Íslendingaþættir Tímans - 19.10.1974, Blaðsíða 4
Benedikt Gíslason
Það var S(Mbjartur júnidagur vestur
d Svlnadal fyrir hálfum öðrum áratug.
Verið var að reka lambfé á dalinn svo
sem venja hafði verið. Við hvildum
okkur, tveir félagar á grænum lækjar-
bakka, sunrian Kistuhóla. Við áttum
þar ógleymanleg augnablik við
móðurskaut gróandi lifs. Að vitum
okkar barst blómailmur og hljóm-
kviða sumarsins ómaði hvarvetna.
Sauðfé fagnaði frelsinu og varð á ný
höfuðprýði hiiða og brúna eins og verið
hefur um aldir. — Sjálfum var okkur
ljóst, að við höfðum báðir bundið
ævitryggðir við mold og gróður.
Félagi minn var búinn I nokkur ár að
vera landnemi þessarar jarðar —
landnemi I landi Sælingsdalstungu I
Dölum. — Maðurinn var Benedikt
Gislason, bóndi á nýbýlinu Miðgarði I
Hvammssveit.
Benedikt var fæddur að Galtarvik i
Skilmannahreppi, 15. april 1922, næst
elztur 6 systkina. Foreldrar hans voru
þau GIsli Jónsson, (Hvanndal) bóndi i
Galtarvik og Guðborg Ingimundar-
dóttir, Jónssonar á Staðarhóli i
Saurbæ. Gisli, faðir Benedikts
andaðist á bezta aldrei, aðeins 34 ára
gamall, frá börnum sinum,
kornungum. Fluttist þá Guðborg vorið
1930verstur á sinar æskuslóðir, i Saur-
bæinn, og giftist þar Guðmundi
Theodórs, hreppsstjóra og bónda i
undirstöðu með striti sinu sem allt
hvilir á, og sem er þó jafnan vanmetið.
Hann var mjög árrisull maður og var
ávallt búinn að fá sér góðan göngutúr
þegar aðrir risu úr rekkju. Afi hafði
mikið dálæti á bókum, las mikið og
hafði gaman af. Eitt af hans áhuga-
málum voru búskapur, en hann hafði
undanfarin ár átt nokkrar kindur,
þeim hjónunum til mikillar ánægju.
Við hjónin og synir okkar þrir áttum
I sumar yndislegar stundir I litla hús-
inu þeirra afa og ömmu i Hnifsdal, i
þessu litla og skemmtilega húsi, sem
þau voru búin að ala langan aldur. Afi
var sérstaklega barngóður maður, og
naut ég þeirrar umönnunar, er ég
dvaldist hjá þeim mörg sumur á
barnsaldri.
Þau hjónin eignuðust engin börn en
ólu upp tvö fósturbörn, þau Svanfriði
K. Benediktsdóttur móður mina,( en
Stórholti. Guðborg andaðist i Stórhólti
eftir örskamma sambúö og var þá
systkinahópurinn frá Galtarvik búinn
að missa foreldra sina báða.
Benedikt dvaldi hjá fóstra sinum i
Stórholti fram eftir unglingsárum.
Námi við Reykjaskóla lauk hann vorið
1941 og hóf skömmu seinna iðnnám i
hún var dóttir Jónu P. Sigurðardóttur
og Benedikts Asgeirssonar), og Krist-
inn Benediktsson, en hann var bróður-
sonur Agústu. Voru þau fósturbörnum
sinum sem beztu foreldrar.
Elsku afi, ég er svo ánægð yfir að
synir minir skyldu fá að njóta sam-
veru þinnar, þeim eina afa sem þeir
hafa kynnzt. Nú, er ég kveð þig, elsku
afi minn, er mér rikast i huga þær
yndislegu stundir á ykkar heimili,
bæði fyrr og nú. Já Guð blessi allar
minningarnar um þig. Við ömmu vil
ég segja þetta: Elsku amma min.við
þökkum þér öll samveruárin i Hnifs-
dal. Alla gleði, hlýju og velvild, sem
viö nutum hjá ykkur afa. Ég bið Guð
að gefa þér styrk i sorg þinni og blessa
þér minningarnar um góöan og mikinn
mann.
Sigurborg Sveinbjörnsdóttir.
Reykjavik. Var það nám i prent-
myndagerð hjá föðurbróður hans,
Ólafi J. Hvanndal, sem þá var braut-
ryðjandi þeirrar iðngreinar hér á
landi. Iðnprófilauk Benedikt árið 1946.
Þann 23. nóv. sama ár gekk hann að
eiga eftirlifandi konu sina, Helgu
Jónsdóttur frá Sælingsdalstungu og
stofnuðu þau heimili i Reykjavik. Eftir
að Benedikt lauk námi i iðngrein sinni
vann hann við hana alls i 7 ár, eöa þar
til þau hjónin fluttu vestur i Dali 1953.
— Þá uröu mikil þáttaskil I lifi
Benedikts. Hann kveður að fullu
iðngrein sina, þar sem ýmsar leiðir
stóðu opnar og byrjar búskap á nýbýli
úr landi Sælingsdalstungu. 1 dag er
býlið Miðgarðar í röð snyrtilegustu
býla héraðsins. I tvo áratugi hefur bær
þeirra hjóna verið „miðgarður”
rómaðrar gestrisni og margháttaðrar
fyrirgreiðslu.
Börn þeirra hjóna eru tvö: Sigriður
Guðborg, se:m hefur lokið verzlunarpr-
ófi og stundar skrifstofustörf i Reykja-
vik og Jón Jóel, búfræðingur, sem nú
hefur tekið við búi i Miðgarði.
Jafnhliða bústörfum tók Benedikt
mikinn þátt i félagsstarfi og hæst bar
þar þátttöku hans i uppbyggingu
skólans að Laugum. Hann var for-
maður skólanefndar i mörg ár. Hann
var verkstjóri og umsjónarmaður
framkvæmda mörg fyrstu árin og átti
rikulegan þátt i sameiningunni um
skólann, sern að lokum varð að veru-
leika. — En hugstæðastur er Benedikt
undirrituðum sem kennari við
skólann. Hann kenndi handavinnu og
teiknun, auk nokkurra bóklegra
greina. Fór þar saman á eftirtektar-
verðan hátt hugkvæmni og handlægni
ásamt yfirburða hæfileikum i
umgengni við ungt fólk. Munu sam-
kennarar hans og nemendur lengi
minnast þeirra stunda með viröingu
og djúpu þakklæti.
A Laugum var hafið unglinganám
nokkrum árum áður en húsnæði til
heimavistar var komiö á staðnum.
Dvöldu nemendur á nokkrum nær-
liggjandi bæ'jum þau árin. Þrátt fyrir
takmarkað húsnæði i Miðgarði tóku
þau hjónin allmarga nemendur á
heimili sitt, enda i næsta nágrenni.
Mér er fullkunnugt um það, að mörg
heimili telja sig standa i mikilli
4
islendingaþættir