Skírnir - 01.01.1923, Blaðsíða 208
Ritfregnir
Nokkur erlend rit um íslensk fræöi.
Maurice Cahen: Études sur le vocabulaire religieux du vieux-
scandinave. La libation. Paris 1921. — Sami: Le mot „dieu“ en
vieux-scandinave. S. á. og st.
H. G. Leach: Angevin Britain and Scandinavia. Cambridge
(U. S. A.), 1921.
Die Edda: Herausgegeben von R. C.Boer. I—II. Haarlem, 1922.
Fr. Paasche: Snorre Sturlason og Sturlungerne. Kristiania, 1922.
Knut Liestöl: Norske ættesogor. Kristiania, 1922.
Bækur M. Cabens fjalla um það merkilega fyrirbrigði, hvernig
kristinn dómur teknr orð og siði heiðins dóms og gefur hvorutveggja nýja
merkingu. Að nokkru leyti er nýju vini helt á gömlu belgina, en þó
er býsna mikill smekkur eftir af gamla víninu. Fyrri bókin fjallar um
drykkjufórnir, full heiðinna manna og minni kristinna, og varpar margs-
háttar ljósi á venjur og menningu fyrir og eftir kristnitökuna. Bækur
þessar eru samdar af miklum lærdómi og öruggri þekkingu á íslensku,
ekki siður en öðrum Norðurlandamálum. í>eir eru ekki margir meðal
Frakka, sem við islensk fræði hafa fengist, en það hefir ekkert hálf-
verk á þvi verið. Yæri óskandi, að M. Cahen, sem nú er nýorðinn
prófessor í þýsku í Strassborg, gæfist kostur á að halda áfram rann-
sóknum sinum um norræn efni.
Rit H. G. Leach um menningarsamband Norðurlanda og Bretlands
á dögum konunganna frá Anjou, flytur merkileg drög til íslenskrar bók-
mentasögu í þáttum þeim, sem taka riddarasögur vorar til meðferðar.
Höfundur er manna kunnugastur islenskum riddarasögum, óprentuðum
eigi siður en prentuðum, og þá eigi siður samsvarandi bókmentnm
Suður- og Yesturlanda, er hafa verður til samanburðar. Hann er ekki
einungis vandvirkur vísindamaður, heldur ágætur rithöfundur. Enginn
maður mun geta lesið þáttinn „Tristan in the North“ án þess að verða
snortinn. Þar er saga Tristans-sögunnar rakin i fám skýrum dráttum, alt
frá Trostan Piktakonungi til Tristrams þjóðkvæðanna. A Islandi hefir hið
upprunalega nafn geymst í örnefninn Trostansfjörður, og hjer á landi