Skinfaxi - 01.10.1909, Blaðsíða 3

SKINFAXI
3
alsómi sérhvers einstaks manns og sér-
hverrar þjóðar að standa og verjast sem
lengst og falla við sem allra frægastan
orðstir. Og það gerir sérhver þjóð, sem al-
eflir alla sína góðu hæflleika og ver sig
drengilega með vopnum sínum. Vór get-
um nú líklegast aldrei varið oss með iík-
amlegum vopnum eða ófriði. En með and-
legum vopnum og líkamlegum friðarstörf-
um getum vér það
fetta gera Suðurjótar og Finnar. Peir
rækta iöndin sín, þeir eíla búin sín og þeir
manna sig af öllum kröftum og eru vel
samtaka í því. Þeir elska mál sín, sögu
sína og bókmentir heitar en nokkru sinni
áður. fað er, finst mór, eins og útlenda
harðstjórnin, sem þeir eiga að búa við,
hafi kent þeim að meta frelsið og sjálf-
stæðið og vera vakandi. Alveg eins og
sulturinn kennir oss að meta matinn rétt
og gerir oss viijugu til að vinna fyrir hon-
um.
fessar smáþjóðir verja svona þjóðerni sitt,
eins og eg drap á. Og svona skuium vér
lika verja vort þjóðerni, tungu og þjóðment-
ir allar, sleppa engu af því, láta aldrei und-
an. „Vera trúir alt til dauðans við ætt-
jörð, ástvini og trúbrögð." Trúir í stóru
og smáu. Pví meiri sjálfstjórn, þess stærri
sjálfsfórn.
Deyi þvílíkar þjóðir, þá deyja þær dýrð-
ardauða písiarvættisins, og hann gerir
þær ódauðlegar og sælar um leið. —
„Loksins hallar heims að kveldi,“ og
fyr eða síðar ferst vor kæra jörð eða verð-
óbyggileg auðn. Pá, ef ekki fyrri, falla
stórþjóðirnar, deyja kerlingardauða, og ef
til vill smánardauða, ef þær hafa þjóðar-
morð á samviskunni, Að minsta kosti
eru þær, hvernig svo sem fer, engu betur
farnar en smáþjóðirnar. Smáþjóðirn-
ar eiga sér framtíð engu síður en stór-
þjóðirnar.
Mikið og margt er ætlunarverk æskunn-
ar. En ekki má ætlast til, að hvert ein-
stakt ungmennafélag taki margt í einu.
Það er bara til ílls að hafa of margt í
takinu. En öll ættu þau að vera sam-
huga um þrent: Þjóðrœkni, siðlœtur (t. d.
bindindi) og trúrœkni.
G. H.
Skíðabók.
—:o:—
Sambandsstjóri Felgi Valtýsson vinnur
nú að því í tómstundum sínum að semja
all ítarlega bók um skíðafar og alt, er að
því litur. Er búist við, að hún komi út
seint í vetur. Verða í henni margar ágæt-
ar myndir til skýringar efninu.
Teija má víst, að sambandsstjórn styrki
útgáfu bókar þessarar, sem eflaust verður
nokkuð dýr, þótt höfundur ætli sér engin
verkalaun. Pappír þarf að vera góður, upp-
lagið mikið t. d. 2000, og inyndirdýrar,
er kaupa skal eða leigja.
Sambandstjórn getur tæplega unnið ann-
að verk þarfara en að flýta fyrir bók þess-
ari á allan hátt. — Skíðaáhugi þýtur yfir
landið eins og sterkur fjallvindur, frískur
og svalur; ungmennafélög Reykjavikur hafa
ráðist í það þrekvirki að „húa til“ skíða-
braut; ungmennafélög út um sveitir panta.
sér skíði, — en alla tilsögn og leiðbeiningar
vantar aigerlega!
Úr þessu er nú verið að reyna að bæta.
En það er verk mikið, þar eð sama sem
ekkert er um það efni ritað á íslensku, og
verður því að sækja alt það, er skortir á
eigin reynslu og þekkingu, til útlanda.
Bók þessi verður líklega alt að 100 bl.s.
í stóru broti.
Ký félög*.
Nýlega eru gengin í sainband U. M. F.
í. félög þessi: U. M. F. „Valur“, Mýrum í
Austur-Skaftafellssýslu og U. M. F. Mjóa-
fjarðar, Suður-Múlasýslu. — Sambandsstjórn
óskar félög þessi velkominn í hópinn!