Prestafélagsritið - 01.01.1919, Qupperneq 154

150
Jón Helgason:
dóms- og kirkjumálum og orðið til þess að efla verulegt
samúðar-samband með þjóðunum báðum1).
Aðalhvatamaðurinn í þessum efnum, sá er mest hefir
unnið að því að koma þessari fögru hugsjón í framkvæmd
er Þórður Tómasson, prestur í Horsens, maður af íslenzku
bergi brotinn eins og nafnið bendir til (sonarsonur Tó-
masar Sæmundssonar), en uppalinn í Danmörku frá því
hann var þriggja ára. Hefir hann undanfarin ár verið vak-
inn og sofinn í að vekja áhuga stéttarbræðra sinna og
kristins almennings á þessu áhugamáli sínu, ritað Qölda af
blaðagreinum um það og flutt fjölda af fyrirlestrum um
málið á fjölsóttum mannfundum, jafnframt því sem hann
hefir gert sér far um að fræða Dani um þjóðarhagi vora
yfirleitt, ekki sízt nú síðan sambandsmálið var til lykta
leitt. T. d. flutti hann á þriðja hvítasunnudag í vor (5.
júní) langt og snjalt erindi um ísland í Skibelund Krat í
viðurvist 6—7000 manna og var því erindi ágætlega tekið
af þeim mikla mannfjölda, er að lokum árnaði íslandi
heilla og hamingju með þúsund radda húrra-ópi.
, Til þess að vinna að frekari framkvæmdum í þessu
máli var 16. okt. 1918 af hálfu hinnar dönsku kirkju kos-
in nefnd 20 manna, er nefnist »dansk-íslenzka kirkjunefnd-
in« og er Ostenfeld Sjálandsbiskup formaður hennar. En
innan aðalnefndarinnar hefir svo aftur verið valin
sérstök framkvæmdarnefnd, og skipa hana þeir Hoifmey-
er stiftsprófastur í Khöfn, H. Rördam kennaraskólastjóri*.
prestarnir Þórður Tómasson og Haukur Gíslason og ung-
frú Ingibjörg Ólafsson. í aðalnefndinni er auk þeirra,
sem nú voru nefndir, margt ágætustu og þjóðkunnustu
kirkjumanna Dana á nálægum tíma. Mætti þar t. a. m.
nefna Chr. Ludwigs Álaborgarbiskup, Jóhs. Götzsche pró-
fast, Niels Dael frísafnaðarprest, Gunner Engberg fram-
1) Um þennan vsamdrátt með íslenzku og dönsku kirkjunnkc
heíl ég ritað allítarlega í Lögréttu, 29. jan. p. á. og leyfi ég mér
að vísa hér til þess.