Fálkinn - 27.03.1937, Blaðsíða 10

10
F Á L K I N N
Nr. 432. Adamson lokar fyrir súginn í klefanum.
S k r í 11 u r.
-M
■— Halló! Er þaö hjá frú Jenseti ■'
Ekki mætti jeg vist fá að tala við
páfagaukinn göar.
— Ó við erum svo glöö. Nú er
drengurinn okkar loksins búinn að
fá tennur!
— Heyrið þjer frú Guðný. t>að
hrökk brennikubbur inn í svefn-
herbergið yðar. Viljið þjer gera svo
vet að rjetta mjer hann?
r
— Karlmaiuisandlit??? Þetta er
stúlka að dansa.
— Jeg sje að myndin snýr öfugt
af misgánini.
— Littn á, Ólsen. Þetta er stóri
skip.
—Æ, þegi þú. Segðu mjer heldur
ef þú sjerð sporvagn.
—- Hún elskar mig hún elskar
mig ekki - hún elskar mig —• —
- Hvað oft ertu vanur að lála
gamla manninn hrópa áður en þú
svarar?
— Pjelur, jeg er upp með mjer af
þjer. Það er sagt frá bilárekstrin-
um þinnm á fremstu blaösíðu.
Unga frúin: Ó, þaS var svo gam-
an. Þú veist að maðurinn minn er
málari. Og í gær kom okkur saman
um að leggja getraun hvort fyrir
annað Hann málaði mynd og jeg
bjó til miðdegismat •— og svo átt-
um við að geta hvað þetta ætti að
tákna. Og hvorugt gal rjett.
Það var samsæti i golfklúbbnum
ög formaðurinn var að halda ræðu
og varð tíðrætl um það, að í Skot-
tandi liefðu menn spilað golf í 500
ár.
Og altaf með saina knettinum?
spurði einn gestnrinn
Drengur úr kaupstað rjeðist i
vetrarvist upp i sveit. Snemma einn
morguninn í skammdeginu, í miklu
frosti, sagði húsbóndinn honum að
fara og beisla handa sjer hestinn
hann var í fjó'sinu með kúnum.
Það var kolamyrkur i fjósinu og
þessvegna vitlist drengurinn á liest-
inum og einni kúnni. Hann var
lengi að s'triða við að koma höfuð-
leðrinu aftur fyrir hornin á henni.
Flýttu þjer nú, drengur, hvað
ertu að gaufa, sagði húsbóndinn.
Jeg get ekki komið höfuðleðr-
inu aftur fyrir eyrun á hestinum,
sagði drengurinn. •— Þau erti
frosin!
Hvar er borðdúkurinn ? spurði
húsbóndinn gramur.
Jeg brendi hann, sagði konan,
hann var orðinn svo óhreinn.
Brendir hann? Hvernig datl
þjer það í hug. Jeg var ekki búinn
:tð lesa hann!
Prófessorsfrúin: Vissirðu það,
góði tninn, að það eru tíu ár í dag
síðan við trúlofuðumst!
Prófessorinn (í þönkum): Er
það? Við ættum þá vísl að fara að
giftast úr jies.su.
Múrarar nokkrir voru að byrja
að steypa grunn á húsi, liegar mað-
ur kemur framhjá með stiga undir
hendinni, staðnæmist og horfir á þá.
Einn af múrunum lítur upp frá
vinnunni og þegar hann sjer mann-
inn segir hann: —- Heyrið þið, pill-
ar, nú verðum við að flýta okkur.
Hann er kominn þarna og biður
eftir okkur, maðurinn sem á að
fægja gluggana.
„ADMIRAL SCHEER"
heitir þetta þýska herskip með
fylktu liði á þilfarinu. J3að er eitt
þeirra skipa, sem liggja suður við
Spán, til þess að „gæta hagsmuna
Þjóðverja".