Kirkjuritið - 01.03.1968, Qupperneq 3

Hann er upprisinn
„Og þrnr skunduðu frá gröfinni með ótta og mikilli gleSi,
og hlupu aS segja lcerisveinum hans tiSindin. Og sjá, Jesús
kom á móti þeim og sagSi: Heilar þér.“ — Matt. 28.
y j>i
0g j j'ljóða borg eru fyrstu geislar morgunsólarinnar að færast,
'abrökkrinu leggja konur af stað út að gröf Krists. Hæg-
, ’ PUögum skrefum þokast þær áfram, erindi þeirra er svo
jítið efú: Þær ætla að veita umbúnað vinarlíki, sem umbúða-
þ 'a*®i verið lagt í steinþró þrem dægrum fyrr.
s°rgin tjaldar svörtu sali mannssálarinnar, verður
ast sjálf manninum að angri. Dagsbrúnin er að fær-
En Ua austurloftið en vekur þessum komun enga gleði.
þ3n ^ögnuð gat þessi dagur fært þeim.
uá, *lalda liljóðar áfram. Sporin verða æ þyngri, er þær
gdst gröfina, líkt og blýi verði fætur þeirra bundnir.
1 b V£Eru sPor þeirra að gröfinni þung, urðu sporin létt inn
°'8nia aftur. Þá léði fögnuðurinn þreyttum fótum vængi.
8já,fVað *laru þessar konur inn í Jerúsalem? Þær báru bjargið
v°tt 1 S6m ^ristindómurinn er byggður á. Þær urðu fyrstu
Uu . "Pprisunnar, en vottunum fjölgaði. Fleiri og fleiri sáu
setu SUundrin. Með sívaxandi sigurvissu ómuðu orðin þrjú,
Kri- mattugri liafa reynst kristninni öllum orðum öðrum:
Sa Ur Cr uPPr‘snul-
npprisufyrirbrigðanna er af engu Ijósara en því,
vesa]a "'** Þau böfðu á þá, sem urðu vottar að þeim: Sigraðir
efti Ul8ar fara buldu liöfði með sorg sína og ægileg vonbrigði
UiU).( °si8urinn á Golgata. En út úr eldskírn upprisufyrirbrigð-
7 b‘Uiga þessir menn sem ósigrandi lietjur, geyglausir, glað-