Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1986, Blaðsíða 39

A skipi og bíl...
um við svo heppin að fá slétt-
an sjó i báðum leiðum milli is-
lands og Færeyja. Samferða-
fólkið á ferjunni á útleið var af
ýmsum toga. Þar voru ungir
útlendingar á heimleið eftir
öræfaferðir um ísland, flestir
þreytulegir og ánægðir á
svipinn og strákarnir fúl-
skeggjaðir. Þar voru ungir ís-
lendingar á leið á Ólafsvök-
una i Færeyjum, sumir svo vel
undir hátiðina búnir að mest-
ar likur sýndust á að þeir
mundu sofa vært meðan á
hátiðinni stæði. Og þar voru
fjölskyldur á ferð til frænd-
þjóðanna. Allir að hvilast frá
daglegu amstri og brauðstriti.
Aðbúnaður um borð í
Norröna er þokkalegur, a.m.k.
nógu góður til að þar er hægt
að láta sér liða ágætlega á
leið yfir hafið. Svefnklefarnir
eru að visu mjög mismunandi,
eftir búnaði og hvar þeir eru i
skipinu, enda er verð þeirra
lika mjög mismunandi. Við
fengum tveggja manna klefa
með sturtu á efsta farþega-
dekki og þar var ágætt að
vera. Um borð er tería með
heldur ódýrum mat og þar er
lika veitingasalur meö föstu
verði á hveri máltið og þar var
mjög góður matur, alls ekki
dýr, miðað við gæði. Snyrti-
vöruverslun er um borð og
vin- og sælgætisbúð og þar
eru tveir barir og danssalur.
Og fyrir börnin eru spila-
kassar og leikhorn með ýmsu
dóti og videómyndum öðru
hverju.
Sumum þykir ekki nóg að
eiga þess kost að kaupa
ómælt áfengi, þegar ekki viðr-
ar til aö liggja i sólbaði á sigl-
ingu. En þvi miður er fátt
annað að gera farþegunum til
dægradvalar um borö. Auð-
veldlega mætti bæta úr þvi
með ýmsu móti og þarf ekki
að kosta mikið fé. Til dæmis
mætti sýna tvær til þrjár
videómyndir á dag, það mætti
koma upp aðstöðu til að spila
og tefla, þar sem fólk sem
hefur áhuga á þvi gæti hitt
aðra með sama áhuga,
snyrtistofu mætti opna i sam-
bandi við verslunina og margt
fleira mætti benda á. Á
auglýsingatöflu mætti hengja
upp úrdrátt úr helstu fréttum,
upplýsingar um næsta
áfangastað og veðrið þar og
upplýsingar um það sem er
að gerast i skipinu. Ýmsu
slíku, sem frekar reynir á
hugulsemi en fjárráð, er
ábótavant um borð i Norröna,
en væntanlega bæta frændur
okkar i Færeyjum úr þeim
göllum, vegna þess að þetta
smáa gefur lifinu um borð
miklu þægilegri blæ.
Þrátt fyrir þennan skort á
þjónustu i smáum atriðum er
ferðin með Norröna afar
þægileg og fyrir minn smekk
hefði hún mátt vera talsvert
lengri. Skipið fer vel i sjó,
enda búið tölvustýrðum ugg-
um til að stemma stigu við
veltingi og starfsfólkið er
alúðlegt og hjálpsamt, eins
og Færeyingareru flestir. Það
var til dæmis auðsótt mál að
fá að rabbá viö yfirmennina
og skipstjóri sýndi mér brúna
og yfirvélstjóri vélarrúmið. I
rauninni er þaö helst út á ferð
með Norröna að setja að hún
er full stutt til að maður nái að
njóta hennartil fulls.
Færeyjar
Maður verður bara að sjá
þær — skynja þær. Þær eru i
einu orði sagt dýrlegar og
fólkið sem býr þar er framúr-
skarandi elskulegt.
Miklu fleiri islendingar en
ég kann tölu á hafa farið til
Færeyja og reynt að lýsa
þeim þegar heim kom. Ég hef
lesiö margt af þvi og litist
þokkalega á, en þegar ég
kom þangaö varð mér Ijóst að
það er ekki hægt aö teikna
mynd af þeim með oröum.
Hnn ein mynd frá Gjógv,
þessu fallega og frið-
sæla þorpi. Nafnið,
Gjógv, þýðir hellir og
þorpið dregur nafn af
hellisskúta sem gengur
inn i bergið til vinstri á
myndinni, og þar er
lending fyrir litla báta.
VÍKINGUR 39