Tíminn - 26.09.1971, Blaðsíða 3

3UNNUDAGUR 26. september 1971
TÍMINN
3
komast inn
*
í kerfið
Það er vika síðan við flutt-
umst til landsins eftir margra
ára dvöl erlendis og það hefur
ekki gengið þrautalaust að
komast inn f kerfið.
Að komast inn í kerfið?
Hvað á maðurinn við? Hvaða
kerfi? Hefur þjóðarskútan
ekki verið að hrekjast til og
frá svo lengi sem elztu menn
muna, dýrtíðardraugurinn vað-
ið um auk annarra skrímsla,
sem stjórnmálamennirnir og
blöðin hafa sifellt veri'ð að
vara fólk við — og enginn tek-
ið imark á. — Samkvæmt því
myndi maður halda að ekkert
kerfi væri til.
En svo er ekki sem betur
fer.
Það þurfti að koma börnun-
um í skóla. Það þurfti að út-
vega síma. Það þurfti að ganga
í sjúkraasmlagið. Ganga frá
tryggingum. Undirskrifa ara-
gr.úa plagga í fjölda afrita hjá
tollyfirvöldunum. _ Skrásetja
sjónvarpstæki. Útvega raf-
magnsmenn, stereósérfræð-
inga, gardínustangauppsetn
inganmenn. Heilsa upp á vini
og kunningja.
Við þetta allt bættist svo, að
konan er útlendingur og vant
aði nafnskríteini.
Ég var svo mikið barn, að
halda að íslenzkir rikisborgar-
ar nytu einir þeirra fríðinda,
að fá að bera slíkt gagn á sér
— að ógleyimdu númerinu —
en útlendingar yrðu bara að
láta sér nægja að heita ein-
hverju annarlegu og óíslenzku
legu nafni.
„Má ég sjá nafnskírteini frú
arinnar“, sagði elskulegur mað
ur hjá Sjúkrasamlaginu, en
þessi ágæta stofnun var (mér
til mikillar undrunar) ennþá
til húsa þar sem ég skildi við
hana fyrir 10 árum. Vitanlega
er allt orðið miklu fínna núna,
ljósir harðviðarveggir, þar sem
áður var bara steinninn og
hörpusilki, teppi út í horn.
„Nafnskríteini frúarinn-
ar?“ hváði ég — „en hún er
útlendingur".
„Það er alveg sama“ sagði
maðurinn og mikið þótti mér
vænt um að heyra, að ekki var
gert upp á milli þjóðerna hér
eins og sums staðar erlendis.
Hér fá allir nainskírteini og
númer líka, sem orðnir eru 12
^ ára — hvort sem þeir vilja
eða ekki.
„Hagstofan er í Arnarhvoli",
sagði maðurinn, og ég hélt út
í gjóluna, sem hvín daga og
nætur allan ársins hring um
hornið á Eimskipafélagshúsinu
og suður eftir Pósthússtræti og
eyðileggur hárgreiðslurnar
kvenfólksins, sem er að koma
út úr snyrtivörubúðinni í
Reykjavíkurapóteki.
„Hvað var það?“ sagði Hag-
stofan.
„Ég er að sækja nafnskrít-
éini“, upplýsti ég.
„Nú“, sagði Hagstofan.
,Fyrir konuna“, útskýrði ég.
„Hvar er hún?“ sagði Hag-
stofan og þegar ég hafði út-
skýrt að konan væri heima að
taka til og húsverkast en þyrfti
engu síður á nafnskírteini að
halda til þess að komast í
Sjúkrasamiagið.
„ — þér verðið að tala við
hana — “ greip Hagstofan
fram í og mér var vísað inn
í lítið herbergi, þar sem skjala
möppur náðu upp í loft og í
þeim nöfn hinna hamingjusömu
nafnskírteiniseigenda, númer
in og annað, sem máli skipti.
Það var talsvert verk að út-
skýra málið, en brátt skildi
starfskonan vandann, hún hef
ur sjálfsagt leyst erfiðari þraut
ir um dagana. Að fengnum
upplýsingum um nafn konunn
ar, fæðingardag og ár — og
eftir að við komurn okkur sam
an um að kalla hana bara
Jonsson í staðinn fyrir Goncal-
ves da Silva, þá settist konan
niður við reiknivél og tók að
margfalda og deila í gríð og
erg.
Ég var alveg forviða. ,
„Það verður alltaf að reikna
þetta allt saman út“, sagði kon
an — „og svo verður að deila
með ellefu“.
„Með ellefu?“
„Já“. Blessuð konan útskýrði
þetta allt saman nákvæmlega
en því meira sem hún útskýrði
því minna skildi ég — en svo
var gefið út skírteini og það
stóðst á endum, að þegar ég
hafði brotizt gegnum gjóluna
við Eimskipafélagshornið, Þá
var búið að loka Sjúkrasam-
laginu.
„Manána“ — á morgun
segja Spánverjar. Það verða
margir morgnar unz ég veit í
hvaða röð a að heimsækja op-
inberar stofnanir til þess að
skrásetjast. En vitanlega eru
þetta allt saman miklar fram-
farir, þétta gerizt þó allt í
sömu borg. Það er munur en
í gamla daga, þegar fólk varð
að taka sig upp frá Nazaret
og fara til Betlehem til þess
arna.
VAMftOflH.
VEIiTIM ISE
Suðurlandsbraut 16 • Reykjavík • Simnefni: Volver • Simi 35200
iglufirði
til Monte Carlo
Ný langferðabifreið vekur jafnan
athygli, en hin nýja langferðabifreið
Siglufjarðarleiðar, frá Van Hool
í Belgíu, byggð á Volvo B 57 grind,
hefur vakið mikla og verðskuldaða
athygli.
1 samkeppni langferðabifreiða í
Monte Carlo fékk Van Hool/Volvo
flest stig af 105 þátttakendum fyrir
þægindi, öryggi og útlit, og hreppti
gullverðlaunin að launum.
Upplýslngar mn Van Hool
yfirbyggingar eru ávallt til reiðu
hjá okkur.
1 Rafgeymaþjónusta
Rafgeymasala
Alhliða rafgeymaviðgerðir og hleðsla.
Notum eingöngu og seljum jáminnihaldslaust
kemisk hreinsað rafgeymavatn. — Næg bílastæði.
Fljót og örugg þjónusta.
Tækniver, afgreiðsla
Dugguvogur 21. — Sími 33 1 55.
„SÖNNAK
RÆSIR
BÍLINN"
KRYDD
í FALLEGUM
UMBÚÐUM
MIKIÐ ÚRVAL
GOTT VERÐ
SMEKKLEGAR
KRYDDHILLUR
FÁST EINNIG
Páll Helðar Jónsson.