Tímarit lögfræðinga - 01.08.1979, Blaðsíða 3

rnmtri- <s
liW.iit i:mv.\
2. HEFTI 29. ÁRGANGUR ÁGÚST 1979
DAUFLEGT Á ÞINGI
Á Alþingi 1978—79 voru samþykkt 82 lagafrumvörp og 20 þingsályktunar-
tillögur. Lög um húsaleigusamninga nr. 44/1979 eru veigamesti bálkurinn,
sem kalla má lögfræðilegan að efni. En einnig er ástæða til að minna á lög
nr. 56/1979 um dómvexti, breytingar á lögunum um meðferð opinberra mála
í lögum nr. 53/1979, en sú breyting er um skipun réttargæslumanns eftir
handtöku, og á breytingar á Hæstaréttarlögunum, lögtaks-, skipta-, lögræðis-
og hjúskaparlögum og á ný lög um uppsagnarfrest verkafólks og laun í for-
föllum. Ýmis lög frá þinginu á síðasta vetri varða efni, sem lögfræðin lætur
sig varða, þó að þau séu ekki daglegt viðfangsefni lögfræðinga. Meðal slíkra
laga eru lögin nr. 41/1979 um landhelgi, efnahagslögsögu og landgrunn. Af
þingsályktunum er á þessum vettvangi helst að minnast ályktunar 8. maí
um mannréttindasamninga Sameinuðu þjóðanna, en þeir hafa síðar verið
fullgiltir af islands hálfu, og ályktunar 23. maí um endurskoðun meiðyrða-
löggjafar.
Það vekur athygli, að meðal stjórnarfrumvarpa, sem ekki urðu útrædd, voru
frumvarp um afborgunarkaup, frumvarp til barnalaga, sem flutt var í fjórða
skipti, og frumvarp um aðgang að upplýsingum hjá almannastofnunum, sem
var lagt fram í annað sinn. Ekki fékk þingmannsfrumvarp um breytingar á
fóstureyðingarreglunum heldur afgreiðslu, þó að það hafi fjallað um mál, er
nýlega var á dagskrá vegna nýrra laga.
Að sjálfsögðu geta þingmenn með fullum rétti haft sínar skoðanir á efni
þessara frumvarpa. Það ætti, ef vel væri, að leiða til góðra umræðna og breyt-
inga á frumvörpunum eða þess, að mál séu afgreidd með öðrum hætti að
undangengnum skýringum. Alltof oft er þó ógerlegt að sjá af þeim gögnum
sem frá Alþingi koma, hvers vegna mál ná ekki fram að ganga.
Hitt er einnig umhugsunarefni, hve víðtækt valdframsal felst í ýmsum
lögum, sem sett eru. Ný lög voru til dæmis sett á síðasta vori um skipan
gjaldeyris- og viðskiptamála, lög nr. 63/1979. Þau eru sama marki brennd
og fyrri lög um þetta efni frá 1960, að efni þeirra er að gefa stjórnvöldum
svotil alfrjálsar hendur við setningu almennra reglna og ákvarðanatöku. Munu
49