Morgunblaðið - 13.08.2008, Blaðsíða 26
26 MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Davíð Héðins-son fæddist í
Reykjavík 17. mars
1969. Hann lést á
Landspítalanum 6.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Ingibjörg
Olga Hjaltadóttir, f.
10. mars 1934, d. 2.
febrúar 1996, og
Héðinn Emilsson, f.
22. febrúar 1933, d.
1. mars 2006.
Systkini Davíðs
eru: 1) Margrét, f.
13. janúar 1957, gift Birni Guð-
mundssyni. Þeirra börn eru Héð-
inn, f. 1975, Guðrún, f. 1980, og
Helgi f. 1990. 2) María Solveig, f.
27. júlí 1958, gift Sigfúsi R. Sig-
fússyni. Dóttir Maríu og Þórarins
Bendikz er Ingibjörg María f.
1984. 3) Emil Björn, f. 20. apríl
1965, kvæntur Margréti Björgu
Guðnadóttur. Þeirra börn eru
Arna Rut f. 1993, Guðni Snær, f.
1997, og Tinna Rún f. 2006. 4)
Magnús f. 13. júní 1967, kvæntur
Margréti Þórarinsdóttur. Þeirra
iðnrekstrarfræði frá Tækniskóla
Íslands 1993 og sveinsprófi í
húsasmíði sama ár. Meistaraprófi
í húsasmíði lauk Davíð frá Iðn-
skólanum í Reykjavík 1995. Davíð
byrjaði barnungur að vinna við
ýmis störf og var eftirsóttur
starfskraftur allt frá því að hann
fór að afgreiða bensínið á bátana
í Snarfara 10 ára gamall. Hann
lærði iðn sína hjá Sveinbirni Sig-
urðssyni og vann við smíðar hjá
honum til 1995. Eftir það var
starfsvettvangur hans við versl-
un, lengst af í Húsasmiðjunni en
nú að síðustu í BYKO.
Helstu áhugamál Davíðs tengd-
ust samveru með fjölskyldu og
vinum. Ferðalög og útivist með
vinum og fjölskyldu voru þar efst
á blaði. Hann lét sig miklu varða
velferð sinna nánustu og var
meðal annars í foreldraráði
Korpuskóla í nokkur ár á upp-
hafsárum skólans, lengst af sem
formaður ráðsins. Korpuskóli er
heimaskóli barnanna hans og
Davíð fannst skipta miklu máli að
leggja sitt af mörkum til að
leggja grunn að góðum skóla í
hverfinu sínu.
Útför Davíðs verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
börn eru Ingibjörg
Lára f. 1996, Magn-
ús Þór, f. 1998,
María Eir, f. 2001,
og Guðrún Sóley, f.
2001.
Hinn 1. nóvember
1997 kvæntist Davíð
Kristínu Bennýju
Grétarsdóttur, f. 15.
ágúst 1969. For-
eldrar hennar eru
Grétar Bernódusson
og Guðrún Eyjólfs-
dóttir. Davíð og
Kristín kynntust í
menntaskóla og hófu búskap um
tvítugt í Flúðaselinu en 1999
reistu þau sér hús að Garðs-
stöðum í Grafarvoginum þar sem
fjölskyldan hefur búið síðan.
Börn Davíðs og Kristínar eru: a)
Grétar Atli, f. 7. janúar 1993, b)
Gunnar Atli, f. 20. apríl 1994, og
c) Anna Sigrún, f. 23. júní 2000.
Davíð var alinn upp í Fossvog-
inum og gekk í Fossvogsskóla og
Réttarholtsskóla. Hann lauk stúd-
entsprófi frá Menntaskólanum
við Sund 1989. Davíð lauk prófi í
Fæðingardagar systkina manns
verða alltaf stóru dagarnir í lífi
manns. Davíð Héðinsson, yngsti
bróðir okkar, fæddist 17. mars 1969.
Sá dagur var mikill hamingjudagur.
Fjögur systkini hans tóku á móti
honum: Magnús, 1 árs, Emil, 3 ára,
María Solveig, 10 ára, og Margrét,
12 ára. Davíð varð strax okkar besti
vinur; hann fékk okkur öll í fæðing-
argjöf og síðan þá höfum við verið
einn hópur. Orð mega sín lítils nú
þegar Davíð, elsku bróðir okkar,
hefur kvatt þennan heim, í blóma
lífsins. Sorgin er ólýsanlega sár og
missirinn mikill.
Davíð var draumabarn sérhverra
foreldra og óskabróðir allra syst-
kina. Hann var glaður strákur, bros-
mildur og hafði mikla útgeislun.
Davíð ákvað mjög ungur að hann
væri jafngamall bræðrum sínum.
Aldursmunurinn var um tvö og fjög-
ur ár en Davíð vildi gera allt um leið
og bræðurnir gerðu það: læra á tví-
hjól, sofa í sérherbergi, hætta í leik-
skóla, byrja í skóla o.s.frv. Auðvitað
gat þetta verið örlitlum vandkvæð-
um bundið og þá kannski helst fyrir
aðra en okkur sjálfa. Þegar sá elsti,
10 ára gamall, fékk að keyra, fór það
svo að sá yngsti, 4 ára, gerði það
líka; og brosti breitt. Bróðurkær-
leikurinn og vináttan sem skapaðist
á milli Davíðs og okkar var tær.
Aldrei, hvorki fyrr né síðar, bar
skugga á samband okkar og í
bernsku var alveg ljóst að þar sem
einn okkar bræðranna var, þar voru
hinir líka. „Pabbi og strákarnir“
urðu strax samhentur hópur. Sér-
hver laus stund, eftir vinnu og skóla,
var nýtt. Bílskúrinn í Kúrlandinu
var mikið nýttur. Bátar voru end-
ursmíðaðir og innréttaðir, bátavagn-
ar og kerrur smíðaðar og bílar gerð-
ir upp. Sjórinn heillaði alltaf og
ferðirnar á fjölskyldubátunum,
Skrúðunum, þar sem Davíð varð
skipherra 10 ára, urðu margar.
Fjöruferðir, veiðiferðir, skemmti-
siglingar; styttri og lengri, um sund-
in, til Vestmannaeyja og vestur á
Firði lifa í hugum okkar. Á milli sjó-
ferðanna var ferðast um landið og
fjöll klifin. Laugavegurinn, Strand-
irnar og Öræfin voru skoðuð. Allir
með sinn bakpoka og Davíð alltaf
yngstur að árum. Fyrsta gönguaf-
rekið sitt vann Davíð 6 ára gamall
þegar hann gekk Eskifjarðarheiðina
með pabba og okkur bræðrunum.
Mamma kom keyrandi með hjólhýs-
ið og tók á móti okkur inn í dal. Dav-
íð var nú ekki þreyttari en það eftir
gönguna að þegar hann sá bílinn og
hjólhýsið tók hann til fótanna og
hljóp eins og fætur toguðu síðasta
spölinn. Davíð var strax sem barn
léttur á fæti og léttur í lund.
Magnús, Emil og systurnar.
Traust og hjálpsemi voru ríkjandi
eiginleikar í fari Davíðs. Hann var
ungur að árum þegar hann vann í
Snarfara og strax í bernsku fannst
honum eðlilegt og sjálfsagt að hjálpa
öðrum. Þegar hann óx úr grasi varð
þessi eiginleiki enn meira áberandi.
Hann var alltaf tilbúinn að keyra og
sækja unga sem aldna; smíða, mála,
flytja, grilla og passa. Allt gert með
bros á vör og blik í augum. Davíð
bróðir var einn besti frændi sem
börnin okkar áttu. Hann var sá sem
passaði sum þeirra í fyrsta skipti,
hann lék við þau, tók þau með sér,
stríddi þeim góðlátlega og leyfði
þeim að vera þátttakendur í hans
lífi.
Eftir grunnskólann fór Davíð í
Menntaskólann við Sund. Mennta-
skólaárin eru oft sveipuð ljóma og
ekki síst hjá þeim sem lenda í sama
bekk og lífsförunauturinn. Dag
nokkurn kom Davíð heim með fal-
lega bekkjarsystur sína. Hann
kynnti hana fyrir mömmu og sagði:
„Mamma, þetta er frú Kristín.“ Eft-
ir það var okkur tamt að tala um
Davíð og Kristínu. Þau héldu af stað
út í lífið, hönd í hönd, brosmild,
heillandi og vel gerð. Þau útskrif-
uðust saman sem stúdentar, stofn-
uðu heimili, héldu áfram að mennta
sig, gengu í hjónaband, eignuðust
fallegu börnin sín þrjú; Grétar,
Gunnar og Önnu Sigrúnu, byggðu
sér fallegt heimili og sumarhús.
Fjölskyldan var Davíð allt og saman
tókust þau á við lífið og tilveruna.
Ást hans og umhyggja fyrir fjöl-
skyldunni var alla tíð heil og tak-
markalaus. Þetta sýndi hann ekki
síst sumarið 2002 þegar veikindi
komu upp á heimilinu.
Davíð bróðir okkar lifði fallegu
lífi. Samverustundirnar með fjöl-
skyldunni þeirra voru gleðjandi og
Davíð var svo stoltur af börnunum
sínum. Það eru margir sem eiga um
sárt að binda en engir eins og fólkið
sem Davíð elskaði mest; Kristín og
börnin þeirra þrjú. Við vitum að
minningarnar um hann verða ljós í
lífi allra sem hann þekkti. Við biðj-
um algóðan guð að blessa minningu
hans og vaka yfir fjölskyldunni í
Garðsstöðum.
Davíð sjáum við fyrir okkur, bros-
mildan og léttfættan, hlaupa í faðm
foreldra okkar. Við kveðjum elsku
bróður okkar, sem við elskuðum
skilyrðislaust, með miklu þakklæti
og systkinakærleik.
Margrét, María Solveig,
Emil Björn og Magnús.
Sex ára drengur spurði eitt sinn
nítján ára systur sína hvort það væri
réttlátt að hún fengi mörg bréf frá
Ameríku en hann engin. Hún svar-
aði að leiðin til að fá bréf væri stund-
um sú að skrifa sjálfur fyrst bréf.
Hann fór að ráðum stóru systur og
fékk skömmu síðar bréf. Þannig hóf-
ust bréfaskriftir milli mín og Davíðs
sem seinna varð mágur minn. Annar
var tvítugur háskólanemi en hinn að
hefja sína skólagöngu.
Nú þegar Davíð er látinn aðeins
39 ára gamall verður spurningin um
réttlæti aftur áleitin, en nú finnast
engin svör. Minningarnar streyma
fram í hugann. Davíð var frá unga
aldri mjög vinnusamur og jafnframt
sparsamur. Hann setti í baukinn
sinn alla peninga sem honum
áskotnuðust fyrir sendiferðir og
önnur viðvik. Hjálpsemi var honum í
blóð borin og þegar hann var orðinn
unglingur passaði hann stundum
fyrir stóru systur og mág sinn. Hann
hjálpaði okkur líka við húsbygg-
inguna í Næfurásnum. Það var því
með gleði að við Margrét mættum til
að naglhreinsa þegar Davíð og
Kristín voru að byggja að Garðs-
stöðum. Þegar Davíð frétti af fyr-
irætlunum okkar Margrétar um að
reisa hús við Móvað vildi hann leggja
okkur lið með því að vera bygging-
arstjóri. Þegar við fluttum inn mætti
hann svo til að bera dótið okkar inn í
húsið. Hann var svo einstaklega
hjálpsamur og ljúfur.
Davíð var duglegur maður, já-
kvæður og bjartsýnn. Með vinnu-
semi sinni og dugnaði sköpuðu hann
og Kristín fjölskyldunni myndarlegt
heimili. Honum var alltaf efst í huga
velferð barnanna þeirra. Reyndar
var Davíð umhugað um velferð allra
barna og til marks um það var hann í
foreldraráði Korpuskóla um nokk-
urra ára skeið. Honum var kappsmál
að börn byggju við góðar aðstæður
til að þroskast og dafna. Dugnaður
Davíðs var slíkur að á svipuðum tíma
og raðhúsið þeirra Kristínar reis að
Garðsstöðum var byggður sumarbú-
staður í Húsafelli og jafnframt átti
Davíð mörg handtök við húsbygg-
ingu tengdaforeldra sinna.
Sjúkdómurinn sem varð Davíð að
aldurtila kom eins og þruma úr heið-
skíru lofti. Það var svo ótrúlega öf-
ugsnúið að þessi jákvæði dugnaðar-
forkur gæti veikst svona skyndilega
og hastarlega af þessum ógnvæn-
lega og oft banvæna sjúkdómi. Menn
hafa enn engan skilning á orsökum
hans og varanleg lækning finnst því
miður ekki. Ekki þýðir heldur að
tala um réttlæti þegar þessi vágest-
ur er annars vegar.
Davíðs verður sárt saknað af
mörgum en hann auðgaði líf okkar
sem þekktum hann með því að láta
gott af sér leiða. Við eigum um hann
góðar minningar sem eru ákaflega
dýrmætar. Hann var einstakt ljúf-
menni. Hinir góðu eiginleikar Dav-
íðs lifa nú áfram í börnunum hans,
Grétari Atla, Gunnari Atla og Önnu
Sigrúnu. Ástríkið og umhyggjusem-
in sem þau eru alin upp við mun skila
þeim áfram á lífsins vegi. Megi hinar
fallegu minningar um Davíð mág
minn lifa með okkur.
Deyr fé,
deyja frændur,
deyr sjálfur ið sama;
en orðstír
deyr aldregi,
hveim er sér góðan getur.
(úr Hávamálum.)
Björn Guðmundsson.
Davíð Héðinsson
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐLAUG PETREA HANSDÓTTIR,
Fellaskjóli,
Grundarfirði,
sem lést á krabbameinsdeild Landspítalans við
Hringbraut aðfaranótt sunnudagsins 10. ágúst,
verður jarðsungin frá Grundarfjarðarkirkju laugar-
daginn 16. ágúst kl. 14.00.
Gunnar Erling Sigurjónsson,
Þorsteinn Björgvinsson, Helga Stolzenwald,
Guðlaug Kristín Björgvinsdóttir, Einar Ingi Jónsson,
Hanna G. I. Björgvinsdóttir, Hlynur Jörundsson,
Kristján Björgvinsson,
Smári Björgvinsson, Helena M. Jónsd. Stolzenwald,
Reynir Björgvinsson,
Trausti Grundfjörð Björgvinsson,
Smári Örn Árnason, Bergljót Kristjánsdóttir,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
INGUNN SVEINSDÓTTIR
frá Sveinsstöðum,
Skólastíg 14a,
Stykkishólmi,
verður jarðsungin frá Stykkishólmskirkju
föstudaginn 15. ágúst kl. 14.00.
Valgerður Valtýsdóttir,
Sveinlaug Salóme Valtýsdóttir,
Rut Meldal Valtýsdóttir, Gylfi Haraldsson,
Guðmundur Valur Valtýsson, Steinunn Dóra Garðarsdóttir,
Valtýr Friðgeir Valtýsson, Ásdís Geirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
móður, fósturmóður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
LÍNEYJAR MARGRÉTAR GUNNARSDÓTTUR,
Iðavöllum 2,
Húsavík.
Guð geymi ykkur öll.
Björn Gunnar Jónsson, Guðný Anna Guðmundsdóttir,
Leifur Vilhelm Baldursson, Lára Júlía Kristjánsdóttir,
Ólafur Ágúst Baldursson, Hildur Aðalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Árni Baldursson, Elfa Ósk Jónsdóttir,
Linda Margrét Baldursdóttir, Kristján Friðrik Eiðsson,
Aðalsteinn Ómar Ásgeirsson, Auður Matthíasdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær unnusti minn, bróðir, mágur og frændi,
ÞORVALDUR ÁRSÆLL PÁLSSON
frá Stykkishólmi,
Ránargötu 4,
Flateyri,
varð bráðkvaddur að heimili sínu sunnudaginn
10. ágúst.
Sarah Jane Allard,
Sesselja Pálsdóttir, Þorbergur Bæringsson,
Áslaug Pálsdóttir,
Ásgerður Pálsdóttir,
Rósa Marinósdóttir, Kristján Andrésson,
systkinabörn og aðrir aðstandendur.
✝
Eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL H. PÁLSSON,
Bólstaðarhlíð 41,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Háteigskirkju fimmtudaginn
14. ágúst kl. 13.00.
Blóm afþökkuð en þeim sem vildu minnast hans er
bent á minningarsjóð Kiwanishreyfingarinnar eða
Frímúrarareglunnar.
Bryndís Guðmundsdóttir,
Hildur Pálsdóttir, Hafsteinn Garðarsson,
Gísli Pálsson,
Katrín Pálsdóttir,
Ingibjörg Pálsdóttir, Steinar Berg Ísleifsson,
Birna Pálsdóttir, Helgi Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.