Kirkjuritið - 01.04.1951, Qupperneq 33

BISKUPSHJÓNIN í WINNIPEG
123
®°tt okkur heim. Sem forseti Þjóðræknisfélags Islands
efir hann um margra ára skeið staðið í fylkingarbroddi
Peirra manna á ættjörðinni, sem stöðugt rétta vinar hend-
j-*1 vestur yfir hafið til okkar hér. Við, sem notið höfum
Peirrar ánægju að heimsækja ættjörðina nú á síðari árum,
yiturri að afstaða hans til okkar skapast ekki fyrst og
rerngt embættisskyldunni, heldur af einlægri vináttu,
iuPstæðum skilningi, og innilegri löngun eftir að halda
^ambandinu við okkur sem lengst. Þeir eru sennilega fáir
estur-lslendingarnir, sem heimsótt hafa Island nú í seinni
1 > sem ekki hafa verið gestir að Gimli, heimili þeirra
lskupshjónanna í Reykjavík, og notið frábærrar rausnar
eirra og vináttu. Slíka gestrisni og vináttu er okkur hér
vestra ljúft að endurgjalda í sömu mynt, og við vildum
Sjarnan hafa haft betra og lengra tækifæri til þess en
er var um að ræða.
En Sigurgeir biskup á hinar miklu vinsældir sínar,
61ma og hér, ekki sízt því að þakka, hve eðlilega og
lsPurslaust hann umgengst fólk, að hann er hjartahlýr
ávallt hinn mikli mannvinur. Skozkur maður, nýkom-
p frá heimalandi sínu, sem þó hafði farið víða og kynnzt
°rgum ,,hástéttar“ mönnum hins gamla heims, lét svo
mælt, eftir að hafa kynnzt Sigurgeir biskupi á þessari
rö hans: „Hér er biskup, sem ég gleymi aldrei.“ Hann
oi búizt við að fyrirfinna reiginslegan embættismann,
°rknaðan í mótinu. En Sigurgeir biskup er ekki sú mann-
^ann hrfir valið sér það hlutskipti að láta stjórn-
af sama anda og var í hinum fyrsta og mesta hirði
^Ösríkis á jörðunni.
uaður nokkur hér í borginni mætti biskupi á götu,
saði honum og sagði: „Koma ykkar hjónanna er mikil
^j^gjöf til okkar hér.“ Þau orð eru samnefnari alls, sem
> . nu hugsum og segjum um heimsókn þeirra. Hafið
. á fyrir komuna. Guð blessi ykkur, kirkju Islands, og
lenzku þjóðina.
Váldimar J. Eylands.