Búnaðarrit - 01.01.1912, Blaðsíða 152
148
BÚNAÐARRIT.
geymsluna, og það því meira, sem lakar fer um það.
Geymslu þess er oft ábótavant, og sórstaklega fer oft
misjafnlega um það á ieiðinni út. Afleiðingin af því er
sú, að smjörið er þá farið að skemmast, er það kemur
á maikaðinn.
Ef tilbúningur og verkun smjörsins hefir verið eitt-
hvað gölluð, þá kemur það fram í smjörinu með aldrin-
um. Gallar þessir aukast og margfaldast þeim mun
meira, sem smjörið verður eldra og geymsla þess er verri.
Þeir eru maigs konar þessir smjörgallar. Meðal þeirra
er þetta svo nefnda ,.fiakbragð“, sem mest er fundið
smjörinu héðan til foráttu.
í raun og veru eiga nú margir þessir gallar rót
sína að rekja til gerla, sem hafa komist í mjólkina áður
en hún var skilin, eða i rjómann eftir að skilið var.
Mjólkurmeðferðin á þess vegna að stefna að því, svo sem
auðið er, að mjólkin varðveitist sem bezt, og að sem
minst fari í hana af gerlum og öðrum óþverra.
Það sem fremur öllu öðru styður að þvi, að þessu
verði fullnægt., er þrifnaður — þrifnaður í smáu og stóru.
Það er fyrsta og helzta boðorðið i allri mjólkurmeðferð
og smjörgerð. Þetta boðorð þurfa allir að kunna og
breyta eftir því, sem fara með mjólk og smjör.
Að öðru leyti má benda á það, að auk þrifnaðar-
ins höfum vér í þessu efni tvö hjátparmeðul að styðjast
við. Það er hitinn og Jculdinn.
Ef mjólkin er soðin eða hituð upp í 80—90° C., þá
eyðilegst alt. gerlalíf í henni. Danir eru fyrir löngu
teknir upp á því, að hita mjólkina áður en hún er skilin
á mjólkurbúunum, og nú er lögboðið, að það skuli gert.
Þeir hita hana upp í 85—90° C. Ástæðurnar til þess
að þetta er gert eru tvær. Það á að hafa bætandi áhrif
á smjörgerðina, og hefir það að vissu leyti, ef allrar var-
úðar er gætt. Hin ástæðan er sú, að koma í veg fyrir,
að berklaveikin, sem er algeng þar í kúm, breiðist út