Nýja dagblaðið - 01.05.1936, Blaðsíða 2

2
N Ý J A
ÐAG BLAÐIÐ
OSRAM Dekalumen (DLm.) ljóskúlur
eru 20°/o ljóssierkari eo eldri gerðír.
Á háls hverrar ljóskúlu er letrað ljós-
magnið (DLm.) og raistran m a-
notkunin (Watt).
Beztu Cigfaretturnar
í 20 stk. pökkum
á kr. 1,25 eru
COMMANDER
WESTMINSTER
Vírgínía
CIGARETTUR
Búnar til hjá
London.
M.s. Dronning
Alexandrine
fer laugardaginn 2. maí
kl. 8 síðd, til Kaupmanna-
hafnar (um Vestmannaeyj-
ar og Thorshavn).
Farþegar sæki farseðla
sem fyrst.
Tilkynningar um vörur
komi sem fyrst.
Skipaafgreiðsla
Jes Zimsen
Tryggvagötu. — Sími 8025.
Brunatrvgg-
ingariðgjöld
lækka
Þ. 20. aþríl s. 1. gekk í gildi nýr iðgjalda-
taxti fyrir brunatryggingar
Lækka Édgjöldín yfirleítt
bæði utan Reykjavíkur og innan.
Leitið nánari upplýsinga á skrifstofn vorri.
Brut&adeild
Sj óyátryggingarfélags Islands h. f.
Sími 1700 (þrjar línur) Eimskip, 2. hæð.
Notið
Sjafuar-sápur.
Samsæti verður haldið fyrir félagsmenn í Skíða-
skálanum n. k. laugardag 2. maí með borðhaldi og
dans á eftir,
4 manna hljómsveit skemmtir undir borðum, og
slðan verður stiginn dana.
Áskriftalisti liggur frammi til kl. 1 á laugardag hjá
form, félagsins hr. L. H. Mttller.
Þeir sem ætla að gista í Skíðaskálanum aðfaranótt
sunnudags, panti það og greiði innan sama tíma hjá
L. H. Mtlller.
Stjórnin.
* Allt með íslensknm skipum!
Bókarfregn
Magnús Ásgeirsson:
ÞÝDD LJÓÐ, IV.
Reykjavík — Bóka-
deild Meiuiingarsjóðs
— 1935.
Oft er staðhæft að bókaút-
gáfa sé meiri hér á íslandi en
annarstaðar í heiminum. Þetta
er líklega rétt, enda mætti oft
svo virðast, samkv. bókaút-
gáfunni, að hér á landi sé vel
flestum treyst til að frum-
semja læsilegar bækur, og öll-
um, nema ef til vill fábjánum,
til þess að þýða bækur.
Þó er svo, ef menn íhuga
hlutverk þýðandans og hversu
auðvelt það sé meðalmanni, að
þar á við að nokkru leyti það,
sem Aldous Huxley segir í
einu riti sínu, þar sem hann
minnist þess er hann og aðrir
smástrákar, bekkjarbræður
lians, sátu óhreinir og andlega
volaðir fyrir framan kennar-
ann og áttu að endursegja eða
„gera öðrum ljósar", með „eig-
in orðum“, Ijóðlínur Shake-
speare's, — skýra t. d.: „Að
vera eða ekki ...“ með orðun-
i:m: „Skyldi ég eiga að fyrir-
fara mér eða ekki?“ — og seg-
ir svo, m. a., í ádeilu á þessa
fánýtu kennslutilraun, að hann
telur: „Einskis manns „eigin
orð“ nema Shakespeare’s
sjálfs, megna að „gera öðrum
l,ióst“ hvað Shakespeare var í
huga, né heldur er t. d. kenn-
ing Páls postula, flutt með
„eigin orðum“ Billy Sunday*)
kenning Páls postula".
Undir þetta geta sjálfsagt
flestir tekið. Og það er víst,
að það er ekkert áhlaupaverk
að færa snilldaiverk í búning
erlendrar tungu, í bundnu eða
óbundnu máli, án þess að það
missi stónnikils við, Sá, seu
það getur færzt í fang með
von um góðan árangur, verður
sjálfur að hafa í sér stórum
skáldlega æð, a. m. k. að hafa
mjög gott vald á þeirri
tækni, sem hæfir mikilli skáld-
legri andagift; vera minnugur
á orðaval móðurmáls síns um
athafna- og hugsanalíf, um ó-
lífræna sem lífræna náttúru,
og þaulkunnugur á tónborði
tungunnar: kunna góð skil á
Ijóss- og skuggaskiptum henn-
ar, lit orðanna í leik og alvöru,
*) Nafntogaöastl ofsatrúarblöðru
selur meðal leikprédikara i
Bandarikjunum.
höfga þeirra og tóntegund. Og
að auki verður hann að kunna
skil á jafngildum orðum þeirr-
ar tungu, er þýtt skal af, en
svo nána og næma þekkingu á
erlendu máli öðlast tiltölulega
fáir menn.
En nú er það að vísu svo, að
íslendingar hafa x meðferð
máls komizt lengra en í öðrum
listgreinum, og þar sem bezt
er á því sviði ef til vill fylli-
lega til jafns við það, sem bezt
er með stærstu menningarþjóð-
um, enda höfum við verið svo
heppnir að eignast fáeina af-
bragðsþýðendur. En síðan
Steingrímur og Matthías unnu
sín miklu þýðingarafrek, höf-
um við engan verulega mikií-
virkan afbragðsþýðanda á
bundið mál eignazt, fyrr en
nú, að Magnús Ásgeirsson er
búinn að ryðja sér rúm á þeim
bekk.
1 þessari fjórðu bók þýddra
ljóða, sem Magnús Ásgeirsson
hefir látið frá sér fara á fáum
árum, eru kvæði eftir nálega
30 höfunda og kennir margra
grasa, allt frá Carl Sandburg,
vestur í Ameríku, líklega
mesta skáldi rímlausra ljóða á
enska tungu síðan Whitman
leið, — til hins mikia rúss-
neska ljóðskálds, Alexis Tol-
stoy. Hin þýddu kvæði ná yfir
meira en öld í bókmenntasög-
unni, frá Goethe, Shelley og
Heine, til hinna merkari meðal
allra yngstu skálda á Norður-
löndum, en langmest er eftir
engilsaxnesk og norræn skáld.
Það væri nú ekki nema von-
legt, að nokkrir misbrestir
væru á verki þess manns, sem
legði til glímu við slíkan
fjölda góðskálda og stórskálda,
frá ýmsum löndum og tímum,
með hin ólíkustu viðhorf og
framsetningu. En svo er ekki.
Þessar þýðingar mega heita
undantekningarlaust afbragðs
vel gerðar, og jafn fjölúðug
ljóðræna og þar kemur í ljós,
er furðuleg. Einkenni hinna ó-
líkustu skálda halda sér víð-
ast aðdáanlega. Orðkynngi Kip-
lings, hvort sem hún mögnuð í
undirheimum hefur sig á flug,
sem minnir á kafla í Manfreð,
eins og t. d. sumstaðar í „Ný
saga af Húsavíkur-Jóni“, eða
leiðir í sýn volkaða víkings-
og æfintýramenn á lekahripí
í margra daga stólpadrifi og
stórsjó; hin mikilfenglega fyr-
irlitning í kyrrlátlega mein-
fyndnum ádeilum Chester-
tons, raeistara mótsagnanna;
hin saíamikla ljóðræna
Karlfeldts; gagnyrði Sand-
burgs í litauðgum, óbundnum
ljóðum; hispurslaus þróttur
hins skrúðfjáandi, vélgenga
raunsæis í „Stiginn“ eftir
Lundquist, sem er eitt af
yngstu ljóðskáldum Svía, en
það kvæði, sem er rímlaust
ljóð í frummálinu, hefir þýð-
andinn fært í lauslega bundið
mál af mestu snilld.
Sýnishorn verða ekki tilfærð
svo að haldi komi í ekki lengra
máli og er það þó freisting,
ekki sízt þar sem um er að
i’æða kvæði yngstu skáldanna
og sízt þekktu hér. En meðal
þeirra má ennfremur sérstak-
Iega nefna Ameríkumanninn
Richard Hovey, Norðmennina
Rudolf Nielsen og Nordahl
Grieg, sem reyndar hefir þeg-
ar getið sér óvenjulegan orðs-
tír sem ljóð- og leikritaskáld,
og Svíann Hjalmar Gullberg.
Eftir hann eru þama tvö af-
bragðskvæði og annað þeirra,
„Berceuse funebre“, sem byrj-
ar svona ógleymanlega í þýfc
ingu Magnúsar: „Ei haf-
sjór dulardimmri finnst ...“,
eitt allra fegursta og einkenni-
legasta kvæði í bókinni, sprott-
Framh. á 4. síðu.