Samvinnan - 01.05.1976, Blaðsíða 22

Nýbygging Olíufélagsins að Suðurlandsbraut 18.
Síðustu droparnir
Samvinnan hefur áður
skýrt frá ýmsum dæmum
þess, hversu gleðileg þróun
hefur átt sér stað hin síðari
ár varðandi skreytingu ný-
þygginga. Það gerist nú as
algengara að leitað sé til
myndlistarmanna í þessum
efnum — og verður vonandi
framhald á því.
Á nýbyggingu Olíufélags-
ins að Suðurlandsbraut 18
er umfangsmikil skreyting
eftir Magnús Tómasson
myndlistarmann, og birtast
myndir af henni á þessari
opnu. Magnús vann skreyt-
ingu sína í náinni samvinnu
við arkitekta hússins, Guð-
mund Kr. Kristinsson og
Fedinand Alfreðsson, enda
er hún mjög í stíl við útlit
byggingarinnar.
Skreytingin er bæði fólg-
in í veggmyndum og stand-
myndum, og eru þær síðar-
nefndu í vatnskeri. Vegg-
myndirnar eru úr grágrýti og
hönnuðu látúni, en stand-
myndirnar úr grágrýti og *
bronsi.
Þetta er fyrsta utanhúss-
skreyting Magnúsar Tómas-
sonar, en hann hefur áður
skreytt nokkrar byggingar að
innan. Hann er kunnastur
fyrir skúlptúr; hefur haldið
Framan við bygging-
una hefur verið kom-
ið fyrir fyrstu bensín-
dælunni, sem Esso
notaði. Þetta er sögu-
legur og skemmtileg-
ur gripur til minning-
ar um gamla daga —
en fckki góða fyrir þá
sem þurftu að dæla
bensininu með hönd-
unum.
Þessar þrjár myndir
gefa nokkra hugmynd
um skreytingu Magn-
úsar Tómassonar. —
Veggmyndirnar eru úr
grágrýti og hönnuðu
látúni, en standmynd-
irnar úr grágrýti og
bronsi.
22