Fréttablaðið - 26.09.2006, Síða 64

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
����������
�����������������������������
Sem meistari í þeirri list að láta óheppileg orð falla, sór ég á
dögunum að hlaupa tíu kílómetra
á næstu menningarnótt. Þessi mis-
tök urðu í hita leiksins í vitna við-
urvist en með tilliti til aðstæðna
hefði verið kurteislegt að líta á
rausið sem óráðshjal.
ÞVÍ miðað við úthald, þrek og
form er verkefnið tiltölulega von-
laust. Sennilega hefði ég átt að
sukka meira á yngri árum, að
minnsta kosti eru bæði Bubbi og
Ellý rosaflottir kroppar. Af ein-
hverjum ástæðum, kannski annar-
legum hvötum, greip bóndi minn
loforðið á lofti og skipaði sjálfan
sig umsvifalaust sérlegan þjálf-
ara. Ekki var liðin nema svona
vika frá yfirlýsingunni að hann
hafði mjakað mér í gamlar hlaupa-
túttur og pokalegar joggingbuxur
og var þar með tilbúinn til að láta
hía á mig úti á götu. Hann þóttist
vilja hlaupa með mér til halds og
trausts, en undirliggjandi ástæða
var nú sennilega ótti við svindl.
VEGNA þess að maðurinn minn
telur allar hindranir í lífinu liggja
í hugarfarinu, fannst honum þjóð-
ráð að láta mig strax hlaupa rosa-
lega langt, bara svo allar styttri
vegalengdir yrðu hjóm þaðan í
frá. Hann gleymdi reyndar að
segja mér frá þessu plotti, ég hélt
við ætluðum í rómantískt skokk
kringum Tjörnina. Fyrsta húsa-
lengdin var líka bara fín, en þegar
hann tók stefnuna rakleitt niður
að sjó fóru að renna á mig tvær
grímur. Reyndar leyfði hann mér
að ráða hraðanum þannig að um
tíma óttaðist ég að vegalengdin
milli mín og konunnar álengdar
með barnavagninn myndi aldrei
minnka, en með seiglunni fór ég
að lokum fram úr henni.
ALLA leiðina hélt bóndi minn uppi
léttu spjalli en fékk engin svör
frekar en frá gæludýri sem hjalað
er við, einungis astmakennt hvæs.
Þegar við skeiðuðum á milli póst-
númera spurði hann um hugsanir
mínar. Mér sem hafði einmitt ekki
dottið neitt í hug annað en hvers-
vegna í ósköpunum ég væri ekki
heima að slappa af. Þetta gat ég
vitaskuld ekki sagt honum en fann
út að „þú - ert - kríp“ er taktföst
setning, hvetjandi og góð til end-
urtekningar á meðan maður hleyp-
ur.
SIGURSÆLAN sem fylgdi því að
lifa af þessar píslir var reyndar
frábær. Endorfín er verðlaun
þeirra sem hafa þolað miklar þján-
ingar.
Píslir gefinna
loforða
vaxtaauki!
10%
A
RG
U
S
/
06
-0
47
2
Kynntu þér málið á spron.is