Pressan - 16.03.1989, Blaðsíða 4

Pressan - 16.03.1989, Blaðsíða 4
4 Fimmtudagur 16. mars 1989 litilræði Af Stjörnubylgiu Aö hugsa sér. Bylgjan og Stjarnan, þessar tvær „frjáls- ustu“ útvarpsstöövar þjóðarinnar, gengnar í eina sæng, búnar að „sameinast“ eöa eins- og segir í fréttatilkynningu fjölmiöla: „Samkeppnin hlaut að enda meö samein- ingu því viö vorum eiginlega aö kroppa aug- un hvorúröðrum meðan Ríkisútvarpiödafn- aöi.“ Og í DV segirorðrétt: „Sameiningin gekk fIjótt og vel fyrir sig þegar menn settust niö- ur í alvöru .. Þetta gefur ótvírætt til kynna aö menn hafi sífellt verið aö setjast niður „í ganni“, einsog krakkarnir segja, og hvorki hafi gengið né rekið meðan glensið og grínið var í fyrirrúmi og menn voru að kroppa augun hver úr öðrum í heilbrigðri, eðlilegri og frjálsri samkeppni með sjálft markaðslög- málið að leiðarljósi. Tilfinningar mínar eru, á þessari örlaga- stundu Stjörnunnar og Bylgjunnar, dálítið blendnar. Ég held þó, þegar betur er að gáð, að ég fagni þessari sameiningu frekaren hitt. Ég veit eiginlega ekki hversvegna en ég sem- sagt held það bara. Mér fannst tildæmis alltaf ákaflega óþægilegt þetta með útvarpið í bílnum mín- um, sem hefur eina átta takka og alla stillta sinn á hverja rásina. Sama virtist vera á hvern takkann ýtt var, allar voru rásirnar að spila sama lagið, sama jukkið, einsog ég stundum kalla það og ég tók það oft afar nærri mér að vita ekki hvort ég var að hlusta á Bylgjuna eða Stjörnuna. Eftir breytinguna veit maður að það eru bæði Stjarnan og Bylgjan sem eru áog spila sama lagið saman en þó á sitt hvorri rásinni einsog áður. Nú, þó að þessi sameining eigi ef til vill ekki eftir að hafa nein afgerandi áhrif á líf mitt og tilveru, þá veit ég um marga, sem ekki geta verið án þess að hafa í eyrunum svona einhverskonar viðstöðulausa „hljóm- list“ með orðaflaumsívafi. Mér skilst að fólki finnist voða notalegt að vera sífellt að hlusta á útvarp án þess að vera að hlusta á útvarp. Ég erafturámóti svolítið Qjöruvísi, gamall í hettunni og lifi illa í takt við tímann. Ég hlusta helst ekki á útvarp, nema ég sé að hlustaá það. Og þessvegna slekk ég á út- varpinu þegar ég er ekki að hlusta á það. En semsagt ég gleðst með strákunum í Stjörnunni og Bylgjunni, ef þeim finnst gaman að sameinast, en verð hnugginn ef þeim leiðist að sameinast og verða hnuggn- ir útaf því að veraekki áfram í þeirri dýrðlegu frjálsu samkeppni sem þeir hafa lengi verið svo ólatir við að lofsyngja. Á háskólaárum mínum reyndi ég svo sannarlega eitt og annað, bæði heimspeki, tannlækningar og guðfræði, ef ég man rétt, og hafnaði svo í hagfræði einsog gengurog hef búið að því námi æ síðan. Ég varð að vísu aldrei hagfræðingur, en það var ekki hagfræðinni að kenna heldur öllu heldurþvíað hagfræði láaldrei sérstak- lega vel fyrir mér, þó fæstir mundu trúa því núna og síst af öllu þeir sem vita hvernig veraldlegum högum mínum er háttað í dag. En hagfræði á bókum er nú eitt og nef fyr- irveraldlegri velgengni annað, einsog dæm- rn sanna. Það var í hagfræðinni sem augu mín opn- uðust fyrir öllum þeim dásemdum sem eru sprottnar af nokkru sem kallað hefur verið „frelsi“. Frjálshyggjan var höfuðið og eftir því dönsuðu svo limirnir: frjáls samkeppni, frjáls hugsun, frjáls álagning, frelsi til orðs og æðis og jafnvel frjálsar ástir, þó þær væru nú að vísu ekki hagfræðilegt hugtak nema þegar þær voru stundaðar í ábata- skyni. Það var eiginlega frjáls samkeppni sem heillaði mig mest, kenningar sem kallaðar voru markaðslögmál og fjölluðu, meðal annars, um framboð og eftirspurn. Mérfannst meiraen líklegt að „hinirhæf- ustu“ gætu með klókindum og kunnáttu framleitt ódýrari og betri vöru en hiniróhæf- ari og bætt þannig kjör almennings með lækkuðu vöruverði og meiri gæðum. Þetta var áður en ég fattaði að málið er bara ekki svona einfalt. Sannleikurinn er sá að markaðslögmál byggt á frjálsri samkeppni er á íslandi, þeg- ar best lætur, bara geggjað hugtak á bókum eða í munni hálfgeggjaðra manna. Allir „vitibornir" framleiðendurog forretn- ingsmenn sameinast um hagsmuni sína og koma sér saman um verðlagið, ef ríkið ekki tekur af þeim ómakið. Og í dag er ég svo undur glaður, vegna þess að forráðamenn Stjörnunnarog Bylgj- unnar, sem áður voru helstu málpípur frjálsrar samkeppni, eru nú búnir að snúa baki við frjálshyggjunni og komnir undir einasæng þarsem þeirgetaverið góðirvin- ir og elskulegir, spilað sama lagið saman, aftur og aftur, og hætt að klóra augun hver úr öðrum. Og svo getur þjóðin, í notalegum fíling, hlustað á Stjörnuna og Bylgjuna saman, á sitthvorri rásinni. Já haldið uppteknum hætti og hlustað, sér til yndisauka, án þess að vera að hlusta. Guð láti gott á vita. Og hjartanlega til hamingju. • Allt að 7 sæti. • Aflmikil 12 ventla vél. • Framdrif. • Rafmagnsrúður og læsingar og annar lúxusbúnaður • Vökvastýri og sjálfskipting m/overdrive • Hagstætt verð og greiðslukjör 771 BÍLABORG HF ArfT FOSSHÁLSI 1, S. 68 12 99

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.