Tíminn - 27.06.1972, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 27. júni 1972
TÍMINN
3
FLAUG FRA
RVIK OG HVARF
EB—Reykjavík.
Fremur litil þýzk flugvél hvarf
s.l. miðvikudag á leið milli
Reykjavikur og Narssasuaq á
Græntandi. Leit að vélinni hafði,
þegar siðast fréttist, ekki borið
árangur. Þrir Þjóðverjar voru i
flugvelinni.
Siðast fréttist af vélinni, er hún
var rétt austan við suðurodda
Grænlands. Skömmu áður en hún
hvarf tilkynnti flugmaður vél-
arinnar til SAS-flugvélar, að hann
væri tilbúinn að lenda i Narssa-
suaq eftir fimm minútur. Siðan
hefur ekkert heyrzt frá flug-
vélinni, né þeim þrem bjóð-
verjum, sem voru um borð i
henni.
Flugvélar héðan hafa ekki tekið
þátt i leitarstarfinu.
VÁIKOMMEN TILL
3GRAÍ
AGRA
Frá uppsetningu sýningarinnar um tannvernd. (Timamynd G.E.)
HÁLFT ÞÚSUND TANNLÆKNA í
REYKJAVÍK í VIKULOKIN
300 í verkfalli
KJ—Reykjavik
Enn situr við það sama i raf-
virkjaverkfallinu i Reykjavik og
nágrenni. Enginn sáttafundur
hefur verið haldinn siðan á föstu-
dag, og verkfallið segiræmeira
til sin.
Magnús Geirsson formaður
rafvirkjafélagsins sagði
Timanum i gær, að verkfallið
næði til hátt i 300 rafvirkja, en
rafvirkjafélögin á Suðurlandi,
Suðurnesjum og Akureyri, taka
ekki þátt i þessu verkfalli. Verk-
fallið hefur mest áhrif á nýbygg-
ingasvæðinu i Breiðholti III, og
við nýbyggingar i Álverinu og
Aburðarverksmiðjunni. Raf-
virkjar, sem vinna i Alverinu
sjálfu, hafa boðað samúðarverk-
falli frá og með 17 júli.
Á nýafstaðinni Prestastefnu
var aðalumræðuefnið Kirkjan og
heimilið, og var samþykkt
ályktun þar að lútandi. i henni
segir^að Prestastefnan harmi þá
þróun, sem átt hefur sér stað, að
hlutfallstala hjónaskilnaða á
islandi hefur nærfellt tvöfaldazt á
siðustu 20 árum, og segir að
orsök þessarar þróunar sé marg-
þætt.
í framhaldi af þvi segir:
Má i þvi sambandi benda á það,
að hjón giftast mun yngri nú en
áður, og er þvi undirbuningur
undir hjúskap oft af mjög
skornum skammti. i mörgum
tilfellum er um félagslegan van-
þroska einstaklinganna að ræða,
sem gerir þá raunar litt hæfa til
að bindast hjúskaparböndum.
Rangt verðmætamat og eftirsókn
eftir fullnægingu alls konar gervi-
þarfa er eitt algengasta mein
nútimaþjóðfélags. Við þetta
bætist ákveðið vanmat á hlut-
verki konunnar sem húsfreyju og
móður og skilningsleysi á
skyldum foreldranna. Sivaxandi
áfengisneyzlu og fiknilyfjanotkun
stuðlar mjög að þessari geigvæn-
legu þróun. Má i þvi sambandi
benda á það, að áfengisnautn
hefurgripið óhugnanlega um sig i
menntastofnunum þjóðarinnar og
færzt neðar og neðar i aldurs-
Hver saknar
skartgripa?
OÓ—Reykjavik.
Lögreglan hefur undir höndum
skartgripaskrin, sem i er mikið
af verðmætum, en enginn veit
hver er réttur eigandi.
Skartgripaskrinið fannst á
sunnudag við hús við Skaftahlið.
Var þvi skilað á lögreglustöðina.
Er skrinið ljóst að lit, i þvi eru
margir gullhringar, hálsmen ,
armbönd og fleira af þvi tagi og
bera gripirnir með sér,að þeir eru
verðmætir.
KIp—Reykjavik.
Það ætti að verða óhætt fyrir
Reykvikinga að fá smá tannverk i
siðari hluta þessarar viku, án
þess að eiga ekki á hættu að finna
tannlækni i borginni. Þá fer hér
nefnilega fram þing norrænna
tannlækna og er búizt við, aö sæki
það milli 600 og 700 manns, þar af
stærsti hlutinn erlendir gestir.
Þetta verður i fyrsta sinn, sem
þing Skandinaviska tannlækna-
flokkana og er vissulega afleiðing
frahvarfs fjöldans frá Guði og
virðingar- og þekkingarleysis á
siðalögmáli hans, og gætir inn i
raöir heimilanna i æ rikara
mæii”.
Prestastefnan vill leggja
áherzlu á markvissa þörf á
fræðslu um hjúskaparmál, maka
og foreldrahlutverk á kristilegum
grundvelli. Æskilegt væri, að
fræðsla þessi færi fram i
skólunum, gefa þarf út bæklinga
um þessi mál og fjölmiðlar þurfa
að veita fræðslu um þessi mál.
Þá segir i ályktun Prestastefn-
unnar:
Prestastefnan leggur áherzlu á,
að settar séu ákveðnar reglur um
það, hve langur timi megi liða frá
þvi hjón óska eftir skilnaði og
þangað til prestar gefa út vottorð
um sáttatilraun. Sérfræðileg
hjálp, umfram það, sem prestar
geta veitt,þyrfti ætið að vera fyrir
hendi hvenær sem prestur telur
Nú er aldeilis fjör viö
Noröurá
Ekki er annaö hægt að
segja, en þeir veiði vel við
Norðurá þessa dagana.
Veiðihópurinn, sem hættir
veiðum i ánni á hádegi i dag,
var búinn að fá 67 laxa á
hádcgi i gær, en sá veiðihópur,
scm mest hefur vcitt hingað til
frá 1. júni, fékk 57 laxa. Alls
var á hádegi i gær búið að
veiða 320 laxa i ánni.
Mjög gott veður var uppi i
Borgarf. i gær og eflaust glatt
yfir niannskapnum- Þá cru
veiöimenn viðána nú farnir að
félagsins er haldið hér á landi, i
yfir 100 ára sögu þess, en það var
stofnað árið 1866. Þessi þing eru
haldin 3ja hvert ár i hverju land-
anna til skiptis, en tslands
hefur verið með siðan 1938.
Eins og gefur að skilja, er
undirbúningur fyrir svona stórt
mót mikill, en hann hefur staðiö
yfir s.l. 3 ár. Setning þingsins fer
fram i Háskólabiói i fyrramálið,
að viðstöddum forseta Islands,
ráðherrum og öðrum frammá-
þess þörf i sambandi við hjúskap-
arvandamál. Hjálpa þarf foreldr-
um til að koma á skipulegu helgi-
haldi á heimilum og byggja upp
trúarsamfélag og trúnaðarsam-
band við börnin, sem haldast
myndi fram yfir gelgjuskeiðið.
Til að aðstoða prestinn i þessum
efnum, þyrfti að virkja mun meir
en nú er gert félagasamtök og
leikmannahræyfingar innan
safnaðanna. Alhnga ber, að kirkj-
an þarf stuðningMaga við ýmsar
framkvæmdir til umbóta á sviði
félags- og mannúöarmála. T.d. er
þörf á nýrri lagasetningu, sem
gera myndi kleift að ráða sérhæft
starfsliö til margvislegrar þjón
ustu i söfnuðunum.
Einnig ályktaði Prestastefnan
sérstakiega um velferðarmál
aldraðra, þar sem lögð er áherzla
á aukna samvinnu kirkjunnar við
hina öldruðu, og að rikisstjóður
taki þátt i byggingakostnaði
dvalarheimila . 1/3 hluta.
veiða á flugu, og
útlendingarnir eru að hefja
innreiö sina.
Laxá i S-Þing aö lagast
A hádegi i gær var búið að
veiða 159 laxa i Laxá i Suður-
Þingeyjarsýslu, og inun þaö
vera heldur betri en á sama
tima i fyrrasumar. 1 gær
veiddust II laxar i ánni. Mest
veiðist á 1. veiöisvæði. i gær
voru bændurnir þar nyðra aö
veiða i ánni.
Sjö — 22 punda laxar hafa
vciðzt i ánni i sumar, en að
sögn Sigriðar Ágústsdóttur,
ráðskonu i veiðihúsinu, mun
mönnum um heilbrigðismál, bæði
innlendum og erlendum. Á þingi
þessu verður fimm aðalgreinum
tannlæknisfræðinnar gerð skil.
Verða þar ræddar helztu nýungar
i hverri grein og þar drepið á
visindarannsóknir og kliniska
reynslu, en siðan fara fram
umræður um þau atriði.er máli
skipta. Flytja þar erindi þekktir
tannlæknar frá öllum Norður-
löndunum.
t sambandi við þetta þing, fara
fram tvær stórar sýningar. Er
önnur þeirra opin öllum, en hin
aðeins fyrir þátttakendur. Fer sú
syning fram i Norræna húsinu og
verða þar sýnd öll nýjustu tæki i
sambandi við tannviðgerðir og
tannsmiðar. Sýna þar yfir 20
erlend fyrirtæki, þ.a.m. eitt
bandariskt, og er það i fyrsta
skipti, sem fyrirtæki þaðan sýnir
vörur sinar i sambandi við
norræna tannlæknaráðstefnu.
Hin sýningin, sem er opin öllum
almenningi, verður i Arnagarði,
stofu 301. Verður hún opnuð á
morgun kl. 14.00 og stendur fram
á sunnudag 2. júli. Þessi sýning er
frá sænska rikinu og hefur verið
sett upp viða um Sviþjóð.
Hún sýnir flest það, sem
viðkemur tönnum manna og
dýra, en aðaltilgangur hennar er
samt tannvernd. Eru þar sýndar
bæði lennur úr mönnum og
dýrum, allt frá 2ja metra
náhvalstönn i nokkra millimetra
tennur úr snákum. Þá er á henni
margt, sem viðkemur
tannlækningum, eins og við-
gerðum smiðum réttingum og
hirðingu, þó nokkuö sé nefnt. I
sambandi við þessa sýningu fara
fram fyrirlestrar og sýndar kvik-
myndir. Verða t.d. flutt sérstök
erindi. fyrir hjúkrunarfólk,
húsmæður, borgarstjórn ásamt
bæjar og sveitarstjórnum og
einnig fyrir börn 11 ára og eldri og
annað fyrir börn 6 til 10 ára
gömul.
algcngasta þyngdin vera 11 —
18 pund. Mun méöalþyngdin
vcra nokkuö hærri en var i
fyrra.
Úlla fékk 20 punda lax
Um daginn sögðum við frá
þvi, að Sæmundur Stefánsson
hefði fengið 22 punda lax i
Laxá i S-Þing. Þess vegna
sakar ékki að geta þess, að
degi siðar fékk eiginkona
hans, Úlla Stefánsdóttir 20
punda lax á Stallinum á 1.
veiðisvæði árinnar. Veiddi
Úlla laxinn á maðk.
—EB
Prestastefna tslands 1972:
OHEIUAÞROUN I
HJÚSKAPARMÁLUM
i nýútkomnu blaði af
Heimilispóstinum segir Gisli
Sigurbjörnsson eftirfarandi
sögu:
,,Jón þekktu allir, hann var
einn af atkvæðamestu
mönnum bæjarins: Reykjavik
var þá ekki orðin borg, og
viða gætti álirifa Jóns, hann
var einn af máttarstólpum
þjóðfélagsins.
Arin liðu og margt breyttist,
lika hjá honuni Jóni (hann hét
reyndar öðru nafni) eins og
hjá svo mörgum öðrum.
Bærinn varð að borg og hann
Jón var koininn á efri ár.
Börnin voru búsett erlendis,
og konu sína liafði hann misst
l'yrir mörgum árum. Húsiö
lians var rikmannlegt og
viöhafnarmikiö, enda hafði
verið gestkvæmt hjá þeim
lijónum, þegar hann var og
hét. Ráðskona hclt fyrir hann
heimili. Nokkrum herbcrgjum
var alveg lokað, liúsið var svo
stórt, cn ekki vildi hann sclja
það. Þarna liafði liann búið
incslan hluta æfinnar, og
þarna vildi hann vera til
liinztu stundar. Hcilsu-
hraustur liafði Jón ávallt
vcrið, vissi tæpast hvað
veikindi voru, þangað til hann
rakst I eina af ójöfnu gang-
stéttarhellunum og fót-
brolnaði. Þá fór nú að vandast
niálið. Ekki svo mikið i
fyrstu, þvi að liann var á
sjúrkahúsi, þar til fóturinn var
gróinn, og svo fór liann hcim.
Ráðskonan gifti sig nokkru
siðar og Jón var I vandræðum
með að fá aðra ráðskonu i
hcnnar stað. Fékk reyndar
eina cn hún var með öllu
ókunn og honuin likaði ckki
við hana. önnur kom, sama
sagan. Þannig gekk þetla
nokkurn tima, en svo varð
Jón veikur og þurfti mikla
hjúkrun, en ekkert pláss var
hægt að fá á sjúkrahúsi fyrir
liann, þrátt lyrirallt, sem hann
lial'ði gert i hæjarfélaginu.
Ekkcrt skildi Jón i þessu, liann
liafði átt von á öðru. Var allt
gleyml, scm hann liafði gert á
sinum lima?
Vinir hans reyndu að koma
lionum fyrir á sjúkrahúsi eða
hjúkrunarheimili, allt var
lengi vel árangurslaust. Loks
l'ékk hann þó inni, en mikil
voru umskiptin, og vinir hans
töluðu um þetta sin á milli, en
gátu ekki úr ncinu bætt.”
Hvað verður um
mig í ellinni?
i framhaldi af sögunni um
Jón, farast Gisla m.a. orð á
þessa leið:
„Jónarnir eru margir á
íslandi i dag, og þeim fjölgar
óðum. Fyrirhyggjuleysi um
l'ramtíðina er mikiö hjá öllum
þorra fólks. Hvernig hægt er
að vekja áliuga inanna, veit ég
sannast sagna ekki, en samt
verður að halda áfram að
skrifa blaðagreinar og tala uin
máliö.
Lagafrumvarp um elli-
heimili er á döfinni, og er það
mjög á sama hátt og nú er
tizka á Norðutlöndum. Gert er
ráðfyrir,að rikisframlag fáist
fyrir 1/3 stofnkostnaðar
elliheimilanna, enda séu þau
reist af sveitar- og bæjar-
félögum. Óráðið er, hvern
styrk aðrir, t.d. söfnuðir
kirkjunnar fengju, ef þeir færu
að koma upp elliheimili.
Náttúrlega skiptir það ekki
miklu máli, hver leysir
aðkallandi vandamál, og þvi
ber að fagna, að nú loks er þó
komið svo langt, aö ríkisfram-
lag verður væntanlega faan-
legt tii byggingar
elliheimilis.”
Að lokum segir Gisli:
„Greinin hófst með sögunni
Framhald á bls. 19