Kirkjuritið - 01.07.1963, Síða 72

358
KIRKJURITIÐ
velgerðarmönnum íslenzkrar menningar og kristni liafði safn-
azt til sinna feðra.
Árið 1960 vorum við lijónin í Englandi. Þá komum við til
Abingdon. Ég hugði gott til að ganga urn staðinn, þar sem
einn fyrsti og mesti vinur Islands hafði borið beinin. Klaustrið
í Abingdon er ekki lengur til. Það var lagt í rvistir af trúarof-
stækismönnum Hinriks konungs 8. árið 1538. Uppi stendur að-
eins að mestu hinn óvígði hluti klaustursins, þar sem veraldleg
störf fóru fram. Gegn ofurlitlum aðgangseyri fengum við að
ganga þarna um. Það var svo sem ekki mikið að sjá, gamlir múr-
veggir á lielgum stað. Ég hugsaði um Rúðólf, manninn, sem
kenndi okkur Islendingum að rita á eigin tungu í fyrsta skóla
lands vors, manninn, sem sendi út lærisveina sína til að bera
Ijós kristins siðar í bæi um íslenzkar byggðir, manninn, sem
frantar en nokkur annar mætti bera nafnið postuli íslands. I
ldjóðri bæn þakkaði ég honum og blessaði lianii fyrir hönd
minnar þjóðar.
Svo ágætir sem íslenzkir ritböfundar voru á 12. og 13. öld,
þeir er kirkjusögu rituðu, þá befur þá lient sú skyssa að gera
frekar lítið tir störfum erlendu trúboðsbiskupanna á 11. öld-
inni. Það er vart liægt að segja minna um þá en gert er. Þeir
sáu bara Isleif, Gizur og Jón Ögmundsson. „Lofa svo einn kon-
ung, að þú lastir ekki annan“, sagði Haraldur konungur Sig-
urðarson við Arnór jarlaskáld“. Lofið svo bina fyrstu íslenzku
biskupana, að þið þegið ekki um afrek sumra binna erlendu
manna, er bér fórnuðu jafnvel beztu árum ævi sinnar til að
grundvalla kristinn sið á Islandi“, mætti segja við þá marga,
er um þessi mál hafa ritað. Hinir íslenzku ágætismenn minnk-
uðu ekki, þótt erlendum bræðrum þeirra væri sýnd sanngirni.
Við, sem nú lifum og niðjar okkar, þurfum hér tir að bæta svo
sem verða má með gagngerðum rannsóknum á sögu þessa tíma-
bils.
Bær í Bæjarsveit og Lundur í Lundarreykjadal voru staðir
Rúðólfs meðan liann dvaldi á Islandi. Báðir þessir staðir liafa
verið kirkjustaðir um aldir. Á báðum þessum stöðum rísa nú
nýjar kirkjur og veglegar, er geta staðið um aldir. Biskup ís-
lands vígði Lundarkirkju liinn 23. júní s. 1. Innan ekki langs
tíma mun bann vígja bina nýju kirkju að Bæ. Þessar kirkjur