Iðnneminn - 01.12.2001, Blaðsíða 14

í haust sækjum við um styrki fyrir 10 manns til að fara utan
og kynnast sinni iðngrein i öðrum Evrópulöndum. Okkur tiL
mikillar gleði fengum við þennan styrk siðastLiðió ár og voru
5 nemar sem fóru út núna i sumar. Umsóknarfrestur fyrir
næstu úthlutun veróur nánar auglýstur síóar.
H U G I Ð
beonardo Da \inci
mannaskiptaverkefni
Evrópusambandsins
í HVAÐ LAIMGAIM TÍMA GET ÉG VERIÐ ÚTI?
í 4-8 vikur fer ailt eftir þínum óskum.
HVA, HVERNIG VIRKAR ÞETTA?
Já góð spurning, þú sækir um hjá okkur og tekur fram i um-
sókninni hvert þú vilt fara og hvað þú ert að læra.
OG HVAÐ SVO...
Ef þú færó styrk reynum vió að uppfyLla þínar óskir um land,
starf og fleira. Svo sjáum vió um að útvega þér gistingu,
starf, fæói og flug.
OG HVERT GETUR MAÐUR FARIÐ?
TiL allra Evrópulanda innan EES.
HVAÐ ÞARF ÉG AÐ GREIÐA?
Bara þann kostnað sem snýr að þér sjálfum/sjálfri þar að
segja föt, snyrtidót og fleira.
HVAÐA LEYNDU SKULBINDINGAR
FYLGJA ÞESSU?
TiL að sækja um þarftu að vera félagi i Iðnnemasambandinu.
HVAÐA KLÍKU ÞARF MAÐUR AÐ
ÞEKKJA TIL AÐ KOMAST AÐ?
Enga, úthlutunarnefnd vinnur hlutlaust og tiL að tryggja það
er aðili utanaðkomandi í nefndinnni.
Iðnnemasambandið var svo heppið að fá fyrstu 5 europassana
hér á Landi, en þeir eiga að staðfesta nám sem nemi stundar
á meðan dvölinni stendur.
Ekki hika, draumar rætast.
Umsóknarfrestur til 1. apríl 2002
S_m_á sö g u_r
Vanaverk
Eftir ölL þessi ár að sjá um heimiLið, matinn og börnin, þá hafði
hún tekið af sér höfuðið og hent því út með hinu rusLinu. Hend-
ur hennar og Líkami unnu bara sitt verk. Maður hennar kom heim
settist við boróið og kLáraði matinn sinn og settist svo fyrir fram-
an sjónvarpið og var þar þangað tiL hann fór inn i rúm að sofa.
Hann kyssti ekki konu sina einu sinni einum kossi. Enda vissi hún
það, svo hún Lét höfuðið fara, hún hafói ekkert með það að gera.
Einn góðan veðurdag myndi hún Láta restina fyLgja með.
Fer þessu ekki að linna
Hún vissi hvað kæmi næst, reiði hans Líkt og stormurinn, storm-
urinn sem öskrar ónotum að henni. Hún beið eins og kLettarnir
eftir eiLífðinni. Hún Leit upp, þarna kom hann. Stormur hans
feykti öLdunum reiðilega tiL og þær hvisLuóu hótunum að henni.
Hún vissi hvað koma skyLdi. ÖLdunar myndu skeLla af krafti upp að
skipsskrokknum, í þessum óLæknandi stormi hans. Hún vissi aó
aðeins hún gæti bjargað skipinu en þaó var orðið of seint því þaó
voru komin of stór göt á skipið og hún var byrjuð að sökkva. Hún
vissi að hún gæti engu bjargaó sem var innanborðs, aLLt Löngu
orðið ónýtt, gegnum bLautt af blóði. Skipsskrokkur hennar var
mjög iLla farinn er hún gekk tiL vinnu sinnar daginn eftir.
Málverkið...
Hann fór inn á vinnustofu sína og bjóst ekki við að gera neitt,
hann hafði ekki gert neitt lengi. Hann tók upp pensilinn og byij-
aði aó máLa en endaði með þvi aó grýta verkinu þvert yfir vinnu-
stofuna, svo það Lenti meó látum á veggnum.
Hann opnaði vodka flöskuna sem stóð á borðinu innan um litina
og pensLana, hann fékk sér drjúgan sopa og gretti sig aóeins,
fyrsti sopinn var aLLtaf aðeins of sterkur. Næsti varð fínn og þar
næsti á eftir og svo næsti og næsti. Hann átti ekki við neitt
vandamát aó stríða, hann drakk bara þvi honum fannst þaó gott.
Hann tók upp pensiLinn aftur og byrjaði að máLa og það gekk eins
og í sögu. Hann máLaði eina mynd og svo aðra og aðra, hann
stoppaði bara ekki, hann var kominn á skrið. Hann tók ekki eftir
þvi hvaó hann var aó mála, það gerðist aLLt svo hratt, hann bara
málaði og skipti um pensLa og Liti og gaLdraði fram List. Hann Lauk
við síóustu myndina, svoLitið þreyttur, hann yrði að sína konu
sinni myndirnar hún yrði svo stoLt.
Honum fannst eins og að sá tími sem fór í það að máLa myndirn-
ar hafi farið fram hjá honum svo hann ákvað að fara yfir mynd-
irnar sínar, byrja á þeirri fyrstu. Hann gekk að fyrstu myndirfni,
hann hafði málað heimiLi sitt og umhverfið i kring, ekki sLæmt.
Næsta mynd var af konu hans inni í eLdhúsi, þriðja myndin var af
konu hans sitjandi við eLdhúsborðið með byssu fyrir framan sig.
Hann horfði undrandi á myndina, hvað hafði hann verið að spá?
Hún á ekki byssu, hvað ætti hún að gera með byssu? Fjóróa mynd-
in var af konu hans aó setja hLjóódeyfi á byssuna og Labba upp
stigann að háaLoftinu, hann hristi höfuðið undrandi á myndefni
sínu.
Fimmta myndin var af honum, hann snéri í átt að dyrunum á
vinnustofu sinni og vió dyrnar stóð kona hans þó sást bara bak-
hLutinn af henni, hún heLt á einhveiju i höndunum. Hann færði
sig nær málverkinu tiL að sjá hvaó það var, þaó var byssan... hann
hrökkLaðist frá máLverkinu, hvað var i gangi? Hvers vegna hafði
hann málað slíkar myndir? Undrandi snéri hann sér við, og þarna
stóð hún með byssuna í höndunum.
14