Tíminn - 26.11.1975, Blaðsíða 13

Miðvikudagur 26. nóvember 1975.
TÍMINN
13
1111111 miiiiHí 'iiMii nR
111
Léleg varahlutaþjónusta
Ég undirritaður fór i vara-
hlutaverzlun Bifreiða- og land-
búnaðarvéla nú um daginn, þar
sem ég hugsðist fá gler framan
á ljósker i Moskvitch árgerð
1973, en ég reyndist þar kominn
i „geitarhús að leita ullar”.
Afgreiðslumaður tjáði mér
nefnilega, að gler þessi hefðu
ekki fengizt þar i umboðinu
siðan fyrir hálfu öðru ári, og
hana nú.... Já, þar hafið þið það
piltar.
Er þetta ekki bagalegt fyrir
viðskiptavini ykkar, varð mér á
að spyrja rétt si svona.... „Jú,”
svaraði búðarmaðurinn þá, —
,,ég veit til þess að lögreglan er
farin að klippa af bifreiðum
skrásetningarnúmerin, af þess-
um sökum”. Já, — nefnilega
það, einmitt núna i vetrarbyrj-
un, skammdegi og kuldum, að
verða að láta sér lynda að horfa
á handhafa lögregluvalds klippa
af bifreið manns skrásetningar-
númerin sökum sérlega lélegrar
þjónustu bifreiðarumboðs.
Ég fékk að vita það þarna i
varahlutaverzlun umboðsins að
viðar væri þjónustan slök af
þessu tagi.
Mér varð það nú fyrst fyrir, er
út úr búðinni kom, að vikja
málinu til F.l. B. þar sem mér
var tekið af velvild og skilningi.
Forstjóri félagsins hafði þegar i
stað simasamband við eitt dag-
blaðanna hér i borginni og tjáði
þvi málavöxtu. t gær birtist svo
eindálka greinarstúfur um
málið eins og svo sem ekkert
væri um að vera.
Kannske er. þörf fyrir „frjálst
og óháð dagblað” fyrir mál af
þessu tagi. Fyrir mér er þetta
allalvarlegt mál, og liklega
fleirum.
Ég hef fyrir satt að rúss-
neskar nýlegar bifreiðar séu nú
ónothæfar i þó nokkrum mæli,
og hafi verið talsverðan tima,
vegna þess að varahlutir eru
ófáanlegir hjá umboðinu.
Hér á þó rússneska umboðið
ekki eitt hlut að máli. Viðar er
pottur brotinn varðandi vara-
hlutaþjónustuna.
Svona sofandaháttur
innflytjanda hlýtur að vera ekki
aðeins óþægilegur, heldur getur
hann varðað siðferði manna og
vafalaust lif og limi einnig.
Það er mjög i tizku nú að gera
kröfur til allra nema sjálfra sin.
Er þá nema von að ringulreið og
jafnvel hrun blasi við, þegar
sum hjól þjóðarlikamans eru að
stöðvast og jafnvel farin að snú-
ast aftur á bak.
Já, lög eru sett á alþingi okkar
hinu virðulega, en sumum
hverjum þeirra laga reynist svo
ekki unnt að framfylgja, sökum
meinsemda i þjóðarskrokknum.
ökutæki skulu i viðunandi
ástand, þó sérlega öryggisút-
búnaður þeirra og löghlýðnir
menn og konur reyna af sam-
vizkusemi og eftir beztu getu að
fara eftir þessu sin og annarra
vegna, en viti menn, svo fæst
ekki hjá umboði bifreiðarinnar
varastykki, bremsuborðar,
stýrisendi, gler á ljósker, sam-
loka, o. fl. o. fl. mánuðum
saman.
Nú, stýrisendi bilar skyndi-
lega eða stýrið, þýðingarmikið
stjórntæki — örkuml eða bani
margra manna blasir við.
Bremsurnar bila skyndilega i
beygju við brú, voðinn blasir
við. Ljósin slokkna fyrirvara-
laust og hörmungarnar eru
augljósar.
Stundum neyðast menn til að
aka bifreiðinni i ólagi og af
verður kannske hörmungar-
saga, vegna þess að skortur er
á varahlutaþjónustu.
Slikt kann að hafa i för með
sér aukið kæruleysi og uppreisn
hjá hinum ýmsu borgurum, ekki
sizt viðkvæmum ungmennum.
Það þarf að gera kröfu til
hlutaðeigandi aðila um að bæta
þegar i stað úr þvi slæma
ástandi sem nú er rikjandi i
nauðsynlegri þjónustu við bif-
reiðaeigendur hvað varahluti
snertir. Verði þessi krafa hunz-
uð eiga réttir aðilar talsvert á
samvizkunni.
Þeir eru og verða ótaldir sem
i hjólastól eða gröfina fara sök-
um sofandaháttar bifreiða-
umboða.
Það verður þvi að gripa til
róttækra aðgerða og er athug-
andi hvort ekki kæmi til mála að
láta stöðva sölu á bifreiðum hjá
þeim umboðum er verst standa
sig i lifsnauðsynlegri þjónustu
við viðskiptavini sina, þar til
þjónustan hefur verið fyllilega
bætt.
Slysafaraldurinn að undan-
förnu er hörmungarsaga og ætti
vissulega að kenna mönnum, ef
menn á annað borð geta hugsað
heilt.
Sú báglega slysatiðni sem átt
hefur sér stað fyrirfarandi er
vissulega ekki sök innflytjenda
einna. En þeir verða að gera
sér það ljóst að fullu, að þeir
eru i býsna mikilli ábyrgðar-
stöðu, þótt allir beri auðvitað
ábyrgð i umferðinni. Þá er
ábyrgð umboðanna augljóslega
ekki sizt þar sem þeir, er þar
stjórna, geta beint eða óbeint
verið örlagavaldar fjölda
manna með veittri þjónustu
sinni eða þjónustuleysi.
Hér virðist vera verðugt
verkefni handa Félagi islenzkra
bifreiðaeigenda, að vinna að.
Stjórnendur félagsins! Látið
málið til ykkar taka, þá vinnið
þið þarft verk, og vafalaust
hafið þiðstuðning margra góðra
manna.
Heykjavik, 15. nóv. 1975.
Guðni J. Þórarinsson
Másseli
O SUF-síðan
fræðslu nái fram að ganga á
þessu þingi og það sem fyrst.
Alþýðusamtökin hafa starfrækt
Bréfaskóla, en starfsemi hans
hefur til þessa átt i vök að verjast
vegna fjárskorts. En bezt sést
hver þörf er á sh'ku fræðslustarfi
af þvi, að nemendur eru nú hvorki
meira né minna en 2000 talsins og
i þeim hópi er fólk á öllum aldri,
allt frá bömum til gamalmenna.
Fróðleiks- og þekkingarþorstinn
og þörfin er þvi mikil. Þá hefur
MFA, þ.e. Menningar og fræðslu-
samband alþýðu unniö mikið og
merkilegt fræöslustarf i formi
námskeiða, sem haldin hafa verið
um land allt á vegum verkalýðs-
félaganna. Siðast en ekki sizt vil
ég nefna Félagsmálaskóla al-
þýðu, sem rekinn er af ASl og
MFA og á sér aðsetur I ölfusborg-
um. Þessi skóli hóf starf sitt á
þessu ári og þaðan hafa þegar út-
skrifast tveir hópar úr fyrstu önn
skólans,'en fyrirhugað er að önn-
ur önn verði i febrúar á næsta ári.
Ætlunin er að annirnar verði
þrjár og taki hver þeirra tvær
vikur.
Nýlega útskrifaðist úr skólan-
um annar hópurinn úr fyrstu önn.
1 hópnum voru 16 manns á öllum
aldri, fólk úr alþýðustétt hvaðan-
æva að af landinu. Þetta fólk á
aðild að ýmsum verkalýðsfélög-
um. Félögin eru misstór, og vafa-
laust hafa hvert um sig gert það
sem þau megnuðu til þess að
styrkja sina menn. Fjárráð
minnstu félaganna eru hins vegar
svo litil, að þau megna ekki að
greiða þann kostnað,sem af ferð-
um og uppihaldi hlýzt, og þvi sið-
ur vinnutap það, sem þeir verða
að þola, sem námskeiðin sækja.
Skólipn sjálfur er lika fjárvana.
Þá verður kannski mörgum á
að spyrja, hvernig á þvi standi að
verkalýðshreyfingin eigi ekki til
fræðslusjóði til þess að styrkja
félaga sina. Þvi er til að svara, að
mörg félaganna eiga nú þegar
slika sjóði, en það þarf engum að
segja hvernig þeir fjármunir fara
i vitiseldi verðbólgunnar. 1 hon-
um brennur það fé, sem félög og
einstaklingar hafa ætlaö að eiga
til þess að vera efnalega sjálf-
stæðir. Það vita allir, að þeim
fjármunum er hreinlega stolið —
ég kalla það þjófnað, þó svo að
hann sé lögverndaður.
Ekki verður rætt um fræðslu-
mál verkalýðshreyfingarinnar án
þess að hugleiða hvaða tima
verkamaðurinn á að hafa til þess
að afla sér þjálfunar og þekking-
ar.
Þvi hefur verið haldið fram, að
atvinnutekjur hérséu svipaðar og
annars staðar á Norðurlöndum.
Þetta er kannski rétt, ef litið er á
heildartekjur, en þá er þess að
gæta að annars staðar er miðað
við þá reglu, að menn vinni ekki
nema sjö til átta tima á dag, en
hér á landi er vinnutimi ósjaldan
helmingi lengri, og þykir ekki til-
tökumál, þótt menn vinni sextiu
tima á viku, enda veröa menn að
þræla myrkranna á milli og gott
betur til þess að afla sér lifvæn-
legra tekna.
Þessi skipan mála er engum til
góðs nema atvinnurekendavald-
inu, sem telur sig hafa af þvi hag,
að menn þurfi að þræla sem mest
til þess að hafa i sig og á og
kreista þannig úr þeim allan bar-
áttukraft.
Margrannsakað er, að fullum
afköstum skilar verkamaður
ekki, ef vinna fer fram úr sjö til
átta stundum á dag. Það er m.a.s.
mögulegt, að um framleiðslu-
aukningu yrði að ræða i flestum
greinum,efvinnutimiyrði styttur
þannig, aðvinnuvikan yrði i raun
40 stundir og lögð yrði niður öll
nætur- og eftirvinna.
Eitt grundvallaratriðanna i
stefnu Framsóknarflokksins er,
að byggja á samvinnu við al-
mannasamtökin en ekki á þjón-
ustu við samtök fjármagnsins.
Framsóknarflokkurinn verður i
reynd að taka skelegga afstöðu til
þessara mála. Þannig getur hann
orðið sterkt afl innan verkalýðs-
hreyfingarinnar, en til þess að
svo geti orðið verður hann að
setja vinnuna i öndvegið og þar
með talið starf við öflun þekking-
ar. Þetta verður að setja ofar
fjármagni og fésýslu, þannig að
fjármagnið þjóni vinnunni og
verkalýðnum.
Það er sárgrætileg staðreynd,
að sá langi vinnutimi, sem við nú
búum við, skuli þjóna þeim til-
gangi helztum að svifta launafólk
þeim tima og þvi þreki, sem það
þarf á að haldá til þess að geta
sinnt eigin kjara- og velferðar-
málum, svifta það tima og orku
til lestrar fræðilegra og menn-
ingarlegra bókmennta eða þekk-
ingaröflunar með öðru móti.
Við Framsóknarmenn verðum
að gera okkur ljóst, að þessum
félagslegu markmiöum nær
flokkurinn ekki f samstarfi við
Sjálfstæðisflokkinn, sem alla tið
hefur verið andsnúinn hagsmun-
um alþýðu þessa lands.
Ég vil ljúka þessum orðum með
þvi að lýsa yfir bjartsýni minni á
þvi, að okkur takist að auka
tengsl Framsóknarflokksins viö
verk a lý ðshre yf ingu na.
Verkalýðsmálanefnd flokksins
hefur nú boðað til ráðstefnu um
verkalýðsmál i samvinnu við
Samband ungra framsóknar-
manna 29. og 30. nóvember n.k.
Ég skora á alla framsóknar-
menn i verkalýðsstétt, sem þvi fá
við komið, að fjölmenna á þessa
ráðstefnu.
Þriþættur lopi.
Okkar vinsæli þriþætti lopi
ávallt fyrirliggjandi i ölium |
sauðalitunum.
Opið 9-6 alla virka daga og ti)
hádegis á laugardögum,
Magnafsláttur.
Póstsendum um allt land.
Pöntunarsimi 30581.
Teppamiðstöðin,
Súðarvogi 4,
Iðnvogum, Kvik.
Finnskt verðlaunaleikrit í útvarpi
A FIMMTUDAGINN verður flutt
i útvarpi finnska leikritið „Art
Virtanen 8 ára” eftir Maijaliisu
Dieckmann. Leikritið hlaut verð-
laun i samkeppni norrænna út-
varpsleikrita snemma á þessu
ári. Maijaliisa Dieckmann er
fædd i Mellila árið 1934, og er
bóndadóttir. Hún lauk prófi frá
kennaraháskólanum i Abo 1962.
Hefur siðan kennt i ýmsum skól-
um. Auk efnis fyrir skólaútvarp
og bai;natima hefur hún samið
nokkur leikrit. Þekktust þeirra
eru „Ast og leirböð” og „Ari Vir-
tanen 8 ára”.
„Vandræðabarnið” Ari Vir-
tanen, sem höfundur kallar svo, á
bæði foreldra og heimili, en er
engu að síður rótlaus og slitinn úr
tengslum við umhverfi sitt. Hann
er ósannsögull og skrópar úr skól-
anum. Höfundur segir um hann
m.a.: „Ari naut i rauninni um-
hyggju i uppvextinum. Fjölskyld-
an átti ekki i neinum fjárhagsörð-
ugleikum og enginn drykkjuskap-
ur var á heimilinu. Enginn, sem
þekkir til slikra hluta, getur gert
sér i hugarlund þann skort á
hlýju, ástúð og vináttu sem Ari og
hans likar eiga við að búa.”
Hver er skýringuna að finna?
Kannski i þvi, að fjölskyldan flyt-
ur úr einum stað i annan, finnur
ekki fótfestu þrátt fyrir velgengni
á ytra borðinu? Slikt á sér marg-
ar hliðstæðar bæði fyrr og siðar.
Hver og einn verður að finna það
svar, sem hann telur liklegast.
Torfey Steinsdóttir hefur þýtt
leikritið, en leikstjóri er Briet
Héðinsdóttir.
BRAUN SYNCHRON PLUS
Örþunnt platínuhúðað blað
Það er leyndardómur hins snögga og
mjúka raksturs
Snöggur og mjúkur á
raksturinn að vera.
Hann á svo sannarlega
ekki að vera harður og
óþægilegur.
Þess vegna er blaðið húðað
örþunnri platínuhúð og það
er mjúkt þegar það leggst
þétt að húð þinni.
Platínuhúðin er öruggasta
tryggingin fyrir þægilegum,
snöggum og mjúkum rakstri.
Þessi þægilegi/ snöggi ogmjúki
rakstur er ástæðan
fyrir þvú að þér kaupið og notií
BRAUN SYNCHRON PLUS rakvélina.
Fæst í raftækjaverzlunum í Reykjavík og víða
um land og hjá okkur.— Verð kr. 12.385.
Sími sölumanns er 1-87-85.
BRAUN-UMBOÐIÐ:
RAFTÆKJAVERZLUN ÍSLANDS
Ægisgötu 7 — Sími 17975/76
ra
hlutir
Notaðir
varahlutir
í flestar gerðir eldri bíla
Yfir vetrarmánuðina er Bíiapartasalan
opin frá kl. 1*6 eftir hádegi.
Upplýsingar í síma 11397 frá kl. 9-10
fyrir hádegi og 1-6 eftir hádegi
BÍLAPARTASALAN
Höfðatúni 10, simi 11397.

Opið frá kl. 9—7 alla virka daga og 9—5 laugardaga.
j
‘á vrojVðt 'Sfíffa r
% Til leigu |
ijK
I
m

ív: m
1 •

er geymsluhúsnæði
á jarðhæð i Hafnarhúsinu við Tryggva-
götu.
Upplýsingar á Hafnarskrifstofunni.
y s.f’ x *
llalnarst jórimi
i Reykjavik.
m
,T; .
S5