Tímarit lögfræðinga - 01.01.1966, Qupperneq 54

haf hans miðast við lok dómsathafnar, ef aðili eða um-
boðsmaður hans var við hana staddur, en ella við það
er hann, eða umboðsmaður hans, fékk vitneskju um hana.
Samkv. 1. 1. 194 gr. eml. ber dómara að tilkynna aðilum
hvenær uppkvaðning dóms fer fram og virðist slílc til-
kynning nægja hér, þannig að sé úrskurður kveðinn upp
á hinum tiltekna tíma, verði talið, að aðili hafi fengið
nægjanlega vitneskju um uppkvaðninguna. Það er sönii-
unaratriði hverju sinni, hvort slik tilkynning hefur verið
send eða aðili fengið vitneskju um uppkvaðningu á annan
hátt. (I Hrd. XXXVII-535 er fjallað um tilkynningu dóm-
ara um þinghald). Lengd frestsins er reiknuð á sama hátt
og lengd áfrýjunarfrests, þ. e. í heilum dögum og upp-
hafsdagur þá talinn með, en lokadagur frá. Dæmi: Freslur
hefst 14. apríl og lýkur honum þá 27. apríl.
2. Form kæru. Kæra skal vera skrifleg. Vitni og mats-
menn, sem viðstaddir eru dómsathöfn þá, er þeir vilja
kæra, mega þó bera fram kæru með bókun i þingbók.
í 23. gr. hrl. er talið það, sem i kæru skal greina. Þar
segir:
1. Dómsathöfn þá, sem kærð er.
2. Kröfu um breytingar á henni.
3. Ástæður, sem kæran er reist á. Kærandi eða umboðs-
maður hans skal undirrita kæruna.
Ef kærandi vill bera fyrir sig ný sönnunargögn, skal
hann greina þau í kæru og hvað hann hyggst sanna með
þeim. Skriflegt sönnunargagn skal fylgja kæru í frumriti
eða staðfestu endurriti, svo og dómgjöld fyrir Hæstarétti.
3. Meðferð kærumáls í héraði. Kæra skal send héraðs-
dómara þeim, sem framkvæmt hefur þá dómsathöfn, sem
kærð er. Þegar dómari fær kæruna í hendur, athugar
hann hana, og er þá tvennt til.
a) Ef kæra kemur of seint fram, bendir dómari aðila
á það og beinir því til kæranda að taka kæruna aftur. Vilji
52
Tímarit lögfræðinga