Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.10.1967, Blaðsíða 48

Kirkjuritið - 01.10.1967, Blaðsíða 48
KIKKJDKITIÐ 382 liafist væri lianda um að leita eftir fólki og veita því nokkut'i' undirbúning til lijálparstarfa á þessum vettvangi. Eðlilegast er að það væri á vegum æskulýðsfulltrúa. Þyrfti liann að fá aðstöðu til að geta á hverju ári stofnað til stuttra naiU' skeiða á lieppilegum stað, þar sem körlum og konuni, væ’1 leiðbeint í því, sem viðkemur kristilegum barnasamkoniuu’ og æskulýðsfélagsskap. Þetta getur verið kvöldnámskeið, eða kannski sumarnámskeið. Vel kæmi til mála að einstakir söfn' uðir styddu nemendur til að sækja þau gegn lieiti um að þe’1 störfuðu síðan ákveðinn tíma í samvinnu við prestinn og uiuh’ stjórn lians. Um frekari tilhögun er engin ástæða til að rita liér. Þess1 orð eru aðeins til að kveikja umliugsun um hugmynd, sen1 verður lirint af stokkunum fyrr eða síðar í einhverri m'fO-1’ Og bezt væri að gera alveg á næstunni. Hugleiðing út af sniSugu svari Stundum er okkur prestunum borin þröngsýni og nöldurse)1’1 á brýn. Stundum erum við liæddir fyrir alltof mikið afskip,a leysi og óskorað frjálslyndi. Hvorutveggja kann að vera nokkrum rökum reist. Meðalhófið reynist okkur vandrata eins og öðrum. ^ Rísa á gegn öllu sem er mannskemmandi. Óliæfilegt er a leggja eins margar snörur fyrir unglingana og gert er 1111 ‘ dögum, sérstaklega í auðgunarskyni. Óverjandi virðist 11 livað lítil áherzla er lögð á mannbæturnar, siðgæðisþroskai111’ efling fegurðarskynsins, ósíngirninnar og jafnvel sannrar hát vísi í skólauppeldinu. Hugsjónir og æðri markmið eru í lággengi. Hvort tveggh er þó unglingum eðlilegt að bera í brjósti og óneitanlega na1’ synlegt til þroska. Fegurðarmat á sviði listanna er nú m1* meira á reiki en áður var. Virðist að miklu leyti háð hre1*1 um duttlungum og múgsefjun. Ástin í þeirri merkingu, seí^ Jónas Hallgrímsson túlkar liana í orðunum „anda sem unnast fær aldregi / eilífð aðskilið“, virðist litstrikuð og raunar a tilhugalíf er úr sögunni. Mér finnst sem mörgum að æskan fátækari fyrir hragðið. Utsýni hennar hafi þrengst, Lilfinnh1^ una liafi kreppt. Hugurinn leiti almennt ekki jafnliátt og 11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.