Eimreiðin - 01.10.1925, Side 9

EiMREIÐIN
VERTU H]Á OSS“
'293
aælt að sér, hafa þeir fundið til þess á öllum stundum dags-
pS> að æðsta þörf þeirra væri sú, að guð væri hjá þeim.
Ct1 einhvern veginn mun hafa farið svo, að allra almennast
allra sterkast finna menn til þessarar þarfar á kvöldin.
9 hygg; ag þag sé ekki óalgengt, að menn, sem láta — ef
W vill verða að láta — veraldlegu störfin ná öllum huga
Slnum, fra þvf er þefr vakna á morgnana og fram að hátta-
‘Uuanum, finni það, að deginum sé ekki lokið á æskilegastan
atl, ef huganum hefur ekki, áður en þeir sofna, verið beint
pan9að, sem mikilvægasta hjálpin og aðstoðin kemur. Ef til
V’ l en það kyrð og hvíld kvöldsins, sem veldur því, að tak-
j^arkaður, veikur og ófullkominn hugurinn samstillist að ein-
Veriu leyti því, sem er eilíft, óendanlega máttugt, óendanlega
aleitt og óendanlega gott. Ef til vill skiftir það nokkuru máli
1 þessu sambandi, að mennirnir virðast alt af öðruhvoru,
'öati úr barnæsku mannkynsins, hafa haft veður af því, sem
*u.má telja sannað, að vér leggjum út í nokkurs konar æfin-
Vri hvert skifti, sem svefninn lokar augum vorum. Stórfeld-
as*a æfintýri vort er auðvitað það, þegar vér förum af þess-
Uln heimi. En það er eitthvað furðu líkt, sem gerist, þegar
^er sofnum. Enginn efi virðist á því geta leikið, eftir athug-
?nir og rannsóknir nokkurra síðustu áratuganna, að í svefn-
ltlUtn losnum vér að einhverju, stundum miklu, leyti við lík-
^ann, 0g förum oft inn í aðra heima en þá, sem vér vitum
1 vökunni. Ég hygg, að þeir menn hafi alveg rétt að mæla,
!etn fullyrða, að oft sé oss þörf á sérstakri aðstoð á því
erðalagi.
"Vertu hjá oss!“ Þetta hafa miljónir eftir miljónir sagt við
ítin. Ég held, að það sé óumræðilega mikilvægt að geta
'ö þessarar bænar af öllu hjarta. Því að ég er sannfærður
•n. að menn fá bænheyrslu.
, n hitt veit ég líka, að sumum mönnum finst þeir geta
né a.e^n Það eru ekki æfinlega lökustu mennirnir. Það er
eitthvað annað. Margir þeirra eru fullir af einlægni og
^attnleiksást og góðleik, og hafa yfirleitt mikið í sér af anda
^ Su tfá Nazaret. Það kann að vera einmitt einlægnin, sem
s,nn þátt í að halda þeim frá allri bænariðju — viðkvæmnin
því að ljá huga sinn nokkuru, sem þeir hafa ekki fulla