Nýtt kirkjublað - 01.04.1912, Blaðsíða 14

S6
NÝTT KIRNTUBLAÐ
Og sá er góður prédikari, hvar sem hanri fer og hver
sem hann er, sem í einhverjum mæli bætir úr þessari þörf
vorri.
Ireinin afl lífsins tré.
Forn lielg'isaga.
IÞegar Adam lagðist banaleguna, fór Set sonur hans að leita
að Eden-garði, og hann fann Kerubana við hliðið, sem vegarins
geymdu að lífsins tré með loga hins svipanda sverðs. Og Set féll
þeim til fóta og hann grátbað þá að gefa sér eitt aldinið af lífs-
ins tré; hann ætlaði að gefa það föður sfnum sjúkum að eta, svo
að hann gæti lifað.
Og engillinn sem stóð við hliðið braut grein af lffsins tré og
fékk hana Set og sagði: „Enginn maður má upp frá þessu nú
né nokkru sinni f'á ávöxtinn af lífsins tré að eta af, og lifa ei-
líflega, en taktu við þessari grein og farðu vel með hana; þegar
hún á sínum tíma ber ávöxt, þá mun heilsubót veitast Adams
börnum allra þeirra meina.“
Þegar Set kom heim með greinina, var Adam faðir hans lát-
inn. Og Set gróðursetti greinina á gröf föður síns. Það var í
fjallshlíðinni upp af völlunum, þar sem Damaskus var síðar reist.
Og greinin festi rætur, og var að vaxa fram á daga Salómós
konungs.
Og Salómó lét fella sedrusviðinn og kýpresviðinn á Libanon-
fjalli. Hann þurfti að draga að sér svo mikinn við til að reisa
musterið og höilina sina miklu. Og þá var tréð sem vaxið var
upp af greininni feifc með hinura, og það var flutt ofan frá Líban-
on til sjávar og lagt í flotann með hinum, og úr þessu tró var
gjörð ein súlan í Líbanons-skógarhúsinu.
Nokkru síðar kom drotningin frá Saba til Jerúsalem til að
heimsækja Salómó konung. Hún sá það af speki sinni hvaða
náttúra fylgdi þessu tró og sagði við Salómó: „Þessi viður á að
bera þann mann, sem verður valdur að því, að hvorttveggja liður
undir lok, bæði lögmálið frá Móse og konungdómurinn í ísrael.11
Og Salómó trúði orðum drotningarinnar frá Saba, og hann vildi
varðveita lögmálið og halda konungdóminum i sinni ætt um aldur
og æfi, og lét hann þá taka burtu súluna og gróf hana djúpt i
jörðu, þar í brekkuhalliuu.