Tjaldbúðin - 01.01.1898, Síða 19

-17—
peg” með öllum heillaóskum og bið vorn þríeina guð acP’
vernda hann og blessa.
Með einlægri vinsemd og virðing.
Hafsteinn Pjetursson.”
Eins og sjest á prestkosningarm&li Tjaldbúð"-
arsafnaðar, þá leyfði norðursöfnuðurinn mjer að>
taka köllun Tjaldbúðarsafnaðar, þótt söfnuður s&
væri eigi í kirkjufjelaginu. Þá nefndá' enginm
maður það atriði málsins. Leið svo fram um hríð,
í byrjun októbermánaðar fór jeg snögga ferð
vestur til Argyle. Á heimleiðinni þaðan fjekk jeg
í Elm Creek hraðskeyti (telegram) írá jí. Pálssyni,
Hann sagði mjer, að það ætti að hafða fund “á.
morgun” í Tjaidbúðarsöfnuði tii að ræða um bygg-
ing Tjaldbúðarinnar. Þegar jeg kom til Win--
nipeg um kvöldið, var mjer sagt, að hraðskeytið'
hefði verið sent daginn áður. Eundur var svO'
haldinn þetta sama kvöld 11. okt. lk'(J4. Jeg fór
auðvitað á fund þennan, sem er einhver þýðingar-
mesti fundur safnaðarins. Þá var samþykkt að'
reisa Tjaldbúðina á suðaustur horninu á Sargent
og Furby strætuin. Tveir beztu ísienzku smið-
irnir í Winnipeg, II. Ilalidórsson og Bjarni |ónssonr
lögðu fram sinn “uppdráttinn” hvor að Tjaldbúð-
inni. |eg ijet í ijósi, að mig iangaði til að iiafa'
nýtt byggingarlag á Tjaldbúðinni, krossbygging-
arlag. Söfnuðurinn fjellst á þá hugmynd. II.
Halldórsson var kosinn yfirsmiður Tjaldbúðarinnar.
Hann fjekk hjerlendan “byggingameistara” Mr..
McDiarmid að nafni, til að gjöra „uppdrátt” aðj