Fálkinn - 18.07.1941, Blaðsíða 15
F Á L K I N N
15
GORT- LÁVARÐUR TIL GÍBRALTAR.
Gort lávaröur var í sumar falið þaS starf, að stjórna setuliðinu
í Gibraltar, sem að jafnaði er nefnt ramgerasta vigi heimsins.
Jafnframt er hann landstjóri í liinu litla „bygðarlagi“ kringum
vígið. Hjer á myndinni, sem er tekin áður en hann steig upp í
flugvjelina er flutti hann til hinna nýju bækistöðva, sjest hann
vera að kveðja kunningja sinn og starfsbróður Robert Hein-
ing generallautinant.
Strætlsvagnar R.vikur h.f.
bauð blaðamönnum i ,,kynnisför“ og
borðhald fyrra fimtudag. Hafa nokkr-
ar deilur verið um fjelagið i blöðun-
um undanfarið út af því, að það
hafði sótt um teyfi til þess til Bæj-
arráðs að hækka fargjöld með vögn-
unum uin 5 aura á farseðil og er það
í rauninhi litil hækkun á vorum á-
standsdögum þegar eldspítustokkur-
inn kostar 15 aura og kartöflupundið
90 aura. Samt treystist bæjarráð og
bæjarstjórn ekki til þess að vera
meðmælt hækkuninni og vísaði Heró-
des til Pílatusar, þ. e. bæjarstjórn
vísaði málinu til umsjónarnefndar
bifreiðaferða. Það heyrðist í umræð-
unum í bæjarstjórn, að Strætisvagna-
fjelagið hjéldi ekki vögnum sínum í
því standi, sem æskilegt væri og eitt-
livað fleira var fjelaginu fundið til
foráttu.
í kynnisför sinni skoðuðu blaða-
menn fyrst hús fjelagsins, skrifstof-
ur og verkstæði en síðan var ekið
um bæinn í einum strætisvagninum.
Að lokinni þeirri ferð var matur
framreiddur á Hotet Borg og yfir
borðum skýrðu þeir Ásgeir Ásgeirs-
son frá Fróðá, sem er formaður fje-
lagsstjórnarinnar, og Egill Vilhjálms-
son framkvæmdastjóri fjelagsins frá
sögu þess og rekstri. Er fjelagið bráð-
Um tíu ára og hefir jafnt og þjett
færl út starfsvið sitt, þó stundum
liafi á móti blásið. Fjelagið hefir
fjÖrutíu starfsmenn, af þeim eru 24
bilstjórar á vögnum fjelágsins en
hinir vinna á verkstæði þess og skrif-
stofum. Seytján almenningsvagna hef-
ir fjelagið og af þeim eru jafnan 10
í föstum áætlunarferðum frá snemma
á morgna til miðnættis, en sjö eru
hafðir til vara og til sjerstakra ferða
þegar annir eru sem mestar.
Þess má geta til fróðleiks, að á
síðasta ári óku vagnar fjelagsins
samanlagt 1.150.000 kílmetra eða sem
svarar þrjátiu sinnum kringum jörð-
ina við miðjarðarbaug.
Það sem helst amar að fjelaginu
nú er, live erfitt er að fá nýja vagna
til viðbótar og endurnýjunar, svo og
það, að afar torvelt er að fá til lands-
ins ýmsa liluti til viðhalds og endur-
nýjunar því, sem úr sjer gengur.
Hvaðau koma drykkirnir?
Ef Ameríka liefði ekki fundist þá
hefðum við aldrei smakkað bolla af
súkkulaði eða glas af ananasvatni,
segir svissrieska blaðið Baseler
Nachricthen. En Ameríkumenn geta
liinsvegar þakkað gamla heiminum
fyrir sítróndrykki, appelsínusafa,
engiferöl og bjór.
Babylóníumenn og nágrannar þeirra
hafa látið eftir sig leirflögur og leir-
muni með frásögnum af því, að þar
hafi verið búið til öl. Hafa forn-
fræðingar fundið leirflögur um þetta
mál, frá árunum 2800 f. Kr. Vín og
víndrykkja er enn eldra og er minst
á það í Gamla Testamentinu.
Heimild vantar fyrir því, hvenær
Kínverjar byrjuðu að drekka te. En
um 2700 f. Kr. gaf liinn vísi keisari
Chen-Mung út ávarp þess efnis, að
þjóðinni væri holt að drekka „ofur-
litinn bolla af te“, og benti á, að
þetta væri „hollara en vín vegna þess
að það væri óáfengt og leiddi mann-
inn ekki út í, að segja fávíslega hluti,
sem hann iðraðist eftir þegar liann
fengi vitið aftur, — og betra en vatn,
vegna þess að þáð hefði ekki neina
smitunarhættu i för með sjer.“
Japanar byrjuðu ekki að drekka te
fyr en um 3600 árum síðar og það
var ekki fyr en á 16. öld, sem te-
drykkja fór að ryðja sjer til rúms í
Evrópu. í París var byrjað að drekka
te árið 1635 og í London 1650. Tíu
árum síðar þótti teið enn höfðingja-
drykkur eingöngu og var aðeins selt
á fínustu kaffihúsunum i London. En
í dag er það þjóðdrykkur Englend-
inga.
Heimurinn á Abessiníumönnum
kaffið að þakka, en Abessiniumenn
þóttust miklir al' „baunaseyði" sínu í
margar'aldir áður en nokkur önnur
þjóð fór að nota það. Það var ekki
fyr en á 12. ökl sem Arabar fóru að
drekka kaffi og eftir það liðu þrjár
aldir þangað til kaffidrykkja þektist
í London og París.
Sítrónvatn með ís var daglegur
drykkur keisarahirðarinnar í Kina
fyrir löngu. Kínverjar voru svo sann-
færðir um að þessi drykkur hefði
lækninganáttúru (hver veit nema þeir
hafi vitað um fjörefnainnihald ýmsra
ávaxtasafa), að einn af ráðherrum
lceisarans hafði ekkert annað að
*
0
í
o
*
BIFREIÐAEIGENDUR.
Athygli skal hjer meö vakin á, að iðgjöld fyrir ábyrgð-
artrygingu bifreiðar yðar fyrir tímabilið 1. júlí 1941
til 1. júlí 1942 fjellu í gjalddaga 1. þ. m , og eruð þjer á-
mintir um að greiða þau á skrifstofu okkar nú þegar,
eða til næstu umboðsmanna okkar.
Reykjavík, 15. júlí 1941.
*
o
í
o
f
o
í
o
*
0
í
o
o
♦
o
*
Sjóvátryggingarfélag íslands h f. f
♦
O
o o -■uciiM' o o ■*>»>' o -'iffl*.' o -*»(•' -'111111.' -'sa.K o -m’i'- o -"’ín- o -wm..' o o -#8*- o
Trolle & Rothe h. f.
Gúmmístimplar
Eiginhandarstimplar, stimplar af firma-
merkjum og til aliskonar skrifstofunotk-
unar búnir til með stuttum fyrirvara.
^éfcuf&prenhmfejan ft£
starfa, en að sjá um áð aldrei yrði
skortur á sítrónum.
Kalt súkkulaði var drykkur, sem
Montezuma, liinn síðasti keisari
Azteka, ljet færa sjer fimtíu sinnum
á dag! Sagnfræðingar lýsa þessu svo:
„Keisarinn drakk aldrei annan drykk
en súkkulaði, blandað með vanilíu og
öðru kryddi. Það var blandað þannig
að það varð þykt eins og rjómi, og
leystist sundur i munninum eins og
hunang. Þessi keisaradrykkur var
borinn á borð i gullbollum og hrært
í honum með skeiðum úr gulli eða
perluskel."
„LIFI FRELSIÐ!“
Fhr. af bls. 2.
McLaglen). Enginn veit livaðan hlað-
ið kemur fyr en síðar meir, og gerast
þá ægileg slagsmál milli Steve og
Mulligans og heitir Mulligan því, að
hann skuli snúast gegn Knox, ef
hann liali miður. Það verður og
Muligan heldur orð sín.
Sagan, scm er eftir Ben Hecht, skal
ekki rakin lengra. En af þeim leik-
aranöfnum, sem nefnd hafa verið
hjer að framan, verður öllum ljóst,
að sjaldgæft er að sjá jafnmarga úr-
valsleikara í sömu myndinni, og eru
þó ýmsir ónefndir, svo sem Charles
Butterworth, sem leikur píanóleikara,
er gengur í lið með Steve Logan og
hjálpar honum í baráttu hans. Leik-
stjórinn er Jack Conway.
Það er þó Nelson Eddy, sem gnæf-
ir yfir alla hina leikendurna í þess-
ari mynd, sem liinn ungi lögfræð-
ingur frá Harvard. Og fólk fær að
lieyra hina dásamlegu rödd hans í
7 ljómandi fallegum söngvum. Syng-
ur liann 5 þeirra einn, en tvo með
Virginiu Bruce. Þá syngur og járn-
brautarmannakór gamalt lag, sem
„gerir sig“ prýðilega í myndinni.