Andvari - 01.01.1889, Qupperneq 117

111
þegar neðar dregur, eru blágrýtislög á milli, t. d. í
Gilsárgili, en neðst mestmegnis blágrýti. Næstu nótt
vorum við á Guðlaugsstöðum.
Nú á tímum fara menn sjaldan Kjalveg', en til
forna var pað aðalvegur milli Norðurlands og Suður-
lands, sjást par víða eun pá miklar götur og troðning-
ar beggja megin við Blöndu. Kjalvegur var pegar far-
inn snemma í landnámstíð, og er talað um pað í Land-
námu. “Hrosskell hét maður, er nam Svartárdal allan
ok Ýrarfells lönd öll, liann nam ofan til Gilhaga ok bjó
at Yrarfelli. Hann átti præl pann er Roðrekr hót; hann
sendi hann upp eptir Mælifellsdal í landaleit suður á
fjöll; liann kom til gils pess, er verður suður frá Mæli-
felli ok nú heitir Roðreksgil; par setti hann niður staf
nýbyrktan, er peir kölluðu landkönnuð, ok eptir pat
snýr liann aptur». «Yekell enn hamrammi hét maðr,
er land nam ofan frá Giljá til Mælifellsár, ok bjó at
Mælifelli; hann spurði til ferða Roðreks; pá fór hann
litlu síðar suður á fjöll í landaleitan; hann kom til
liauga peirra, er nú lieita Vekelsliaugar; liann skaut
milli liauganna ok livarf paðan aptr. En er petta spurði
Eiríkr í Goðdöluin, sendi hann præl sinn suðr á fjöll,
er hét Raunguðr; fór liann enn í landaleitan; hann
kom suðr til Blöndukvísla, ok fór pá upp með á peirri
er fellr fyrir vestan Vínverjadal ok vestr á hraunit
milli Rej'kjavalla ok Kjalar, ok kom par á manns spor
ok skildi at pau lágu sunnan at; hann hlóð par vörðu
pá er nú heitir Rangaðarvarða; paðan fór hann aptr,
ok gaf Eiríkr honum frelsi fyrir ferð sína ok paðan af
tókust ferðir um fjallit milli Sunnlendinga fj órðungs olc
Norðlendinga*. |>órir Dúfunefr var leysingi Yxna-J>ór-
is, hann nam land milli Glóðafeykisár ok Djúpár ok bjó
á Elugumýri. 1 pann tíma kom út skip í Kolbeinsár-
ósi, lilaðit kvikfé, en peim hvarf í Brimnesskógum ung-
lj Suöra IV. 188ö bls. 102—103 er lýsing á Iijalvegi cpt-
ir Sigurð Pálsson.