Nýtt kirkjublað - 01.05.1915, Qupperneq 10

Nýtt kirkjublað - 01.05.1915, Qupperneq 10
106 NtTT KIRKJUBLAÐ þá þykist eg vita, að þaS hafi ekki getaS öSru vísi veriS, svo sannarlega sem þú áttir aS vera sá, sem þú varst. En hvaS sjálfan mig snertir, þá er þetta samband ekki svo ljóst, aS eg fyrir mitt leyti mundi glata nokkuru af trú minni á þig svo sem frelsara minn, enda þótt tækist aS sanna, aS þú hefS- ir ekki framkvæmt öll þau kraftaverk, sem þér eru eignuS. Því aS hiS mikla meginatriSi í jarSlífi þínu var þó fyrst og fremst þaS, aS þú barst syndir vorar í dýpstu freistingu og dauSans neyS og varst þó hlýSinn viS vilja föSur þíns. Meira aS segja, þá kinnoka eg mér ekki viS aS lýsa yfir því, aS þótt tækist aS færa mér heim sanninn um, aS þitt líkamlega líf, svo algerlega einstakt sem þaS er í veraldarsögunni, hefSi aS upprunanum til veriS sömu skilyrSu.m háS, sem fæSing allra annara manna, þá mundi þaS ekki í neinu tilliti draga úr þýSingu Jíinni fyrir mig. Hvernig sem fara kynni, þá yrSir þú áfram hjarta mínu frelsari minn og eingetinn son- ur guSs. Því er sem sé svo fariS, aS enginn maSur, ekki einu sinni mesti syndarinn, er, hvaS snertir eigin persónu sína, sonur síns jarSneska föSur. Hann er þaS einvörSungu aS því leyti sem jarSneski faSirinn hefir lagt til þaS, er var skilyrSiS fyrir framkomu lífsins; en lífiS sjálft er alls ekki frá honum runniS. Til þess aS geta notiS sín í þessum heimi þarf lífiS efni, sem er svo eSa svo á sig komiS, til þess aS hafa áhrif á; þetta efni leggja hinir jarSnesku foreldrar til, og fram yfir þaS geta þau ekkert aS gert. LífiS er runniS frá æSri uppsprettu. Hafi nú framkoma þín á þessari jörSu veriS venjulegum skil- yrSum háS, þá merkir þetta þaS eitt, aS hjúskaparsamband hefir orSiS aS eiga sér staS, til þess aS andi þinn gæti feng- iS þaS efni, sem hann meS þurfti, til aS hafa áhrif á, er hann hafSi áformaS aS birtast innan vébanda skynheims vors. Þó dylst þaS mér ekki, aS mér er skylt aS tala meS allri gætni um þessi efni. Mér er skylt aS minnast þess, aS hér er ekki aS ræSa um framkomu hvers sem vera skal innan vébanda skynheims vors, heldur um framkomu þína, þar sem hiS jarSneska líf birtist á sínu æSsta og fullkomnasta stigi. Og eg hlýt þá aS minnast staSreyndar, sem eg hefi áreiSan- lega veitt eftirlekt. En hún er þessi: Svo auSvelt sem þaS er aS kveSa á um skilyrSin og möguleikana fyrir heimsþró-

x

Nýtt kirkjublað

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýtt kirkjublað
https://timarit.is/publication/364

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.