Sunnudagsblaðið - 16.07.1961, Blaðsíða 3

Hrefna o g Þórður, —
en Sigíinjtiur segir, öð
ekki liafi hun verið svona
huþpleg við hann, að
sétj ast á rúm s tokinn og
wynda sig • • •. -
' Skólastýrahp systir
Lioha. Systir hennar er
6 Landakóti, móðir henn
«r er grafin að Landakoti.
Hana hefur aldrei iðrað
|»ess að snúa báki við líf—
inu, — snúa baki? . . .
— Við erum tíu í allt núna.
— Hvað hafið þér verið
lengi á íslandi?
— Þrjú ár. Áður var ég 22
ár í Danmörku.
— Hvernig kunnið þér við
yður hér?
— Vel, en málið er mjög
erfitt. (Systir Eulalia taiar
dönsku.)
— Hvaða skilyrði eru sett
fyrir inngöngu í regluna?
— Fyrs,t þarf stúlkan " að
hafa verið katólsk í a. m. k.
IV2 ár. í Kaupmannahöfn er
skóli fyrir stúlkurnar cg
eftir 1 árs nám á þessum
! það er auðvitað misjafn sauð
1 Ur í mörgu fé eins og gengur
; og ekki hægt að ætlast til
þess að fá allt það bezta.
— Eg vona, að ykkur Þórði
heilsist vel.
— Það er nú varla um það
að gera. Eg er orðinn 77, og
Verð líklega hérna það, sem
eflir er ævinnar, — en það
er mér að kenna af því að ég
vil ekki vera hjá börnunum.
Eg hef alltaf viljað það: —
i Gamalt og ungt á ekki sam-
’ an......Og við erum orðnir
1 lítilfj örlegir báðir tveir. En
, þótt ég sé lítilfjörlegur, er nú
— Hvað ætlizt þér þá fyr-
ir?
— Við ætlum að taka 5—6
ára börn á föndurskóla, og
svo verður náttúrlega kver-
kennsla hér fyrir katólsku
börnin.
— Þér hafið einnig kennt
í Danmörku. — Finnst yður
munur á íslenzkum börnum
og hinum dönsku?
— Já, íslenzk börn eru allt
öðru vísi en dönsk eða þýzk
börn. En því verður ekki
lýst í fáum orðum, hvernig
öðruvísi þau eru. Nei, ég get
ekki lýst því, — það er eitt-
— Nei, hann er ekki prestur. —
Þetta er bara jhann bróðir H|m
rik, segir Barbara og stingur mat
niður í körfuna hans . ..
kvæmlega eins alis staðar,
hvar sem er { heiminum.
— Og ég veit um margar
systur, sem hér hafa verið,
en verið síðan sendar aftur
til síns föðurlands, — þær
hafa margar hverjar haft
nokkurs konar heimþrá til
íslands. — En þegar ég kom
ingað, var september, og mér
þótti alveg hræðilega dimmt
og kalt. Já, vorið kom, en
maður vissi ekki þá, hvernig
það var, þegar fór aftur að
birta.
— Hafið þér aldrei séð eft-
ir því að gerast r.unna?
— Nei, öðru nær. Móðir
mín hafði einmitt sjálf viljað
gerast nunna, þegar hún var
ung. En hún var elzt, og
'þegar foreldrar hennar dóu
fékk frændi hennar hana til
taka heldur að sér það á-
byrgðarmikla starf að sjá um
bræður hennar, sem voru 4
og allir ungir. Hún gekk þeim
í móðurstað, — og seinna
átti hún 9 börn sjálf. Við
urðum tvær systurnar nunn-
ur. Systir mín er á Landa-
koti. 1949 kom svo móðir mín
hingað upp, en dó 1950 í
Revkiavík.
Þórður enn lítilfjörlegri, ....
(Þið eruð nú samt hressir, —
og ég sendi ykkur kærar
kveðjur).
/ ' ■. .. .. .. . .b .:
Systir María Lioba er
Skólastjóri katólska skólans.
— Hvað lengi hafið þér
Verið hér?
— 29 ár, 14 í Landakoti
Og 15 ár hér.
; — Hvað voru börnin mörg
í skólanum sl. vetur?
— Það voru 126 börn í
j skólanum sl. vetur, en þetta
Var síðasti veturinn, sem við
getum haldið uppi skóla hér.
— Hvers vegna?
— Vegna þess, að við fáum
. Ongan styrk. Við höfum sótt
, ám það sl. tíu ár, að fá laun
®ins kennara greidd af rík-
|du, — en höfum alltaf feng-
ið synjun, — þótt að við tvær
systurnar vinnum kauplaust.
Við undrumst mest, að við
höfum getað haldið þessu
kppi svona lengi, en það ber
, sig ekki, og skólinn verður
^agður niður.
hvað, sem kennarinn hefur
á tilfinningunni.
—- Eruð þér þýzkar?
— Já, ég er fædd þýzk, frá
þeim hluta Þýzkalands, sem
nú er Austur-Þýzkaland, en
á sínum tíma nefndist V-
Prússland. En fjölskylda mín
hefur nú verið hrakin það-
an burt og hefur tvístrast.
— Hvernig kunnið þér við
yður hér?
— Ja, ég vildi a. m. k.
hvergi annars staðar vera, —
og ég kann alveg sérstaklega
vel við Hafnarfjörðinn.
Þegar við höfum stundum
skroppið út á fundi eða nám
skeið, — þá finnst mér oft
alveg óþolandi að vera þar
fyrir hita.
— Hvernig varð yður við,
þegar þér vissuð, að þér átt
uð að fara til íslands?
— Það skiptir ekki svo
miklu máli, hvert við erum
sendar. Aðalalriðið finnum
við í kirkjunni og trúnni, og
það er alls staðar. Messan og
allar helgiathafnirnar eru ná
— Nei, aldrei. Við lokum
okkur ekki inni. Við lifum
með fólkinu. Hér á spílalan-
um, í kennslunnni, hvar sem
er.
-— En er það aldrei erf-
itt?
— Það er allt erfitt. Ein-
hverja stöðu verður maður
að velja í lífinu, — og allar
eru erfiðar á einhvern hátt.
— Hvað tekur það langan
tíma að gerast nunna?
— Áður tók það 5 ár, —
nú 8. En eftir reynslutímann
heldur fræðslan áfram. Við
erum sífellt að læra meira og
meira, og við reynum að
fylgjast með því nýja, sem
fram kemur. Við fáum heim-
sóknir utan úr heimi, við för
um sjálfar út á námskeið og
í ferðalög, og við sækjum
hér fyrirlestra og ýmislegt
annað það, sem við höldum
að geti orðið okkur að gagni
eða til aukins þroska.
— 'Var fjölskylda yðar ekk-
ert andvíg því, að þér gerðust
nunna?
— Er unnt að snúa við
eftir þessi 8 reynsluár?
— Já, það er unnt að snúa
við, en það eru ekki margar,
sem gera það. Eftir 8 ára
reynslutíma ættu flestar að
vita hvað þær vilja. — Og ef
fólk aðeins vissi, hve ham-
ingjusamar við getum orðið.
Við höfum 1 s-tað skemmt-
ana og því um líks eitthvað
annað, allt annað, sem ekki
er unnt að lýsa, aðeins lifa og
finna það sjálf.
Já, það er alltaf unnt að
snúa aftur. En það eru ekki
margar, sem gera það. Mér
finnst það dálítið táknrænt
með íbúðina okkar. Það þarf
engan lykil til að komast út,
— en inn kemst maður ekki
lykillaus.
Systir Lioba er lagleg
kona með gáfuleg, brún augu.
■------000------
Príorinnan, systir Eulaiia,
er komin í hvítan kyrtil, enda
er hjúkrunin fyrir höndum.
— Hvað eru margar syst-
ur hér?
skóia fá þær draktirnar, cg
ef-tir ] ár og tvo mánuði heita
þær í fyrsta sinn nunnuheit-
inu. Eftir það gefa þær
þet-ta loforð árlega, ef þær
vilja haida áfram, en að átta
árum liðnum sverja þær
nunnueiðinn, sem skal haid-
ast til eilífðar.
•— En það er unnt að snúa
aftur en eftir það, segir sy: t-
ir Lioba.
— Já, það er alltaf hægt
að snúa aftur, — en til þ-ess
þarf sérstakt leyfi eða lausn
undan eiðnum, sem enginn
getur gefið nema páfinn í
Róm.
— Þær, sem látas-t hér. —
Eru þær flultar heim eða
grafnar hér?
— Þær eru grafnar í graf-
reitnum í Landakoti. Þær
eiga heima þar líka.
— Hafið þér aldrei" erð
eftir því að velja þetta s-tarf?
— Nei, aidrei. Sumir skiija
þetta ekki. Við gerum þetta
af kærleik til guðs,__við ger
Framhaid á 4. síðu.
SunnudagsbíaÖið 3