Tíminn - 13.05.1982, Blaðsíða 20

VARAHLUTIR
Sendum um land allt
Kaupurn nýlega
bíla til niðurnfs
Simi (91 ) 7 - 15-51, (91 ) 7 - 80-30.
TTT-ITATA T TT7I SkefTl III UV6gÍ 20
rrrjUU nr , Kópavo^i
Mikið úrval
Opió virka daga
9-19 • Laugar-
daga 10-16
HEDD HF.
Gagnkvæmt
tryggingafé/ag
labriel
HÖGGDEYFAR
QJvarahlutir
Armiila 24
Simi 36510
mm
■ Vestur á
býr Einar
Patreksfirði
Einarsson,
handlaginn maðurá efri á-
urn sem föndrar við smíði
góðra gripa í ellinni. Hann
sýndi Tímamanni sem var
á ferðinni þar vestra ný-
lega# suma gripa sinna,
þar á meðal þrjá sem
vöktu mesta athygli undir-
ritaðs, agnarlitinn sel tálg-
aðan úr maghogny og virð-
ist gæddur þessu einkenni-
lega lífi sem menn heillast
af þegar þeir horfa i augu
sela — selur með sál. Ann-
ar var forn kistill, útskor-
inn og svo var steinflaga
þar sem á var máluð þjóð-
saga.
■ Einar Einarsson á bak vift húsiö sitt, þar sem hann hefur hengt upp steinblt, sem Vestfiröingar kalla
rcyndar „stennbit” til herslu.
TfmamyndSV
PENINGAKISTILL HALLDORU
RfKU OG SEUIR MED SAL
— rabbad vid Einar Einarsson á Patreksf irdi
Einar segir frá. „Þaö voru
tröllkonur, systur sem bjuggu sin
i hvoru fjalli, ég man ekki hvaöa
fjöll þaö voru, en önnur kallaöi til
hinnar og beiddi aö lána sér pott.
„Til hvers þarftu pott?” segir
hin. „Ég ætla aö sjóöa i honum
mann” „Hver er hann?” segir
hin. „Hann Gissur, Gissur frá
Lækjarbotnum.” Og þarna er
hann Gissur á hestinum og þeir
veröa báöir svona hræddir þvi
hann veit aö þaö á aö fara aö
sjóöa hann.”
Einar er svolitiö svartsýnn á aö
list á heimilunum eigi framtlö
fyrir sér. „Um aldamótin var
smiðurá hverjum bæ”, segir
hann, „en nú held ég aö þaö sé aö
deyja út. Heimilisiönaöurinn er
aö hverfa”. Þar sem blaöamaöur
er aö handfjatla agnarlitinn sel
1 skorinn i kjörviö og varla stærri
en litlifingur smárrar handar
kemur kona Einars, Úlafla Ólafs-
dóttir og segir: „Hann var meö
smákubb og henti honum og ég
sagöi, nei tálgaöu heldur eitthvaö
úr honum. Hann sat bara þarna
viö boröiö og hann tekur jú spýt-
una og fer aö tálga og þetta varö
úr þvi.” Þaö kemur á daginn aö
menn hafa mjög falaö selinn af
Einari, enda er gripurinn óvenju
fallegur og „lifandi”. En Einar
segir: ,,Ég treysti mér ekki til að
gera annan og vil þess vegna ekki
láta þennan.”
Og svoer þaö kistillinn. „Mér
var gefinn hann”, segir Einar.
„Ef sá sem gaf mér hann heföi
lifað núna, væri hann um nirætt.
Hann var alinn upp á Felli i
Tálknafirði og hann sagöi mér að
þegar hann var aö alast þar upp
sem barn, heföi kistillinn veriö aö
flækjast þar svo illa farinn aö
enginn vildi eiga hann. Þá var bú-
iö að mála hann grænan.
Svo flyst þetta fólk frá Felli að
Lambeyri og kistillinn meö. Þá
sagðist hann hafa geymt i honum
skotfæri 1 mörg ár. Svo flyst þessi
maður hingað til Patreksfjarðar
og verður útgerðarmaöur hér og
byggöi sér hús hérna niöur undir
fjörunni til aö beita I linuna og
svoleiöis. Þar sé ég þennan kistil
og þar stóöu niörl honum tveir
smuroliubrúsar og botninn var
oröinn gegnsósa af ollu. Og ég
spyr hann hvort ég megi nú ekki
eiga hann. Jú hann hélt þaö nú”,
segir Einar og hlær. Svo heldur
hann áfram. „En þaö var erfiöast
aö ná af honum málningunni. Ég
var búinn að fá alls slags efni
sunnan úr Reykjavik sem áttu að
leysa upp málningu en þaö vann
ekkert á þvi. Ég skóf hann svo all-
an meö hnlf.”
Þau hjónin segja svo bæöi og
eru sammála: „Þetta var oröið
svo ógurlega ljótt”. Kistillinn er
orðinn mjög gisinn og Einar hefur
fellt lista I rifurnar og skorið I þá
svo útskurðarmunstriö haldist.
Og svo halda þau áfram með sög-
una: „Sumir halda aö þetta sé
peningakistill Halldóru riku sem
bjó á Felli og margar sagnir eru
til um. Hún var uppi fyrir eitt-
hvaö á þriöja hundrað árum. Þaö
er ekkert ósennilegt a.m.k. er
kistillinn örugglega úr hennar
búi. Sumir segja að þetta sé llkt
útskuröarstilnum Bólu-Hjálm-
ars” skaut ólafia inni samtalið en
Einar sagöi: „Þetta er nú ekki
nákvæmnisvinna auöséö aö
munstriö hefur ekkert veriö dreg-
iö upp, bara skorið eftir auganu.”
Slöan förum viö niöur I kjallara
að skoöa aðstööuna þar sem Ein-
ar föndrar viö aö renna ýmsa
gripi við frumstæöar aöstæöur til
aö gefa vinum og vandamönnum.
SV
Fimmtudagur 13. mai 1982
fréttir
Játaði aðild að
fjölda innbrota
■ Sautján ára piltur
var úrskuröaöur I allt
aö viku gæsluvaröhald
aö beiðni rannsóknar-
lögreglu rikisins I gær.
Pilturinn hefur játaö
viö yfirheyrslur aö
eiga aðild aö fjölda
innbrota sem framin
hafa veriö i Reykjavik
og nágrenni aö undan-
förnu. Er nú veriö aö
rannsaka hvort hann
hafi ekki verið viöriö-
inn fleiri afbrot.
Pilturinn var upp-
haflega handtekinn
vegna innbrotsins á
kosningaskrifstofu
Framsóknarflokksins
viö Lindargötu 9 I
Reykjavik. —Sjó.
Rúmlega 800 at-
vinnuleysisdagar
í apríl
■ Atvinnuleysis-
dagar á landinu öllu
voru 8.270 I april. Þaö
svarar til þess aö 382
hafi verið atvinnu-
lausir allan mánuðinn
og er um 0.4% af
mannafla á vinnu-
markaönum.
Skiptingin milli kynja
var þannig aö 55% at-
vinnuleysingjanna
voru konur en 45%
karlar. Veruleg fækk-
un varö á atvinnu-
leysidögum frá mars-
mánuði, en þá voru
þeir 13.401. Sama hlut-
fall var I atvinnuleys-
inu nú og I aprfl I
fyrra.
Um allt land
skánaöi atvinnuá-
standiö I april frá þvi
sem var I mars, nema
á Siglufiröi. Þar jókst
atvinnuleysi og var
litiö framboö á vinnu
fyrir konur. Aðalá-
stæöa þess er stöðvun
Siglósfldar. A höfuö-
borgarsvæöinu voru
skráöir 2.299 atvinnu-
leysisdagar i aprfl, en
voru 4.620 I mars. Af
þeim dögum, sem
skráðir voru I april á
höfuöborgarsvæöinu
voru 1.197 hjá konum,
en 106 einstaklingar
voru skráöir.
I Vestmannaeyjum
og á Vestfjöröum var
ekkert atvinnuleysi i
april
dropar
Galli á gjöf
Njarðar
■ Njöröur Njarövik
sagöi I Morgunpóstinum I
gær, aö Rithöfundasam-
bandiö heföi engin af-
skipti af úthlutun úr
launasjóöi rithöfunda.
Mörgum brá I brún, þvl
fyrir rúmlega ári safnaöi
Njöröur sjálfur undir-
skriftum undir mótmæii
til alþingis, þar sem þess
var krafist aö Rit-
höfundasambandiö héldi
þeim rétti aö tilnefna
stjórn Launasjóðsins, en
þá stóö til aö breyta um
tilhögunog tilnefna stjórn
Launasjóösins á öörum
grundvelli, vegna þess aö
menn töldu galla hafa
komiö fram á gjöf Njarð-
ar.
Talar ekki
við hvern
sem er!
■ Þeir sem horföu á
Fréttaspegil sjónvarpsins
siöasta föstudag furðuðu
sig á þvl meö hverjum
hætti tekiö var á álmálinu
margumtalaöa. Þar
ræddi fréttamaöur viö þá
Ragnar Halldórsson, for-
stjóra tSAL, og Hjörleif
Guttormsson, iðnaöar-
ráöherra, hvorn I slnu
lagi, en mörgum þótti
eðlilegri framgangsmáti
aö Hjörleifur og Ragnar
heföu skipst á skoðunum
innbyröis.
Nú höfum viö haft
spurnir af þvl, aö þaö var
hreint ekki fréttamannin-
um aö kenna aö viö misst-
um af þvi sem heföi getað
oröið skemmtilegt ein-
vigi, heldur Hjörleifi.
Þannig munu nefnilega
mál hafa verið vaxin, aö
fréttamaöurinn ætlaöi aö
leiöa fjandvinina saman,
en Hjörleifur þvertók það
meö öllu, — sagöist ekk-
ert hafa viö Ragnar að
tala. Og ekki nóg meö
þaö, — heldur mun Hjör-
leifur hafa beöiö sjón-
varpsmenn aö koma mál-
um þannig fyrir aö hann
þyrfti ekki svo mikið sem
aö hitta Ragnar I sam-
bandi viö útsendingu
þáttarins!
Viö höfum hinsvegar
engar spurnir af þvi hvort
Hjörleifur hafi neyöst til
aö berja Ragnar augum á
bllastæöinu framan viö
sjónvarpshúsiö.
Krummi ...
heyröi aö ástæöan fyrir
þvi hve margir frambjóö-
endanna voru ankanna-
lega mjóróma I sjónvarp-
inu á sunnudaginn heföi
veriö sú, aö þeir áttuöu
sig ekki á þvi aö um
kapalsjónvarp var aö
ræöa, og heföu stigiö á
kapalinn...