Sjómannadagsblaðið - 12.06.1960, Side 17

UTGEFANDI
SJÓMANNADAGSRÁÐIÐ
Sjómannadagsblaðið
72. júní 1960 — 23. árgangur
Fleiri dvalarheimili
Útgefandi:
SJÓMANNADAGSRÁÐ
Ritstj. og ábyrgðarm.:
Halldór Jónsson. GuSmundur H. Oddsson.
Ritnefnd:
Garðar Jónsson. Halldór Jónsson.
Jónas Guðmundsson. Júlíus Kr. Ólafsson.
ÞorvarSur Björnsson.
ALÞVÐUPRENTSMIÐJAN H-F
EFNISYFIRLIT
Fleiri dvalarheimili ...... 1
*
Sjómannadagurinn í Reykjavík 1959 4
*
Þrekraun á áraskipi um aldamót .. 7
*
Fyrsta gufuskip veraldar í reynslu-
ferð árið 1543 ................ 13
*
Einar sjór (kvæði) ............... 15
*
Við Panamaskurðinn, fyrirhugaðar
framkvæmdir ................... 16
*
Portúgalska herskipið ............ 18
*
Vopna-Teitur (kvæði) ............. 21
*
Afi segir sögur .................. 22
*
Ragnar pokamaður (kvæði) ......... 24
*
Kveðjur til sjómanna............. 26
*
Ferðasaga ....................... 27
*
Hafið og lífið á jörðinni ....... 30
*
Stórborgin New York.............. 35
*
Sjómannaheimili í Alaborg........ 39
*
Kynlegir fuglar ................. 40
*
Dieselhreyfillinn og framtíð hans .. 45
*
Allsnægtir og örbirgð............ 47
*
Sjómannadagsráð 1960 ............ 48
Forsíðumyndin er af málverki Finna
Jónssonar listmálara: „Stjáni blái“. Nú
í eign íslenzka ríkisins.
Happdrætti Dvalarheimilis aldr-
aðra sjómanna (DAS), er nú ný-
byrjað sjöunda starfsárið. I þetta
sinn með dálítið breyttu fyrirkomu-
lagi. Vinningum hefur verið fjölgað
nokkuð. Reynsla undanfarinna ára
hefur bent til þess, að vinsælt mundi
reynast að fjölga vinningunum. Þá
hefur verðmæti þeirra verið aukið
frá því sem var. Vegna verðhækk-
ana af gengisbreytingunni varð ekki
komizt hjá að hækka verð happ-
drættismiðanna til þess að samdrátt-
ur yrði ekki í fyrirtækinu.
Ollum þeim, sem starfað hafa í
samtökum sjómanna og haft afskipti
af Sjómannadeginum og fram-
kvæmdum hans, hefur verið það
mikil ánægja að sjá, hve undirtektir
þjóðarinnar, og þátttakan í happ-
drættinu, hafa verið almennar og
rausnarlegar á undanförnum árum.
Þeim skilst, að þjóðin sé þeim öll
sammála, vinni með þeim að bygg-
ingu Dvalarheimilisins. Fyrir þetta
ei-u forgöngumennirnir mjög þakk-
látir. Þeim vex djörfung til aukinna
framkvæmda við það, að hafa al-
menning í landinu að bakhjarli. —
Stofnun og rekstur happdrættis er
í rauninni ekki annað en að árlega
er borin fram ósk til fólksins í land-
inu um, að leggja fram skerf til þjóð-
nýtra framkvæmda. Þessar óskir
Sjómannadagsins, eins og annarra,
sem hafa hliðstæða starfsemi með
höndum, eru svo klæddar í við-
skiptabúning, þannig að nálega %
hlutar af framlögðu fé, er afhentur
viðskiptamönnunum aftur, en ham-
ingjuhjólið látið um skiptinguna.
Ég las nýlega í bók eftir góðan og
greindan mann, sem nú er látinn.
Segir hann þar, að sér virðist hin
vaknandi borgarmenning hér, sé hún
fyrir hendi, vera einhvers konar
veiðimenning með dularfullu trún-
aðartrausti á happdrætti og stór
síldarköst. Einhverjar stoðir kunna
að renna undir þessa skoðun, þegar
um happdrættisviðskipti er að ræða,
en hin mikla rausn almennings, sem
er svo áberandi, hvenær sem leitað
er styrks handa bágstöddu fólki,
bendir ekki á slíkt. Fleira kemur hér
til. Fyrst og fremst rúmur fjárhagur
almennings, og svo það, sem mestu
skiptir — hin almenna og vaxandi
mannúðarhugsjón, — berið hver
annars byrðar. Talið er, að trúræknu
og kirkjuræknu fólki fari fækkandi
í landinu. Er mikið um þetta ritað
og talið válegt tímanna tákn. Hitt er
staðreynd, að miskunnsömum sam-
verjum fer fjölgandi með þjóðinni,
fólki, sem sýnir heldur í verki en
orðum skoðanir sínar. Stendur ekki
einhvers staðar skrifað, að trúin sé
dauð án verkanna? Ekki kann ég
skil á því, af hverju þróunin er á
þennan veg, og ekki heldur sann-
færður um, að hér halli nokkuð und-
an fæti.
Um aðra starfsemi Sjómannadags-
SJÓMAN nadagsblað ið 1