Mánudagsblaðið - 08.06.1964, Blaðsíða 4

4
Mánudagsblaðið
Mánndagur 8. jóní 1964 k
Raddir lesenda
Snúðu við blaðinu, Ceir
Athugasemd við
ályktun S.H
Ég vil þakka MánudagsbLað-
inu fyrir skeleggar greinar þess
ran búsbyggingapólitík bæjar-
stjómarinnar í Reykjavík. Sjálf
nr er ég sjálfstæðismaður og
flestir í mínum kunningjahópi
og er mikill uggur í öllum, sem
ég íhef rætt við, vegna þróunar
jþessara mála.
Það, sem okkur gremst sár-
ast, er að engin viðleitni sýnist
vera hjá bæjarstjóminni til að
styðja og örva þá menn, sem
af eigin atorku reyna að koma
yfir sig þaki, en óhemju af fé
borgarbúa er sóað í að byggja
meira og minna ókeypis yfir
ails konar heimtufrekan lýð, er
sáralítð og helzt ekkert vill eða
nennir að leggja af mörkum
sjálft til að leysa þetta vanda-
mál sitt.
Hér áður fyrr, meðan atvinnu
leysi ríkti langtdmum saman og
aimannatryggingar þekktust
ekki, var sjálfsagt, að bæjar-
yfirvöldin sæju því fólki fyrir ó-
staddur suður í Róm og ræddi
þá oft við málverkasala, Russo
að nafni. I sambandi við um-
ræðuefni okkar eitt sinn, sagði
hann meðal annars eftirfarandi:
„Það er ekki menntastofnun
sem við rekum (bræður tveir),
við erum kaupmenn ekkert ann
að en kaupmenn, við viljum
peninga. Hverjir kaupa klass-
ik? — Jú, listasöfn. En lista-
söfn eru fátæk, þau geta að-
eins keypt 2—3 myndir á ári
hverju. Svo eru það mennta-
menn, sem efni hafa á að kaupa
Þeir kaupa klassik. En þeir eru
bara svo fáir, svo þar er heldur
ekkert að hafa. Ég skal segja
þér hverjir eru viðskiptavinir
okkar: Það eru snobbarnir, og
það er nóg til af þeim. En
snobbarair kaupa ekki klassik,
þeir kaupa tízku." Síðan sótti
Russo tvo bréfsnepla, sem eitt-
hvað var krotað á. Annar var
eftir Matisse, hinn eftir ein-
hvem, sem ég þekkti ekki.
„Þetta er það, sem við verzl-
um með,“ sagði hann.
Ég varð meira en lítið hissa.
Svona hreinskilni á maður ekki
að venjast norður á Islandi.
Fyrir hugskotssjónum mínum
spratt upp breiðfylking sterti-
mennskunnar í Reykjavík, með
menntamálaráðherrann í farar-
broddi. — Listasafn ríkisins,
gjöfin hans Ragnars, tónsmíð-
amar, skáldslkapurinn, list-
fræðsla útvarpsins og blaða-
dómarnir.
Russo dró enga dul á það, að
það, sem þeir braBðumir verzl-
uðu með, væri aJlt endemis rusl.
„Það er nú einu sinni svona:
ruslið er í tizku, snobbamir
kaupa rusl og auðvitað verzhim
við þá með rusl.
keypis eða ódýru húsnæði, sem
vegna atvinnuleysis eða sjúk-
leika hafði ekki bolmagn til að
sjá sér og fjölskyldum sinum
fyrir svo sjálfsagðri lífsnauð-
syn og húsnæði er. En nú á
thnum ótakmarkaðrer atvinnu
og fullkominna almannatrygg-
inga er það nær eingöngu vand-
ræðafólk, mest drykkjuaumingj
ar og letingjar, sem vilja liggja
upp á bænum. — Þetta
er orðin alveg sérstök stétt
sérfræðinga, sem stundar þetta
rakket. Beitir þetta fólk ótrú-
legustu brögðum og þvingunum
til að hafa fé og fyrirgreiðslu
út úr bænum. Nýlegt dæmi um
það er þegar ungur og velviljað
ur maður í bæjarþjónustunni
varð að hrökklast frá störfran
vegna þess, að hann hafði verið
of undanlátssamur gagnvart á-
gengni þessa lýðs.
Hver stefnan sknli vere í
þessum málran, er þýðingar-
Matisse, Pícasso, Dali o.s.frv.
íhafa aldrei málað heiðariega
mynd, en verk þeirre era eins
og stendur í tízku, snobbarnir
kaupa, og við seljum.
1 gær fræddi Sveinn Ásgeirs-
son okkur á þvi, að tízka væri
meiming. Hann hafði það eftir
eihbverjran öðrum.
Ég held, að hún sé það gagn-
stæða. Því kotungsiegra sem
umhverfið er, því öfgakenndari
verður tSzkan.
Rétt fýrir 1930, þegajr stuttu
hólk-kjólarnir voru í tízku,
sagði stúlka, nýkomin heim til
Islands. „Þær era nú ennþá
stuttklæddari hér en í Kaup-
mannahöfn.“ Þá kvað önnur:
„Þær era miklu stuttklæddari
í Borgarnesi en í Reykjavík.“
Sú þriðja gall við: „1 Borgar-
nesi! það er nú ekki mikið.
Þið ættuð að sjá stelpuraar í
Reykholti."
Sannleikurinn er þessi: Tízk-
an er múgmennska þeirra, sem
skortír menningu og greind.
Þessvegna elta stertimennin
tízkuna.
1 gær las ég í Moggannm,
að bráðlega ætti að halda hér
listamannaþing. Ég man eftir
einu slítou þingi fyrir nokkrum
árum, sem kennt var við Jónas
Hallgrimsson. Mér varð þá að
orði við Pál Isólfsson:
Þetta var allt svo sem vera
ber. Tómas flutti leirburðar-
stagl og þú holtaþokuvæl. Ann-
ars virtist mér tilgangurinn
enginn annar en að selja fyrir
Helgafell bótoaflokk, sem Ragn-
ar nefndi „Listamannaþing."
Hver ætli nú verði afköst
fyrirhugaðs þings, sem sterti-
mennskuþing mætti heita?
Ásgeir Bjaraþórssou
Sjálfstæðismenn skiptir miklu
málL Ég vil skýra mál mitt með
konkret dæmi. Pyrir nokkru tók
ungt fólk sig saman og byggði
tvö háhýsi við Austurhrún. Með
því að leggja fram mikla eigin
vinnu og keyra sig mjög hart
f járhagslega og sýna í öllu ein-
staka dugnað og hagsýni tókst
að koma þessum húsum upp
fyrir tiltölulega hagstætt verð.
Ailt útlit þeirra og umhverfi
er með sérstökum snyrtiblæ og
eins umgengni innanbúss. Unga
fólkinu þykir vænt um þessi
hús, af því að það hefur þurft
að leggja svo mikið á sig til
að byggja þau. Bæjaryfirvöldin
sýndu engan minnsta ht á að
styðýa þetta unga fólk á nokk-
ura hátt. Einu kveðjurnar sem
nnga fólkið fékk úr þeirri átt,
voru, að bærinn krafði það um
hundruð þúsunda króna í ,gatna
gerðargjald* að viðlögðum lög-
tökum, þótt götur séu engar
framhjá húsunum, heldur troðn
ingar og forarvilpur, og ekki
áformað að leggja þar mann-
sæmandi götur næstu árin.
Næst skeðnr það, að bærinn
sjálfur ákveður að byggja sér
nákvæmlega eins háhýsi við
hiiðina á hinran tveimur , yfir
hiota af lýð þeim, sem áður er
nefndur. Varla er hægt að sýna
einstaklingsframtaki og sjálfs-
bjaigarviðleitni ungs fólks meiri
fyrirlitningu en þarna er gert.
Eins er efckert tilhlökkunarefni
fyrir heiðarlegt og þrifalegt
fólk að fá þetta bæjarthyski
sem hvergi hefnr reynzt í hús-
ran bæft, í nágrenni við sig.
Bærinn kórónar svo skömmina
með að taka teikninguna af há-
hýsran tmga fólksins og byggja
Fimmta alþjóðlcga sjóstanga-
vciðimótinu, scm haldið var í
Reykjavík að þcssu sinni, var
slitið með hófi f Sigtúni s. I,
sunnndagskvöld. Páll Þor-
björnsson, formaður dómncfnd-
ar, afhenti verðlaun, og for-
maður Sjóstangavciðifélags
Reykjavíkur. Birgir Jóhanns-
son, sleit mótinu mcð nokkr-
um ávarpsorðum.
Sjóstangaveiðimótið stóð f
þrjá daga, föstudag, laugar-
dag og sunnudag, og var róið
á 9 bátum. Mótið fór í hví-
vetna hið bezta fram, enda
var veður ágætt allan tímann.
Keppendur mótsins voru að
þessu sinni 47 og veiddu þeir
samtals 3399 fiska, sem vógu
5596,3 kg. I sveitakeppni varð
sveit nr. 7 hlutskörpust, en
hana skipuðu: Gunnar Guð-
mundsson, skipstjóri. Hannes
Þórarinsson, læknir, Haraldur
Ágústsson, skipstjóri, og Kol-
beinn Kristófersson. læknir.
Afli sveitarinnar varð 680 kg.
Aflahæsti báturinn í keppninni
varð mr/b Asbjörg, skipstjóri
Símon Guðjónsson og var afli
þar 200 kg. á mann. Næstur
varð m/b Jón Bjamason, skip-
stjóri Halldór Bjamason og
afli 179,7 kg á mann. Þriðji
varð mTb tr' -bngur II.. i
skipstjóri Jóhannes Guðjóns- j
son, og afli 164,8 kg. á mann. >
£ heimildarleysi hús sitt eftír
henni, sem er ekkert annað en
refsiverður þjófnaður.
Ég og margir aðrir Sjálf-
stæðismenn munu heldur sitja
heima á næsta kjördegi en að
kjósa flokkinn, ef hann heldur
áfram að svákja stefnu sína
í þessu máli. Gunnar Thorodd-
sen og aðrir hálfkratar inn-
leiddu þetta dekur við frekj-
una og aumingjaháttinn, en
Geir verður að snúa við blað-
inu. Sannleikurinn er sá, að
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ekki grætt eitt einasta atkvæði
á þessum rumpulýð, sem hann
gengur svo mjög undir, en hrint
frá sér fjölda atkvæða. Dæmi:
I félagi eigenda svonefndra
Bústaðavegshúsa, sem bærinn
byggði og gaf að mestu leyti
hinum og þessum, eru komnum-
istar og framsóknarmenn í al-
gerum meirihluta. Þessir fram-
sóknarkommar kunna bænran
engar þakkir fyrir húsnæðis-
gjöfina, en Iíta í staðinn á þessa
velgerðarmenn sína sem heimsk
ingja og aumingja. Þaimig er
hugsunarháttnr þesarar mann-
tegundar. Þetta litla dæmi sýn-
ir líka þá rangsleitni, sem slnðn
ingsmenn Sjáifstæðisflokksins
ern beittir í húsbyggingarmál-
um bæjarins: Burt með rumpu-
iýðinn, sem liggnr uppi á okk-
ur bæjarbúum. Bæjarfélagið á
heldur að styðja og örva ungt
og duglegt fólk til að bjarga
sér sjálft.
Háihýsið við Austurbrún á
bærimi þegar í stað að selja
ungu fóJM og dugandi og veita
þvi sanngjöra lán og aðra fyrir-
greiðslu ta að Ijúka við foygg-
inguna. Ef Sjálfstæðisflokkur-
inn myndi þannig í verki sýna,
að hann er stefnu sinni trúr,
myndi ég með gieði kjósa hann
aftnr við næstu kosningar.
H. H.
Afiahæsti þátttakandi móts-
ins varð Halldór Snorrason og
veiddi hann alls 255,4 kg.
Hann var sömuleiðis aflahæst-
ur tvo fyrstu dagan, en Ómar
Konráðsson dró mestan afla
síðasta daginn, 126,7 kg. Flesta
fiska dró Halldór Snorrason,
156 taisins. Stærsta þorskinn
dró Haukur Clausen, 14,2 kg.,
stærstu lúðuna Ömar Kon-
ráðsson, 2,8 kg., stærstu ýs-
dró Haukur Clausen, 14,2 kg.,
stærsta ufsann Ömar Kon-
ráðsson, 1.9 kg., stærstu löngu
Rolf Johansen, 1,2 kg., stærstu
keilu Hákon Jóhannsson, 4,8
kg.. stærstan steinbít Sveinn
Magnússon, 2,2 kg.. stæretan
karfa Sveinn Magnússon, 2.4
kg. og stæretu lýsuna Jón B.
Þórðarson 2,0 kg. Edda Þórs
hafði mestan afia kvenna eða
123,1 kg. Steinunn Roff var
næst með 86,5 kg.
Ferðaskrifstofan Saga ásaimt
stjóm Sjóstangaveiðifélagsins
önnuðust undirbúning mótsins.
Sjóstangaveiðin er að verða
mjög vinsabl íþrótt hér á landi,
og eru nú starfandi sjóstanga-
veiðifélög á Akureyri og í
Vestmannaeyjum auk Reykja-
víkur. I ráði er að efna til
sjóstangaveiðimóts í Keflavík
seint í þessum mánuði, og
ennfremur á Akureyri eða Dal-
vík setmi hhita sumais.
Félag ísl. stórkaupmanna ,
hefur beðið Mánudaggsbl. að
birta eftirfarandi:
Á nýafstöðnum aðalfundi
Sölumiðstöðvar hraðfrystihús-
anna var m. a. gerð ályktun
á þá leið . . . "að stórekað-
legt sé framtíðarþróun is-
lenzkra markaðsmála erlendis.
að margir útflytjendur eigi að
fjalla um þessi mál og varar
(aðalfundurinn) við þeirri
stefnu.”
Svo heldur áfram ,.það er
álit fundarins, að tilhögun
þessara mála sé bezt komið
þannig, að aðeins tveim
stærstu framleiðslu- og söluað-
ihim þjóðarinnár sé veitt leyfi
til útflutnings frystra sjávaraf-
uröa.”
Félag ísl. stórkaupmanna
vill benda á, að sú hefir þró-
unin verið hér á landi hin
síðari ár, að veita sem mest
frelsi í verzlunarmáhrm þjóð-
arinnar.
Það hefir verið einstakling-
um fjötur um fót, hve óhægt
hefir verið um vik. að fá ís-
lenzkar fiskafurðir til sölu á
erlendum mörkuðum. því svo
fast hefir verið um þaer haldið,
að enginn hefur þar mátt ná-
lægt koma, nema þeir „tveir
stærstu”. Þessi og slík einok-
unarviðskipti eru fordæmd f
nágrannalöndum okkar og hef-
ir þótt nauðsynlegt að setja
lagaákvæði til hindrunar slíkri
þróun.
Undanfarin 2—3 ár hefir
orðið nokkur breyting á út-
flutningi fiystra sjávarafurða
með þátttöku einstaklinga í
verzlunarstétt. sem sumum
hverjum hefir tékizt að skapa
sér aðstöðu með framleiðend-
um, sem standa Utan við fast-
bundin söluloforð til samtaka
framleiðenda svo sem S.H. og
S.ÍB.
Það er jafnframt staðreynd
að einstaklingar hafa um ára-
tugi byggt upp umfangsmikil
útflutningsviðskipti, á ýmsum
sviðum íslenzkrar framleiðslu
og hefir það verið samróma á-
lit framleiðenda, sem skipt
árétt: 1 Bolti 8 Breuðbiti 10
Verkfæri (þf.) 12 Rándýr (þf.)
13 Rykkom 14 Tottaði 16 Kven
mannsnafn 18 Töðuvöllur 19
I hreiðri 20 Óvarkár 22 Snúra
23 Ósamstæðir 24 Borða 26
Guð 27 Heypti af byssu 29
Kakan.
hafa við þessa aðila. að við-
skiptin hafi farið vel úr hendi
og hefir ekki með neinum rök-
um verið bent á hið gagn-
stæða.
Félag ísl. stórkaupmanna
vill beina þeirri ósk til S. H.,
og annarra samtaka framleið-
enda, að þeir taki upp víð-
tæka samvinnu við útflytjend-
ur, um sölu á íslenzkum af-
urðum og stuðli jafnframt að
því að ungir verzlunarmenn
finni hvöt hjá sér til að bæt-
ast í hóp útflytjenda og vinna
íslenzkum afurðum sem víð-
tækasta markaði, landi og
þjóð til hagsbóta.
Félag í*l. stórkaupmanna.
Bátaleigan sf.
Framhald af 6. síðu.
belti, og vflja eigendur brýna
það mjög fyrir leigjendum, að
fara aldrei út á vatn, án þess
að hafa þau á sér.
Allir eru bátamir mjög með-
færflegir, og má flytja plastbát-
ana, hvort heldur er á tengi-
vagni — trafler — eða á topp-
grind bifreiðar. Tengivagn fylg-
ir stærri gerðinni, og með hon-
um tengi, sem hægt er að festa
aftan í vel flestar bifreið-
ir. Gúmbáturinn vegur aðeins
níu kg., og er hann tveggja
hólfa, þannigg að engin hætta á
að vera á ferðum, þótt gat komi
á annað hólfið.
Þetta mun vera eina fyrirtæk-
ið hér, sem leigir út báta, og
með þessu er fólki, sem ekfci
hefur sjáift efni á að eignast
bát, gefinn kostur á að taka
með sér bát í sumarleyfið, heig-
arferðir og veiðiferðir, eða til
skemmtisiglmga á kvöldin.
Lóðrktt: 2 Ósamstæðir 3
Geðill 4 Álít 5 Ganga 6 Ósam-
stæðir 7 Henti 9 Hermannaslkál
ar 11 Borga 13 Lykta.r 15 Kven
mannsnafn 17 Veiðarfæri 21
Skófla 22 Matreiddi 25 Þvott-
27 Fyrirtækj 28 Óeamstæðjr,
miMð princippatriði, sem alla
Tízka og list
Fyrir fáum dögran var ég
4 7keppendur fengu
samtals 3399 físka
KR0SSGÁTAN
> 1 i
*