Kirkjuritið - 01.07.1954, Síða 6

292 KIRKJURITIÐ
kórdyra. Lék organistinn, dr. Páll ísólfsson, á orgelið á meðan
skrúðgangan fór fram.
Guðsþjónustan hófst með því, að þeir séra Óskar J. Þor-
láksson og prófessor Björn Magnússon gengu skrýddir frá
skrúðhúsi fyrir altari, en dr. Friðrik Friðriksson las bæn í
kórdyrum.
Þá var sunginn sálmurinn Þann signaða dag (nr. 526) og
tónuð kollekta dagsins. Síðan var sunginn sálmurinn Ó, syng
þínum Drottni (nr. 572), og gengu þá prestar frá altari til
skrúðhúss, en dr. Magnús Jónsson sté í prédikunarstól og lýsti
vígslu, fór með orð helgisiðabókar, er hljóða um þessa athöfn
og las æfisögu vígsluþega, samda af honum sjálfum, eins og
fyrir er mælt.
Er vígslulýsingarræðan birt hér, svo og æfisagan.
Vígslulýsing:
Biskiipsrióniur kirkjunnar.
Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum og Drottni
Jesú Kristi. Amen.
Frá öndverðu hefir kirkju Krists á jörðunni verið stjórnað
af biskupum. Fræðimenn getur greint á um það, hvernig þessu
biskupsstarfi hafi verið háttað á hverjum stað og hverjum
tíma. En þessi staðreynd sjálf er ótvíræð.
Nærtækustu og ótvíræðustu sannanirnar fyrir þessu eru í
sjálfu Nýja testamentinu. í fyrra Tímóteusarbréfi og Títusar-
bréfi eru hin alkunnu ummæli um það, hvernig biskup eigi
að vera, þær kröfur, sem gera verði til væntanlegs biskups-
í fyrra Tímóteusarbréfi er og sagt, að sækist einhver eftir
biskupsstarfi, þá girnist hann fagurt hlutverk. í bréfi sínu til
Filippímanna ávarpar Páll postuli söfnuðinn „ásamt biskupum
og djáknum". Og heilagleiki og tign þessa starfs kemur skýrt
fram í ræðu Páls postula til safnaðaröldunganna frá Efesus,
sem frá er sagt í Postulasögunni. Hann segir þar: „Hafið gát
á sjálfum yður og allri hjörðinni, þar sem Heilagur andi setti
yður biskupa, til þess að gæta safnaðar Guðs, sem hann hefir
aflað sér með sínu eigin blóði.“ En þó kemur heilagleiki þessa
starfs hvergi betur fram en í fyrra Pétursbréfi, þar sem Frels-
arinn sjálfur er nefndur biskup sálnanna.