Kirkjuritið - 01.03.1959, Blaðsíða 19

KIRKJURITIÐ
113
hver fyrir annarri. Samkvæmt tilmælum ungversku fulltrú-
anna var þeirri beiðni beint til allra þeirra stórvelda, sem
kjarnorkuvopn eiga, að beita þeim ekki og bægja þannig frá
þeirri tortíming, sem ella vofir yfir Norðurálfunni og allri
jörðinni.
Fulltrúi Orþódoxu kirkjunnar rússnesku að Nyborg Strand
sagði svo meðal annars:
„Vér vonum það, að sá tími komi, að vér tökum þátt í Al-
kirkjuhreyfingunni. Rússneska kirkjan hefir jafnan þráð að
vinna með öðrum þjóðum að varðveizlu friðarins. Um það bera
ljóst vitni 27 utanlandsferðir Nikolai höfuðbiskups.
Vér aðhyllumst að miklu leyti stefnu Alkirkjuráðsins, en
erum þó ekki alltaf samþykkir því um leiðirnar að lausn vanda-
málanna. Vér lítum svo á, að guðfræðilegra vandaspurninga
eigi að gæta meir en verið hefir undanfarið í samstarfinu. Þess
vegna höfum vér verið ofurlítið varir um oss. Þátttaka mín í
Nýborgarþinginu er nýtt skref í þá átt, sem oss langar til að
halda, og vér vonum, að sá tími komi áður en langt um líður,
að vér gerumst meðlimir í Alkirkjuráðinu.“
Þessi afstaða rússneska fulltrúans hefir orðið mörgum gleði-
efni.
Skálholtshátíðin.
Það var mér mikil gleði að sjá hina fögru bók: Skálholts-
hátíðina 1956. Við það streymdu fram góðar og glaðar minn-
ingar um heimsókn mína til íslands. Ég skil talsvert efni bók-
arinnar, en langar til að skilja miklu meira. Það var ljómandi
fallegt að senda okkur aðra eins bók. Berið ritstjóranum, séra
Sveini Víkingi, sérstaka kveðju mína.
Hans Qllgaard biskup.
8