Andvari - 01.01.1908, Blaðsíða 97
Þegnskyld uvinna.
91
því síður lög, heldur einungis um tillögu lil þings-
ályktunar, er leggjast slcyldi fyrir l)áðar deildir. En
til þess að lillagan yrði eigi útrædd á þinginu, að því
sinni, var hún eigi borin fram fyr en þinglokadaginn.
Tillagan var borin fram í neðri deild og samþykt þar.
Einungis einn greiddi atkvæði á móti lienni. það nær
engri átt, að þeir háttvirtu þiugmenu, er greiddu at-
kvæði með tillöguni, liaíi sýnt með því fljótfærni eða
ráðríki, því að lillagan gat eigi orðið samþykt að því
sinni, af því að hún kom fram þinglokadaginn og var
stýluð undir nafni Alþingis en cigi neðvi deildar. Þar
á móti hel'ði deildin sýnt fljótfærni, ef hún heí'ði felt
tillöguna, því að þá iiefði liún, áður en hún liafði
tíma til að hugsa málið, slegið því þegar föstu, að
hér væri um þá fjarstæðu og vitleysu að ræða, að
landstjórnin mætli eigi hugsa um málið né hreyía því
á næstkomandi þingi.
Þegar þetta er athugað rélt, ætli það að vera
auðsætt, að landstjórinni var í sjálfs vald sett, hvort
hún hreyfði málinu á þinginu 1905 eða eigi. Og
þjóðin hafði að minsta kosli timann frá þingi 1903
lil þingsins 1905 til að liugsa málið, ræða urn það og
rita. Hér er því eigi um neilt flaustur að ræða, og
eigi fæ eg séð, að hagkvæmara hefði verið að hreyfa
þegnskv. á annan hátt en gert var.
Þegar á að reyna að breyta fyrirkomulagi, sem
er og heíir verið, eða lirinda l'ram einhverju ný-
mæli, verður fyrst að athuga sem bezt og nákvæmast,
hvort það só lil þarfa eða farsœldar fyrir þjóðfélagið,
hvort það sé framkvœmanlegt, og hvort það sé rélt-
látt. Et það álízt að nýmælið eigi fram að ganga,
er skylda allra góðra drengja að slyðja það, og vinna
að sem heppilegustu fyrirkomulagi.
Mér heíir aldrei komið lil hugar, að eg mundi
sjá réttari leiðir í þegnskylduvinnumálinu heldur en
aðrir. En eg hefi hreyft því sökum þess, að eg áleit