Sunnudagsblaðið - 04.04.1965, Blaðsíða 18

hefðu allir flutt meðbræðrum sínum sama boðskap-
inn um Guð. Allir hefðu þeir boðað undirgefni við
Guðs vilja og krafizt heilbrigðs, friðsamlegs og rétt-
láts þjóðfélags; þ. e. þeir hefðu boðað Islam. Se-
metíska orðrótin (SLM), sem þetta orð er leitt af,
geymir allar þessar merkingar.
Kona Múhammeðs, trúnaðarvinir hans og ætt-
ingjar, urðu fyrst til að trúa á hann.-Síðan bættust
fátækir og lítilmagnar við. Yfirstéttin í Mekka
reyndi að bæla hreyfinguna niður með hörku. Mú-
hammeð bauð þá fylgismönnum sínum að flýja til
Abessyníu, sem var kristið land, en sjálfur leitaði
hann hælis í bæ, sem hét Yahtrib eða Medína, en
þar bjó margt. Gyðinga. Flótti hans til Mediná árið
622 gerðist á fyrsta ári tímatals Múhammeðsmanna.
í ár (1965) er árið 1384 eftir flóttann (Hegira) sam-
kvæmt því tímatali.
í Mediná gerðist Múhammeð veraldlegur leið-
togi (Imam) bæjarins um leið og hann var andlcgur
kennari þar. Bæði Kóraninn • og athafnír og dæmi
Múhammeðs, sem er kallað Sunna, voru lög borgar-
innar og með þeim var daglegu lífi þar stýrt. Innan
skamms hafði fylgismönnum Múhammeðs fjölgað,
svo að hann gat snúið aftur til Mekka. Þótti hann
réðist gegn skurðgoðadýrkun, lét hann hofið A1
Ka’aba standa, en þar átti skurðgoðadýrkun sér stað:
ástæðan var sú, að þetta hof var talið stofnsett af
Abraham, en hann var meðal þeirra manna, sem
Múhammeð virti mest. Múhammeð fyrirskipaði að
eins, að goðmyndirnar í hofinu væru eyðilagðar.
Múhammeð taldi Abraham hafa verið Moslim, af
því að hann hefði verið einn þeirra, sem fluttu
hinn sanna boðskap um Guð. A1 Ka’aba er helgi-
dómur allra Múhammeðsmanna enn þann dag í dag.
Þegar Múhammeð dó, tók við af honum Khalifa
(arabiska og þýðir eftirmaður) sem varð leiðtogi
þjóðarinnar. Einn tók við af öðrum, en allir báru
þeir sama titilinn. Þeir voru eftirmenn Múham-
meðs sem þjóðarleiðtogar og gerðu ekki fremur en
hann kröfu til að vera taldir guðlegir eða dýrlingar.
Þeir voru dauðlegir menn, eins og hann hafði vcrið,
og þeim gat skjátlazt og orðið á mistök, þótt þeir
leituðust við að uppfylla þær háu kröfur, sem liin
helga bók gerði.
Múhammeðsmenn trúðu því að boðskapurinn væri
ætlaður öllum mönnum, og því reyndu þeir að
boða trúna um allan heim. Á næstu öldum eftir
andlát Múhammeðs breiddist Islam um alla Arabiu,
um Norður-Afríku, til Spánar, til Suðaustur-Evrópu
og austur um Asíu allt til Filippseyja. Trúin bar
með sér þann boðskáp, sem Múhammeð hafði vitrazt
á Hirahæð og áður hafði verið opinberaður Jesú,
Móse og Abraham: boðskapinn um að Guð væri að
eins einn, að allir menn væru jafnir og þá fremd,
sem það væri mönnum að hafa öðlazt vitneskju
um þetta.
Hvernig rækja Múhammeðsmenn trú síua?
Trúarskyldurnar, sem trúaðir Múhammeðsmenn
skyldu rækja, etu fimm. Sú fyráta1 er að háfá yítr
266 SUNNtTDAGSÍJj-AÐ - ALÞ'ýSUBLABIÐ
trúarjátninguna, að enginn sé guð nema Guð og
Múhammcð sé sendiboði hans. Önnur er Salah, sem
má þýða bænagerð. Þriðja er Zakab; þ. e. að gefa
um 2Vé% eigna sinna á einu ári og hafa lokið
því fyrir Ramadan-mánuð. Þessir peningar eru
lagðir í sameiginlegan sjóð, sem er varið til styrkt-
ar fátækum, nauðstöddum og sjúkum, og féð má
einnig nota til að byggja skóla, sjúkrahús eða til
að grafa brunna. Daglöng fasta allan Ramadan-
mánuð er fjórða boðorðið, og hið siðasta er að fara
pílagrímsför til Mekka og hofs Abrahams einu
sinni á æfinni, ef þess er nokkur kostur.
Hvernigr biðjast Múhammeðsmenn fyrir? 1
Þegar bænatiminn er kominn snúa allir sér í
átt að Mekka, hvar sem þeir eru staddir, og
biðjast fyrir. Þetta sameinar þær miljjónir manna,
sem bera fram bænir sínar samtímis í öllum heims
hlutum. Hinir trúuðu flytja A1 Fatiha eða Upp-
hafsbænina (kunn sem kjarni kóransins) og flytja
aðra kafla úr kóraninum. Þeir krjúpa og snerta
jörðina mcð enninu, og bænagerðinni lýkúr með
formfastri bæn, þar sem menn biðja Guð að
blessa sig og þjóð sína „eins og Þú blessaðir Abra-
ham og þjóð hans.”
Múhammeðsmenn biðjast fyrir cinir eða í hóp-
um, nema á föstudögum, en þá á að biðja hádegis-
bænimar í opnum samkomustað, sem er kallaður
Masjid á arabisku. (Grðið moska er dregið af því
orði). Föstudagsbænagerðinni er stýrt af imam.
Hver sem er getur orðið kjörinn til bænaforystu
vegna yfirburða lærdóms eða vegna í*ass að hann er
clztur viðstaddra. Prestar eru cngir til i Islam. I borg
um þar sem mannlifið er fjölbrcyttara, eru oft menn
fastráðnir til að stýra bænagerðunum, en það legg-
ur þeim engar sérstakar trúarskyldur á herðar eða
gerir þá hærra setta en aðra.
Sá, sem kallar hina trúuðu til bæna, kallast
Muazhzhin, en það. starf veitir heldur ekki ncina
sérstöðu. Sá, sem er raddmestur, er yfirleitt valinn
1 >1 þess. Kallið til bæna hefst með orðunum Allah
Akbar (Guð er mikill), orð, sem heyrast i öllum
löndum Múhammeðsmanna skömmu áður en ein-
hver af fimm bænastundum dagsins hefst.
Vegna þess hve eingyðistrú Múhammeðsmamia
cr afdráttarlaus, eru ekki íeyfðar neinar mýndir cða
máíverk í moskum. Óg végná þcss að Islam boðar
jáfnrétti eru þar engin kórsæti eða páilar. Moskan
verður að vera ölium opin. Einkamoskur geta ekki
verið til í sama skilningi og einkakapellur. Samskot
fara aldrei fram í moskum.
Konur geta beðizt fyrir hcima cða í moskum.
F.kkert hindrar þær i áð biðjást fyrir innan úm karla,
en ýfirleitt gera þær bæn sina á sérstökum stöðum,
sem eru þeim einum ætlaðir.
Á föstudögum er yfirleitt flutt ræða í moskunum
um almenn mál. Ræðumaður stendur .venjulega uppi
á palíi eða INIinbar, sem nú er háfður til skrauts i
ílestum moskum. Kiblá inni í öLlum moskum bend-