berja aug-
um listviðburði og sýningar. Í mála-
flokki menningar og lista hefur svo
sannarlega ekki skort frumkvæði í
borginni undanfarin ár.
Á öðrum sviðum mannlífsins hefur
einnig verið lyft grettistaki í Reykja-
vík. Málefni grunnskólanna hafa
sjaldan staðið betur. Vel búnar og
glæsilegar skólabyggingar rísa nú
hverjar á fætur annarri, öllum borg-
arbúum til góða. Ekki má í því sam-
hengi gleyma að minnast á það mikla
framfaraspor sem skólamötuneytin
eru. Íþróttamannvirki í borginni eru
mörg og glæsileg og eru nokkur í
byggingu eins og Júlíus bendir rétti-
lega á. Þó að það form sem er viðhaft
við fjármögnun og byggingu nýrra
íþróttamannvirkja sé nýstárlegt þá
er frumkvæðið engu að síður hjá
borginni og þeim íþróttafélögum
sem innan hennar starfa. Hvaða
íþróttaiðkanda stendur ekki á sama
um það hvort borgin á eða leigir æf-
ingahúsnæði, svo lengi sem húsnæð-
ið er til staðar? Fjárhagsstaða
Reykjavíkurborgar er nokkuð góð, í
það minnsta betri en oft áður og er
það meðal annars vegna þess að
skynsamlega hefur verið staðið að
framkvæmdum á vegum borgarinn-
ar og þess gætt að fjármunirnir nýt-
ist sem flestum sem best.
Ég tel að Júlíus Hafstein og þeir
sem deila skoðun hans á miðborg
Reykjavíkur þurfi að endurskoða
hugmyndir sínar um höfuðborg
landsins. Sérstaklega í ljósi þess að
undanfarin ár, allt frá því að veldi
Sjálfstæðisflokksins í Reykjavík
hrundi árið 1994, hefur borgin
blómstrað í orðsins fyllstu merkingu.
Ekki bara á einu sviði, ekki bara á
tveimur, heldur langflestum. Vissu-
lega má alltaf gera betur einhvers
staðar og ég tel að fáir séu jafn vel til
þess fallnir og það mæta fólk sem sit-
ur nú við stjórnvölinn í Reykjavík.
Þetta fólk hefur sýnt og sannað að
þau eru hæf til starfans.
Um miðborg Reykjavíkur
Andri
Júlíusson
Miðborgin
Miðborg Reykjavíkur er
að mínu mati, segir
Andri Júlíusson, ákaf-
lega skemmtilegur og
aðlaðandi staður.
Höfundur er nemi í stjórnmálafræði
við Háskóla Íslands.
Hafnarstræti 5, 155 Reykjavík. Sími: 525-6060. Fax: 525-6099.
Aðili að Verðbréfaþingi Íslands.
Skráning hlutdeildarskírteina
í sjóðdeild Vísitölusjóðs BÍ
Vísitölusjóður BÍ hf. var stofnaður í september 2001 og fékk starfsleyfi þann 17.
desember 2001 sem verðbréfasjóður sem eingöngu er heimilt að markaðssetja hér
á landi, skv. 2. gr. laga nr. 10/1993 um verðbréfasjóði ásamt síðari breytingum.
Vísitölusjóður BÍ hf. er deildaskiptur en hefur nú aðeins eina sjóðdeild,
Úrvalsvísitölusjóð BÍ.
Markmið sjóðdeildarinnar er að ná góðri ávöxtun og áhættudreifingu með því að
fjárfesta í safni skráðra verðbréfa er byggir á Úrvalsvísitölu Verðbréfaþings Íslands
hf. á hverjum tíma.
Hlutdeildarskírteini í Úrvalsvísitölusjóð BÍ er ætlað hvort heldur sem er einstaklingum
eða lögaðilum. Lágmarksfjárfesting er kr. 10.000 að söluverði eða kr. 5.000 í áskrift.
Sölugengi endurspeglar verðmæti eigna sjóðdeildarinnar á hverjum tíma og getur
breyst á sölutímabilinu í takt við breyttar markaðsaðstæður. Innifalið í sölugengi
er þóknun söluaðila.
Söluaðilar eru Búnaðarbankinn Verðbréf og útibú Búnaðarbanka Íslands hf.
Umsjón með skráningu hefur Búnaðarbankinn Verðbréf, Hafnarstræti 5, 3. hæð,
Reykjavík.
Verðbréfaþing Íslands hf. hefur samþykkt skráningu hlutdeildarskírteina Vísitölusjóðs
BÍ hf. og verða þau skráð þann 28. desember 2001.
Skráningarlýsing og önnur gögn um Vísitölusjóð BÍ hf. liggur frammi hjá
Búnaðarbanka Íslands hf. og á vefslóðinni www.bi.is/verdbref.
Tilkynning um skráningu á Verðbréfaþing Íslands hf.
Úrvalsvísitölusjóður BÍ
Vísitölusjóður BÍ hf.
F
í
t
o
n
/
S
Í
A

F
I
0
0
3
8
5
4