Morgunblaðið - 20.12.2006, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 20. DESEMBER 2006 51
menning
Slökkvilið
Höfuðborgarsvæðisins
Æskilegt er að setja reglur
um kerti og kertaskreytingar
á vinnustöðum og að þær
séu öllum starfsmönnum vel
kynntar. Aldrei má skilja eftir
logandi kerti eða
kertaskreytingu í mannlausu
herbergi s.s. í fundarherbergi
eða á kaffistofu vinnustaðar.
Munið að
slökkva á
kertunum
i
PIPAR OG SALT-KVARNIR
MEÐ RAFHLÖÐUM
I I
Klapparstíg 44
sími 562 3614
Gjafasett
6.900
Opið kl. 10-22 alla daga til jóla
SNORRI Wium hefur getið sér
mjög gott orð undanfarið fyrir góðan
söng og líflega sviðsframkomu, nú
síðast í Brottnáminu úr kvenna-
búrinu þar sem hann þótti sýna frá-
bæra frammistöðu. Því er alls ekki
úr vegi fyrir söngvarann að fylgja
velgengni sinni eftir með útgáfu
hljómdisks. Hann fær til liðs við sig
gamalreyndan samstarfsmann, Jón-
as Ingimundarson píanóleikara, sem
er flestum hnútum kunnugur þegar
kemur að meginviðfangsefni plöt-
unnar, íslenskri sönglagahefð. En
auk íslensku laganna hefur disk-
urinn einnig að geyma ítalskar aríur
og sönglög. Þetta er fyrsti geisla-
diskur Snorra og finnst undirritaðri
það gleðiefni að hann skuli velja að
gera íslensku hefðinni skil. Hann
blandar skemmtilega saman ten-
órlögunum sem allir þekkja, eins og
„Í fjarlægð“, „Draumalandið“ og
„Hamraborgin“ og öðrum sem ekki
eru eins mörgum kunn, t.d. „Mána-
skin“ eftir Eyþór Stefánsson og
„Vögguljóð“ eftir Sigurð Þórðarson
sem þeir Jónas gera reyndar ein-
staklega góð skil með hárfínum blæ-
brigðum og mýkt. Það er vel til
fundið að hafa íslensku lögin saman
fyrst og færa sig svo yfir í ítölsku
söngtónlistina þar sem Snorri er
greinilega á heimavelli. Lipur og lýr-
ísk túlkun einkennir söng hans, blæ-
brigðum raddarinnar fjölgar og
manni verður enn ljósara hversu
mikilli færni hann býr yfir, sem hon-
um tekst þó að koma frá sér á til-
gerðarlausan og afslappaðan hátt. Í
næstsíðasta laginu á diskinum vend-
ir Snorri sínu kvæði í kross og syng-
ur á þýsku, Gern hab’ich die Frau’n
geküsst úr óperettunni Paganini eft-
ir ungverska tónskáldið Frans Leh-
ár, sem er skemmtileg tilbreyting
frá ítölskunni, lauflétt lag með
glettnum undirtón.
Snorri hefur mjög fallega rödd.
Hún er stöðug og alltaf þýð, líka
þegar sprengikraftur hennar losnar
úr læðingi sem er einstakur kostur
fyrir tenórsöngvara. Samspil Snorra
og Jónasar er hnökralaust, hlustu-
nin á milli þeirra er fínstillt og næm
svo skapast nánd sem nær alveg
heim í stofu. Platan rennur ljúflega í
gegn og hefur á sér hátíðlegan
sunnudagsblæ, sem er þó í senn al-
þýðlegur og aðgengilegur. Tvímæla-
laust góður kostur í jólapakkann.
Hárfín blæbrigði og mýkt
Morgunblaðið/RAX
Næmir „Samspil Snorra og Jónasar er hnökralaust, hlustunin á milli þeirra
er fínstillt og næm,“ segir meðal annars í dómi Ólafar Helgu Einarsdóttur.
TÓNLIST
Geisladiskur
Snorri Wium syngur Aríur og sönglög við
meðleik Jónasar Ingimundarsonar. Tekið
upp í salnum, Kópavogi, í mars og júní
2005. Hljóðritun annaðist Sveinn Kjart-
ansson hjá Stafræna hljóðupptökufélag-
inu. Snorri Wium gefur út en dreifing er í
höndum 12 tóna.
Snorri Wium og Jónas Ingimundarson –
Aríur og sönglög
Ólöf Helga Einarsdóttir
TÖLVULEIKJAGÚRÚINN og
slagsmálamyndasmiðurinn Paul
V.S. Anderson, á að baki vinsælar
brellu- og átakamyndir á borð við
Alien vs Predator, Resident Evil,
Event Horizon og Mortal Kombat.
Þessar myndir leikstjórans, og e.t.v.
fleiri, draga dám af tölvuleikjum,
eru fyrirmyndir þeirra eða af-
sprengi.
Dead or Alive er af sama toga,
byggð á samnefndum bardagaleik
(að því ég best veit, ef hann er ekki
kominn á markaðinn, er hans örugg-
lega ekki langt að bíða).
Nokkrar kattliðugar stúlkur
halda til fagurrar Kyrrahafseyju til
að taka þátt í útsláttarkeppni í aust-
urlenskum bardagaíþróttum. Ekki
líður á löngu uns þeim skilst að eitt-
hvað meira en lítið gruggugt búi
undir yfirborðinu. Það kemur á dag-
inn að á bak við tjöldin er keppn-
isstjórinn Donovan (Roberts) að
taka upp slagsmálin og hyggst nýta
þau við gerð næsta leiks fyrirtækis
hans.
Það þarf ekki að kvarta undan því
að stúlkurnar er fimar og fallegar og
í fögru umhverfi en átökin verða
sjálfsagt leiðigjörn flestum öðrum
en unnendum harðsnúinna tölvu-
leikja. Yuen leikstjóri var í röð fræg-
ustu og vinsælustu bardagamynda-
leikara áður en hann tók að stýra
þeim. Hann vakti talsverða athygli í
þessum geira með The Transporter,
fyrstu myndinni sem hann leikstýrði
á Vesturlöndum og fór hún nánast
beint í raðir „költ“-mynda.
Það skásta við DOA er bardaga-
dansinn sem er mun betri og hug-
myndaríkari en efnisþráðurinn og
leikurinn þar sem einsleit smástirni
fara mikinn. Eina kunnuglega and-
litið er á Eric Roberts sem maður
hefur reyndar ekki saknað neitt til-
takanlega.
Gellusprell
Sæbjörn Valdimarsson
KVIKMYNDIR
Sambíóin
Leikstjóri: Cory Yuen. Aðalleikendur:
Jaime Pressly, Holly Valance, Devon
Aoki, Sarah Carter, Eric Roberts, Na-
tassia Malthe, Matthew Marsden. 87
mín. Bandaríkin/Þýskaland/Bretland.
2006.
DOA –
Dans „Það skásta við DOA er bardagadansinn, sem er miklum mun betri
og hugmyndaríkari en efnisþráðurinn og leikurinn.“