Dagfari - 01.12.1944, Síða 1
Ritstjórn og útgáju annast:
Sverrir Haraldsson, VI. M., og
Steingrímur SigurSsson, kennari.
AVARP
Um leið og Dagfari leggur af stað
út í lífið, þykir oss lilýða að fylgja
lionum úr hlaði með fáeinum orðum.
Það hefir viljað hrenna við meðal
nemenda Menntaskólans á /lkureyri,
að þeir liafa haft lítinn áhuga á að
búa skólablað sitt vel úr garði, og oft
hefir Muninn flogið út í heiminn verr
fleygur en skyldi. Slíkt er vítavert.
Vér eigum að sjá sóma vorn í því, að
veita skólablaði voru þolanlegt vega-
nesti. Við eigum að gera okkur það
Ijóst, að það er hluti af oss sjálfum, og
að nekt þess er blettur á oss. Aðal-fyr-
irsláttur nemenda hefir verið sá, að
þeir geti ekki skrifað, svo að sóma-
samlegt sé. Slíka fjarstæðu tökum vér
ekki til greina. Vér trúum því ekki, að
í þrjú hundruð manna hóp leynist
ekki rnargir, sem geta fært hugsanir
sínar í letur og kastað fram stöku,
þegar svo ber undir. Og hví ekki að
veita skólablaðinu sínu aðstoð í þeim
efnum, þegar þörf gerist? Höfuð-tak-
markið, sem Dagfari hyggst að keppa
að,er að glœða áhuga nemenda á því,að
þjálfa sig í ritleikni og auka fegurð-
artilfinningu þeirra á bundnu máli og
óbundnu. Enn þá er hann ungur að- ár-
um og reynslulaus nleð öllu, en engu
að síður bjartsýnn á framtíðina. Vonir
lians eru fleygar, og hann treystir á að-
stoð og skilning allra góðra drengja
og meyja,og vonar,að þau munistyðja
sig yfir þœr torfærur, sem kunna að
mæta honum, er hann leggur í hina
fyrstu ferð sína út í lífið.
Látið hann ekki þurfa að knýja að
dyrurti og kyssa á kjólfald ykkar í
leit eftir aðstoð. Gefið ykkur fram, ef
þið liafið eitthvað að bjóða, og það
verður allt vel þegið. Hver staka, hver
grein og hvert ritað orð, þótt gert væri
af vanefnutn, rnun verða flugfjöður,
sem léttir lionum flugið yfir „örðug-
asta hjallann“.
Sú er von okkar, að lítgáfa blaðs
þessa skapi ekkert sundurlyndi meðal
nemenda. Muninn og Dagfari eru og
eiga að vera bræður, sem keppa að
sama marki. Aðeins líminri sker úrþví,
hvort áhugi nemenda eykst við það, að
blöðin eru tvö, því að við það skapast
eins konar samkeppni milli blaðanna.
jafnvel þó að full vinsemd ríki milli
þeirra um að ná fyrr hinu setta marki.
Nemendur Menntaskólans á Akur-
eyri! Sýnið nú, að ykkur veitist auð-
velt að búa þessi tvö skólablöð það vel
úr garði, að þau ekki ferðist meðal
ykkar, vafin tötrum sem beiningamenn
og stafkarlar.
Ósk vor er: Almenn þátttaka sveina
og meyja skólans í því, að veita blöð-
ÍSLENZK ÆSKA
Landið frægsta ljóða og sagna,
leyndra vætta og kynngi magna,
landið ótal gæða og gagna,
grundin Islands frið.
Aldrei skal þinn orðstír þagna
alla heimsins tíð.
íslenzk æska! Vertu á verði.
Varaðu þig á „Hrappi“ og
„Merði“.
Byggðu voldugt varnargerði
um velferð sérhvers manris.
Gæt þess enginn arf þinn skerði,
auð þíns fósturlands.
Heimurinn berst af hatri og níði.
Heilar þjóðir lýstar kvíði.
Þú átt líka í þínu stríði,
þreyttu fyrir bættum hag.
Fyrir að þín lífssól líði
lengra yfir þroskans dag.
LArlQSBÓKASAFN
,\s 156373
ÍSLANDS
um þessurn aðstoð sína með j>ví, að
senda ]>eim efni til birtingar, þegar
þörf er á. Takist þetta, er markinu
náð.
Sverrir Haraldsson.
Vopn þín eru viljafesta,
vit og trú á allt það bezta.
Sóknarþrek og sigur mesta,
samtök allra ljá.
Sinni för mun sá ei fresta,
sem vill marki ná.
Æska! Lærðu af landsins sögum.
Lestu gnótt af dýrum brögum.
Skuggsjá þar af þjóðarhögum
þú munt gleggsta fá..
Fósturland vort fegri dögum
fagna lætur þá.
Þú átt landsins gögn og gæði, •
gamla menningu og fræði,
sem þú átt að efla bæði
og vort tungumál.
Andans þroska þinn svo glæði
þjóðarinnar sál.
Sællífið er svikum blandið.
Sókn þarf til að forðast grandið.
Til að efla bræðra-bandið,
berjast heil þú skalt,
fyrir þig og fvrir landið,
fyrir lífið allt.
Kári frá Hvoli.
STÉTTASKIPTING.
Brot
Líkaminn líkist ríki,
og lík er skipting enn.
Hendurnar ambáttir eru,
en andinn er förumenn.
Munnurinn birðstarfið hefir
og heimtir skattana inn.
Maginn, sem öllu eyðir,
er auðvitað keisarinn.
Kári frá Hvoli.